INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 28 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodów z tytułu przekazanych na rachunek KFD opłat za przejazd autostradą – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie określenia momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodów z tytułu przekazanych na rachunek KFD opłat za przejazd autostradą.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka posiada koncesję na budowę i eksploatację autostrady. W dniu 31.08.2004 r. Wnioskodawca zawarł z Ministrem Infrastruktury umowę na budowę i eksploatację etapu I autostrady , tj. odcinka trasy od miejscowości R. do miejscowości N. Wskazany projekt znajduje się obecnie w fazie budowy. Pod koniec 2007 r. oddano do eksploatacji dwie pierwsze sekcje projektu (odcinek autostrady pomiędzy miejscowościami R. i S.).

Od dnia 20 lutego 2008 r. Spółka pobierać będzie od użytkowników autostrady opłaty za przejazd, których pobór dokonywany będzie na bramkach wyjazdowych z autostrady. W związku z tym, Wnioskodawca będzie wystawiał komputerowo generowane rachunki za przejazd.

W wykonaniu zapisów ustawy z dnia 27.10.1994 r. o autostradach płatnych i Krajowym Funduszu Drogowym, Spółka jest zobowiązana do przekazywania, w terminie do 14 dnia każdego miesiąca, Bankowi oraz Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad sprawozdania o uzyskanych przychodach z opłat za przejazd autostradą w miesiącu poprzednim. W sprawozdaniu tym Spółka wykazuje również kwotę obliczonego przez nią (należnego jej) gwarantowanego przychodu z opłat. W przypadku, gdy wysokość pobranych opłat przewyższa należny Spółce gwarantowany przychód z opłat, zobowiązana ona jest do przelewu na rachunek KFD kwoty nadwyżki przychodów z opłat za przejazd nad gwarantowanym przychodem z opłat. Sprawozdanie powyższe Wnioskodawca składa wraz z odpowiednią fakturą.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał pytanie.

W którym momencie (w którym miesiącu) Spółka ma prawo uznać koszt w postaci opłat, jakie przekazywać będzie na rachunek KFD, jako swój koszt podatkowy – czy będzie to ten sam miesiąc, w którym opłaty te zostały pobrane od kierowców, czy też miesiąc następny (miesiąc faktycznego rozliczenia z KFD)...

Zdaniem Wnioskodawcy, z dniem 1 stycznia 2007 r. wszedł w życie nowy przepis ust. 4e art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który stanowi, iż za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Moment rozpoznania kosztu dla celów podatkowych został zatem powiązany z momentem zaksięgowania tego kosztu w księgach rachunkowych podatnika na podstawie faktury lub innego dokumentu, a ściślej rzecz biorąc z momentem na który zaksięgowano ten koszt. Kluczowy nie jest więc moment przeprowadzenia samej technicznej operacji księgowania, ale moment (dzień), do którego w księgach rachunkowych przypisane jest zdarzenie księgowe.

Uznać zatem należy, że począwszy od 1 stycznia 2007 r. koszty podatkowe rozpoznawane winny być w rachunku podatkowym w zasadzie analogicznie, jak w rachunku księgowym, czyli w sposób memoriałowy.

Ponieważ koszt w postaci sumy opłat za przejazd autostradą, jakie Spółka ma obowiązek przekazać na rachunek KFD, nie jest rezerwą, ani nie stanowi rozliczeń międzyokresowych kosztów, może zostać rozliczony dla celów podatkowych w miesiącu, w którym zostanie on zaksięgowany w księgach rachunkowych Spółki (w oparciu o dowód wewnętrzny, gdyż KFD, ani Minister Transportu nie wystawia Spółce z tego tytułu faktury). W celu zapewnienia współmierności przychodów i kosztów, koszt ten zostanie zaksięgowany przez Wnioskodawcę w miesiącu (do miesiąca), w którym Spółka pobrała od kierowców opłaty stanowiące ten koszt, tym samym rozliczenie przychodu z tytułu opłat i odpowiadającego mu kwotowo kosztu podatkowego następować będzie w tym samym miesiącu rozliczeniowym. Postępowanie takie będzie tym bardziej uzasadnione gdyż kwota opłat pobieranych przez Spółkę od kierowców, w całości należy się KFD i zobowiązanie do ich przekazania na rachunek KFD istnieje od chwili ich poboru. Fakt, że Spółka rozlicza się z KFD z tytułu pobranych opłat dopiero w miesiącu następującym po miesiącu ich poboru nie ma wpływu na samo istnienie zobowiązania wobec KFD, a jedynie na termin wymagalności.

Podsumowując, Spółka uważa, iż koszt w postaci opłat, jakie będzie przekazywać na rachunek KFD ędzie miała prawo rozpoznawać jako koszt podatkowy w dacie jego zaksięgowania, czyli w miesiącu, w którym opłaty te zostaną pobrane od kierowców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, ze zm.) – dalej: ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Gramatyczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zasady ujmowania poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów regulują przepisy art. 15 ust. 4–4d ustawy. Na ich mocy, koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami:

• poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4 ustawy),

• odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego – są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody (art. 15 ust. 4b ustawy),

• odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (art. 15 ust. 4c ustawy).

Koszty inne niż wyżej wskazane są natomiast potrącalne w dacie ich poniesienia, a w przypadku gdy dotyczą one okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 15 ust. 4d ustawy).

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w myśl art. 15 ust. 4e ustawy, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W przypadku kosztów bezpośrednich, z jakimi mamy do czynienia w rozpatrywanym zagadnieniu, możliwość odliczenia tychże kosztów została uwarunkowana koniecznością wystąpienia przychodu, dla uzyskania którego koszty te zostały poniesione.

W kontekście powyższego, opłaty za przejazd autostradą, przekazywane na rachunek KFD będą kosztem podatkowym miesiąca, w którym opłaty te zostały pobrane od kierowców.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.