INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17.12.2007 r. (data wpływu 19.12.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy kupna - sprzedaży mieszkania ww. podatkiem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19.12.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy kupna - sprzedaży mieszkania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca ma zamiar kupić mieszkanie od znajomego, który ma obecnie 83 lata. Znajomy ten postawił jednak warunek, że chce w tym mieszkaniu mieszkać do śmierci i być wyłącznym dysponentem tego mieszkania. Jednocześnie będzie on przez cały ten czas pokrywał wszelkie wydatki związane z mieszkaniem. Tak więc może upłynąć długi szereg lat nim Wnioskodawca stanie się faktycznym właścicielem mieszkania i będzie mógł nim dysponować. Ponieważ sprzedający ma bardzo skromne dochody, warunkiem całej transakcji jest, aby Wnioskodawca zapłacił za to mieszkanie podczas podpisywania umowy, czyli na długi i nieokreślony przeciąg czasu przed faktycznym wejściem w posiadanie tego mieszkania. Cena (250.000 zł) jaka została uzgodniona za kupno mieszkania na wyżej opisanych warunkach wynosi połowę obecnej ceny wolnorynkowej (500.000 zł).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o podanie wszystkich obciążeń finansowych odnoszących się do transakcji kupna mieszkania, świadczonych na korzyść Skarbu Państwa i czy te obciążenia będą naliczane od rzeczywistej ceny kupna mieszkania (250.000 zł), czy od ceny wolnorynkowej (500.000 zł)...

Zdaniem wnioskodawcy:

W odczuciu Wnioskodawcy kwota 250.000 zł jest sprawiedliwą ceną za mieszkanie kupione na wyżej opisanych warunkach i obciążenia na korzyść Skarbu Państwa powinny być naliczane od tej kwoty. Za taką argumentacją przemawia fakt, że tego typu transakcje istotnie wspomagają osoby w podeszłym wieku, których często jedynym majątkiem jest mieszkanie, a emerytury ich są więcej niż skromne, czyli jako działanie prospołeczne nie powinno być karane naliczaniem maksymalnych podatków, jak od normalnej transakcji kupna - sprzedaży.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

W myśl art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 09 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy sprzedaży.

Umowa sprzedaży jest umową, zgodnie z którą sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Istotną cechą umowy sprzedaży jest zawsze wymiana określonych rzeczy na pieniądze. Zatem cenę w umowie sprzedaży stanowi suma pieniężna. W polskim prawie umowa sprzedaży nie wymaga do swej ważności żadnej szczególnej formy z wyjątkiem przypadków przewidzianych w ustawie (np. forma aktu notarialnego przy sprzedaży nieruchomości). Zawarcie umowy sprzedaży następuje w wyniku zgodnego oświadczenia woli stron. Rzeczami w rozumieniu Kodeksu cywilnego (art. 45 K. c.) są tylko przedmioty materialne. Rzeczy dzielą się na nieruchome, czyli nieruchomości (grunty, budynki oraz części budynków tzw. nieruchomości lokalowe) i na rzeczy ruchome (samochody, przyczepy, maszyny rolnicze itp.).

Czynności cywilnoprawne zawarte w katalogu zamkniętym określonym w art. 1 wymienionej ustawy podlegają omawianemu podatkowi od czynności cywilnoprawnych o ile spełniają przesłanki zawarte w art. 1 ust. 4 cytowanej ustawy.

Zgodnie z powyższym artykułem czynności cywilnoprawne w tym umowa sprzedaży podlegają omawianemu podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Jeżeli zawarcie umowy przenoszącej własność następuje w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą zawarcia umowy przenoszącej własność (art. 3 ust. 2).

Stosownie do art. 4 pkt 1 ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa, iż podstawę opodatkowania stanowi:

1. przy umowie sprzedaży:
   
   

1. (uchylona),
2. zawieranej przez nierezydentów – równowartość w złotych kwoty zagranicznych środków płatniczych, określonej w zezwoleniu dewizowym, przeznaczonych na zapłacenie ceny,
3. w pozostałych przypadkach – wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, od którego przypada wyższy podatek
   
   

Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów (art. 6 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy stawki podatku wynoszą:

1. od umowy sprzedaży:
   
   

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym 2%,
2. innych praw majątkowych 1%.
   
   

Na podstawie art. 10 ust. 1, 2 i 3 ustawy notariusze są płatnikami podatku od czynności cywilnoprawnych dokonywanych w formie aktu notarialnego, są obowiązani obliczyć, pobrać podatek i wpłacić na rachunek organu podatkowego właściwego ze względu na siedzibę płatnika, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano podatek, a także przekazać w tym terminie deklarację o wysokości pobranego i wpłaconego podatku przez płatnika według ustalonego wzoru.

Reasumując, stwierdza się, iż zawarcie umowy kupna - sprzedaży mieszkania nakłada na kupującego obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2%. Podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa mieszkania z dnia dokonania czynności cywilnoprawnej, bez odliczenia długów i ciężarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.