INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112 poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana M., przedstawione we wniosku z dnia 8 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 13 lutego 2008r.), uzupełnionym w dniu 31 marca 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej obciążenia za zniszczony towar, a do przychodów z tej działalności otrzymanego od firmy ubezpieczeniowej odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej obciążenia za zniszczony towar, a do przychodów z tej działalności otrzymanego od firmy ubezpieczeniowej odszkodowania.Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych. Dlatego też, pismem z dnia 21 marca 2008r. wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 31 marca 2008r. do tut. Biura wpłynął uzupełniony wniosek.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych na terenie kraju i za granicą. Podczas transportu drożdży samochód uległ wypadkowi (wpadł do rowu). Część drożdży została uszkodzona. Zleceniodawca obciążył wnioskodawcę za zniszczony towar i wystawił „notę obciążeniową”. Szkoda została zgłoszona do ubezpieczyciela, u którego ubezpieczony jest majątek firmy wnioskodawcy.W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż otrzymana „nota obciążeniowa” nie jest karą za nienależyte wykonanie usługi, wynikającą z zawartej ze zleceniodawcą umowy transportowej, czego potwierdzeniem stanowi treść noty, w której wskazano: „Niniejszym obciążamy Państwa ww. kwotą z tytułu uszkodzenia wyrobu w czasie transportu – Drożdże ... 100g w ilości 2673 kg”.Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

W związku z powyższym zadano m. in. następujące pytanie:

Czy poniesione koszty, w wysokości określonej „notą obciążeniową” są kosztem uzyskania przychodu i czy otrzymane odszkodowanie od firmy ubezpieczeniowej jest przychodem podatkowym...

Zdaniem wnioskodawcy, koszty związane z zapłatą za zniszczony towar (drożdże) stanowią koszt uzyskania przychodów, natomiast odszkodowanie otrzymane od firmy ubezpieczeniowej jest przychodem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.Zatem aby wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu musi zachodzić określony związek przyczynowo-skutkowy tzn. poniesienie wydatku musi mieć wpływ na możliwość powstania lub zwiększenia przychodu albo winno mieć na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu. Jednocześnie wydatek ten nie może być wyłączony z kosztów podatkowych w oparciu o art. 23 ww. ustawy, i winien być należycie udokumentowany.

Stosownie do art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w trakcie wykonywania przez wnioskodawcę usługi transportowej w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej uszkodzeniu uległ przewożony towar. Podatnik został obciążony przez zleceniodawcę „notą obciążeniową” na kwotę odpowiadającą wartości uszkodzonego towaru.

Stosownie do art. 774 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.), przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy.Cechą konstytutywną umowy przewozu jest zatem przewiezienie osób lub rzeczy do miejsca przeznaczenia. Usługi przewoźnika nie obejmują więc samego tylko działania, ale jego rezultat. W rozpatrywanym przypadku nie doszło do wykonania umowy, gdyż zaistniała trwała przeszkoda w dokonaniu przewozu (samochód uległ wypadkowi, wpadł do rowu i nastąpiło uszkodzenie towaru), która uniemożliwiła dostarczenie przesyłki do miejsca przeznaczenia. Mając na względzie fakt, iż zlecona wnioskodawcy usługa nie została wykonana, nie ma tutaj zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż dotyczy on tylko kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów oraz wykonanych robót i usług lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług. Wobec tego poniesiony przez wnioskodawcę jako przewoźnika wydatek w postaci uiszczenia zobowiązania pieniężnego na rzecz zleceniodawcy z tytułu uszkodzenia przewożonego towaru może stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, jeżeli powstała strata była następstwem zdarzenia losowego, a wnioskodawca nie przyczynił się do jej powstania.W takim przypadku otrzymane przez wnioskodawcę odszkodowanie od firmy ubezpieczeniowej będzie stanowiło przychód z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przy czym w myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.