INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2007r. (data wpływu17.12.2007r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie rozliczania bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2007r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych zakresie rozliczania bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku zostało przestawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka kończy rok obrotowy i podatkowy dnia 31 marca. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka jest zobowiązana do złożenia rocznego zeznania podatkowego do dnia 30 czerwca. Wnioskodawca jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej i zgodnie ze standardami grupy na dzień 31 marca sporządza równolegle dwa sprawozdania finansowe:

1. tak zwane „sprawozdanie grupowe” sporządzone zgodnie ze standardami grupy,
2. sprawozdanie finansowe zgodne z ustawą z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości, w skład którego wchodzi:

1. bilans,
2. rachunek zysków i strat,
3. zestawienie zmian w kapitale własnym,
4. rachunek przepływów pieniężnych,
5. informacja dodatkowa.
   
   

Sprawozdanie grupowe jest audytowane każdorocznie w kwietniu przez audytora wskazanego przez grupę, podczas gdy sprawozdanie finansowe, sporządzone zgodnie z ustawą o rachunkowości, jest badane kilka miesięcy po jego sporządzeniu. W bieżącym roku obrotowym i podatkowym Wnioskodawca planuje przygotować Spółkę do prac bilansowych, tak aby sporządzenie sprawozdania finansowego możliwe było w jak najkrótszym terminie po dniu bilansowym tj. 31.03.2008r. W roku podatkowym, który zakończy się dnia 31.03.2008r. Spółka planuje zakończyć prace bilansowe i sporządzić sprawozdanie finansowe w terminie jak najkrótszym po dniu bilansowym. Po dniu sporządzenia wstępnego sprawozdania finansowego (wstępne sprawozdanie finansowe - sprawozdanie nie zbadane jeszcze przez biegłego rewidenta), Wnioskodawca zamierza zaliczyć poniesione koszty bezpośrednie, dotyczące roku podatkowego, kończącego się 31.03.2008r., do kolejnego roku podatkowego, zgodnie z art. 15 ust 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Spółka zwraca się z zapytaniem, czy przy założeniu, że na dzień w okresie pomiędzy 1 a 30 kwietnia 2008r. sporządzi wstępne sprawozdanie finansowe za 2007r., to koszty poniesione po dacie sporządzenia tego sprawozdania, a dotyczące 2007r., będzie miała prawo zaliczyć do kosztów roku następnego, tj. w analizowanym przypadku do 2008r....

Zdaniem wnioskodawcy za dzień sporządzenia sprawozdania finansowego należy uznać dzień, w którym sprawozdanie finansowe zostało podpisane przez osobę, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz kierownika jednostki, zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości, także w przypadku jeżeli do sprawozdania finansowego zostaną wprowadzone korekty w związku z wystąpieniem sytuacji o których mowa w art. 54 ust. 1-3 ustawy o rachunkowości. W ocenie Spółki wszystkie koszty (pośrednio i bezpośrednio związane z przychodem roku 2007), które zostaną poniesione po dacie sporządzenia wstępnego sprawozdania finansowego, mogą zostać zaliczone do kosztów roku następnego, tj. 2008r. Ustawą z 16.11.2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589) wprowadzono modyfikację regulacji, dotyczących zasad rozliczania w czasie kosztów uzyskania przychodów. Regulacje art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych różnicują sposób rozliczenia kosztów w czasie w zależności od tego, czy koszty mają charakter kosztów bezpośrednich (związanych z konkretnymi przychodami) czy też kosztów pośrednich (niewykazujących związku z konkretnym przychodem oraz koszty zabezpieczenia lub zachowania źródeł przychodów). Zgodnie z art. 15 ust. 4d ww. ustawy koszty pośrednie są potrącane w dacie ich poniesienia. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Jeżeli koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do danego roku podatkowego, zostały poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego po dniu:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego- są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.
   
   

W przypadku Spółki zastosowanie ma sytuacja pierwsza. Spółka jest zobowiązana do sporządzenia sprawozdania finansowego zgodnie przepisami ustawy o rachunkowości. Art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości wskazuje, że „kierownik jednostki zapewnia sporządzenie rocznego sprawozdania finansowego nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego i przedstawia je właściwym organom, zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, postanowieniami statutu lub umowy. Należy wskazać, że wskazany w ustawie, trzymiesięczny okres do sporządzenia sprawozdania finansowego jest okresem maksymalnym. Może on zostać skrócony w sposób trwały zapisami umowy lub statutu spółki bądź też uchwałą organu zatwierdzającego sprawozdanie finansowe. Na dzień 31 marca Spółka sporządza dwa sprawozdania finansowe:

Sprawozdanie grupowe oraz sprawozdanie finansowe zgodne z ustawą o rachunkowości, mogą znacząco różnić się prezentowanymi danymi finansowymi. Spółka podkreśla, że przepisy podatkowe w art. 15 ust. 4b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazują jednoznacznie na sprawozdanie finansowe sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, co w przypadku Spółki oznacza przepisy ustawy o rachunkowości. Przepisy prawa podatkowego, ustawa o rachunkowości oraz kodeks spółek handlowych nie zawierają jednoznacznego wskazania, jaki dzień należy uznać za datę sporządzenia sprawozdania finansowego za rok obrotowy. Ustawa o rachunkowości reguluje zakres obowiązków Spółki związanych ze sprawozdaniem finansowym, obejmującym w szczególności jego:

• sporządzenie (art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości)
• podpisanie (art. 52 ust. 2 ustawy o rachunkowości)
• badanie (art. 53 ust. 1 w związku z art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości)
• zatwierdzenie (art. 53 ust. 1 ustawa o rachunkowości)
  
  

Zgodnie z art. 52 ustawy o rachunkowości kierownik jednostki zapewnia sporządzenie rocznego sprawozdania finansowego nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego (...). Sprawozdanie finansowe podpisuje - podając zarazem datę podpisu - osobę której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych i kierownik jednostki, a jeżeli jednostką kieruje organ wieloosobowy - wszyscy członkowie tego organu.

W ocenie Spółki, sprawozdanie finansowe można uznać za sporządzone w momencie złożenia pod sprawozdaniem finansowym podpisów:

1. osoby której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz
2. kierownika jednostki, którym jest osoba lub organ jedno lub wieloosobowy, który zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, statutem, umową lub na mocy prawa własności jest uprawniony do zarządzania jednostką, poprzez co wspólnie poświadczają one że sprawozdanie finansowe jest kompletne i przedstawia prawdziwy i rzetelny obraz sytuacji majątkowej i finansowej jednostki.
   
   

Sprawozdanie takie winno być przekazane do badania przez biegłego rewidenta (jeżeli jednostka jest zobowiązana do badania sprawozdania finansowego zgodnie z art. 64 ust. 1 ustawy o rachunkowości, inne przepisy lub też wewnętrzne regulacji jednostki) lub bezpośrednio przekazane radzie nadzorczej lub komisji rewizyjnej do zatwierdzenia. Sporządzone i podpisane przez osoby uprawnione sprawozdanie finansowe może podlegać korektom w związku z zaistnieniem sytuacji, o których mowa w art. 54 ustawy o rachunkowości. Jeżeli po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe, lub powodujących, że założenie kontynuowania działalności przez jednostkę nie jest uzasadnione, powinna ona odpowiednio zmienić to sprawozdanie, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie finansowe dotyczy, oraz powiadomić biegłego rewidenta, który sprawozdanie to bada lub zbadał. Jeżeli zdarzenia, które nastąpiły po dniu bilansowym, nie powodują zmiany stanu istniejącego na dzień bilansowy, to odpowiednie wyjaśnienia zamieszcza się w informacji dodatkowej. Jeżeli jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, o których mowa w ust. 1, po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego, to ich skutki ujmuje w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje te otrzymała. Na możliwość dokonywania korekty sporządzonego sprawozdania finansowego wskazuje także norma nr 1 wykonywania zawodu biegłego rewidenta, zgodnie z którą, jeżeli uchybienia wykryte w czasie badania przekraczają lub są bliskie wskaźnikom istotności, ale korekta wszystkich lub niektórych ściśle procentowo określonych uchybień pozwoliłaby na nieprzekroczenie przez pozostałe uchybienia wskaźników istotności - biegły rewident zwraca się do kierownictwa jednostki o ich skorygowanie w księgach roku objętego badaniem. W ocenie Wnioskującego, za dzień sporządzenia sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 15 ust. 4b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać datę podpisania wstępnego sprawozdania finansowego przez osobę, której powierzono prowadzenie ksiąg oraz kierownika Spółki. Począwszy od tego dnia Wnioskodawca może zaliczać poniesione koszty uzyskania przychodów, do kosztów kolejnego roku podatkowego, nawet jeżeli sporządzone sprawozdanie finansowe zostało skorygowane zgodnie z art. 54 ustawy o rachunkowości, który mówi o dokonaniu korekty sporządzonego rocznego sprawozdania finansowego przed zatwierdzeniem, w tym także jeżeli korekty zostały wprowadzone w wyniku badania sprawozdania finansowego przez audytora oraz jeżeli księgi nie zostały ostatecznie zamknięte ze sporządzeniem wstępnego sprawozdania finansowego. Potwierdzeniem wyżej przedstawionego stanowiska może być interpretacja zamieszczona na internetowej stronie Ministra Finansów wydana przez Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie 25 stycznia 2007r. (sygn. 1471/DPD1/423-154/06/SG). Podatnik w stanie faktycznym wskazał, iż: „jak wynika z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, sporządza ona wstępne sprawozdanie finansowe”. Ze sporządzeniem powyższego dokumentu nie łączy się jednak ostateczne zamknięcie ksiąg rachunkowych jednostki, bowiem to wstępne sprawozdanie jest jedynie punktem wyjścia dla sporządzenia ostatecznego właściwego sprawozdania finansowego jednostki i dokonania ostatecznego zamknięcia ksiąg wyłączającego możliwość dokonywania jakichkolwiek zmian zapisów księgowych. W odpowiedzi na pytanie podatnika co do potrącalności kosztów bezpośrednio związanych z przychodami wskazano, że: „niezależnie od powyższego Naczelnik tut. Urzędu pragnie zauważyć, iż z dniem 01.01.2007r. ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych została znowelizowana. Niniejsza nowela została wprowadzona ustawą z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589). Zmiana objęła m.in. art. 15 ust. 4 ustawy, dotyczący potrącalności kosztów w czasie. Zgodnie z brzmieniem zmienionego art. 15 ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Ustawodawca, wprowadzając zastrzeżenia do powyższego artykułu 15 ust. 4, dokonał jednoznacznej regulacji w kwestii zaliczania do kosztów zdarzeń następujących po dniu bilansowym. Wyżej wymieniony ustęp 4b stanowi, że koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo (...). Natomiast stosownie do art. 15 ust. 4c tej ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w cytowanym wyżej ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie. Biorąc powyższe pod uwagę, w zmienionym stanie prawnym obowiązującym od dnia 01.01.2007r., odnośnie kwestii poruszanej we wniosku dotyczącej potrącalności kosztów w czasie, Spółki dotyczyć będą przepisy art. 15 ust. 4, ust. 4b pkt 1 oraz ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednakże ww. zasady Spółka będzie zobligowana stosować do dochodów osiągniętych od dnia 01.01.2007r. i uwzględnić w rozliczeniu podatkowym za 2007r., co wynika z art. 11 ww. ustawy z dnia 16.11.2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Natomiast rozliczenie roczne za 2006 rok odbywa się na dotychczasowych zasadach, tj. sprzed nowelizacji ustawy.

Zdaniem Spółki z odpowiedzi na pytanie podatnika można wywnioskować, iż do końca 2006r. podatnik nie mógł po dniu bilansowym zaliczać kosztów do roku następnego, zaś w stanie prawnych obowiązującym w 2007r., jeżeli podatnik na dzień bilansowy sporządza wstępne sprawozdanie finansowe, wówczas koszty związane z przychodami roku poprzedniego, a poniesione po dniu sporządzenia wstępnego sprawozdania finansowego, ma prawo zaliczyć do kosztów roku następnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W myśl art. 15 ust. 4 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Stosownie zaś do ust. 4b tego artykułu koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:

1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia takiego sprawozdania, albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego
   - są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
   
   

Należy zauważyć, że prowadzenie działalności gospodarczej w formie spółki prawa handlowego, będącej podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, nakłada na podatników szereg obowiązków przewidzianych przepisami podatkowymi, jak np. zgodny z dyspozycją art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Zgodnie z cytowanym przepisem określenie podstawy opodatkowania następuje na podstawie ksiąg rachunkowych prowadzonych według przepisów ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t.j. Dz. U. z 2002r., Nr 76 poz. 694 ze zm.). A zatem należy stosować:

1. zasadę memoriału określoną w art. 6 ust. 1 ww. ustawy, tzn. w księgach rachunkowych jednostki należy ująć wszystkie osiągnięte, przypadające na jej rzecz przychody i obciążające je koszty związane z tymi przychodami dotyczące danego roku obrotowego, niezależnie od terminu ich zapłaty,
2. zasadę współmierności określoną w art. 6 ust. 2 ww. ustawy, tzn. dla zapewnienia współmierności przychodów i związanych z nimi kosztów do aktywów lub pasywów danego okresu sprawozdawczego zaliczyć należy koszty lub przychody dotyczące przyszłych okresów oraz przypadające na ten okres sprawozdawczy koszty, które jeszcze nie zostały poniesione.

W myśl art. 45 ust. 1 ustawy o rachunkowości, sprawozdanie finansowe sporządza się na dzień zamknięcia ksiąg rachunkowych, o których mowa w art. 12 ust. 2 oraz na inny dzień bilansowy, stosując odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b, zasady wyceny aktywów i pasywów oraz ustalania wyniku finansowego, określonego w rozdziale 4. Art. 12 ust. 2 pkt 1 tej ustawy stanowi, iż księgi rachunkowe zamyka się na dzień kończący rok obrotowy (…). Stosownie zaś do art. 52 ust. 1 kierownik jednostki zapewnia sporządzenie rocznego sprawozdania nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia bilansowego i przedstawia je właściwym organom, zgodnie z obowiązującymi jednostkę przepisami prawa, postanowieniami statutu lub umowy. Roczne sprawozdanie finansowe jednostki podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego (art. 53 ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości).

Dodatkowo, w myśl z art. 54 ust. 1 ustawy o rachunkowości, jeżeli po sporządzeniu rocznego sprawozdania finansowego, a przed jego zatwierdzeniem, jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, które mają istotny wpływ na to sprawozdanie finansowe, lub powodujących, że założenie kontynuowania działalności przez jednostkę nie jest uzasadnione, powinna ona odpowiednio zmienić to sprawozdanie, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w księgach rachunkowych roku obrotowego, którego sprawozdanie finansowe dotyczy, oraz powiadomić biegłego rewidenta, który sprawozdanie to bada lub zbadał. Jeżeli zdarzenia, które nastąpiły po dniu bilansowym, nie powodują zmiany stanu istniejącego na dzień bilansowy, to odpowiednie wyjaśnienia zamieszcza się w informacji dodatkowej. Ust. 2 ww. artykułu stanowi, że jeżeli jednostka otrzymała informacje o zdarzeniach, o których mowa w ust. 1, po zatwierdzeniu rocznego sprawozdania finansowego, to ich skutki ujmuje się w księgach rachunkowych roku obrotowego, w którym informacje otrzymała. Zgodnie z powyższymi przepisami, momentem granicznym, do którego możliwe są korekty w sporządzonym sprawozdaniu finansowym oraz zapisy w księgach rachunkowych danego roku obrotowego, jest moment zatwierdzenia sprawozdania finansowego.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego Spółka kończy rok obrotowy i podatkowy w dniu 31.03.2008r. Do dnia 30 czerwca 2008r. jest zobowiązana złożyć zeznanie roczne za 2007r. Spółka jest członkiem międzynarodowej grupy kapitałowej, w związku z tym sporządza dwa sprawozdania finansowe: jedno zgodnie ze standardami grupy, natomiast drugie zgodnie z ustawą o rachunkowości. Sprawozdania te mogą znacząco się różnić prezentowanymi danymi finansowymi. W bieżącym roku obrotowym i podatkowym Spółka planuje przygotować wstępne sprawozdanie finansowe w jak najkrótszym terminie po dniu bilansowym, tj. pomiędzy 1 a 30 kwietnia 2008r. Za dzień sporządzenia sprawozdania finansowego, o którym mowa w art. 15 ust 4b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - zdaniem Spółki - należy uznać dzień, w którym sprawozdanie zostało podpisane przez osobę, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych oraz kierownika jednostki, zgodnie z art. 52 ust. 1 ustawy o rachunkowości. A zatem koszty bezpośrednie poniesione po dacie sporządzenia tego sprawozdania, a dotyczące 2007r., będzie miała prawo zaliczyć do kosztów roku następnego, a więc 2008r.

Należy zauważyć, iż ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie wprowadziła ustawowej definicji dnia sporządzenia sprawozdania finansowego, w związku z tym w ocenie prawidłowego ustalania dnia sporządzenia sprawozdania finansowego, należy mieć na względzie art. 5 ust. 1 ustawy o rachunkowości zgodnie, z którym przyjęte zasady (politykę) rachunkowości należy stosować w sposób ciągły w kolejnych latach obrotowych. Podpisanie sprawozdania finansowego przez upoważnione osoby oznacza, że sprawozdanie to jest kompletne i przedstawia prawdziwy i rzetelny obraz sytuacji majątkowej i finansowej jednostki. Ponadto złożenie podpisu pod sprawozdaniem jest równoznaczne z przyjęciem odpowiedzialności przez te osoby za prawidłowość i rzetelność sporządzonego sprawozdania finansowego. Osoby, które podpisały sprawozdanie finansowe ponoszą odpowiedzialność karną określoną w rozdziale 9 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z art. 77 tej ustawy, kto wbrew przepisom dopuszcza się, m.in. do sporządzenia sprawozdania finansowego niezgodnie z przepisami lub zawarcia w nim nierzetelnych danych, podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat 2, albo obu tym karom łącznie. Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 4b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych mającym zastosowanie do zdarzeń opisanych przez Spółkę, dzień sporządzenia sprawozdania finansowego, ale nie później niż upływ terminu określonego do złożenia zeznania podatkowego, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania sprawozdania, jest tym dniem, zgodnie z którym koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami odnoszące się do przychodów danego roku, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia sporządzenia sprawozdania, są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Zgodnie zaś z art. 15 ust. 4c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzone jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie. A zatem odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku należy stwierdzić, iż sprawozdanie finansowe podpisane przez osobę, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych i kierownika jednostki, a jeżeli jednostką kieruje organ wieloosobowy - wszystkich członków zarządu, można uznać za datę sporządzenia sprawozdania finansowego, o której mowa w art. 15 ust. 4b pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli zostanie sporządzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. z 2002r., Nr 76 poz.694 ze zm.). Koszty bezpośrednio związane z przychodami odnoszące są do 2007r. a poniesione po sporządzeniu tego sprawozdania Spółka może zaliczyć do kosztów roku następnego, czyli 2008.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.