INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko A. SA, przedstawione we wniosku z dnia 2 stycznia 2008r. (data wpływu 11 stycznia 2008r.), uzupełnionym pismem, które wpłynęło w dniu 1 kwietnia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dodatkowego wynagrodzenia wypłacanego w przypadku przekroczenia planu marketingowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 stycznia 2008r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dodatkowego wynagrodzenia wypłacanego w przypadku przekroczenia planu marketingowego. Wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło w dniu 1 kwietnia 2008r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-60/08/AZ z dnia 20 marca 2008r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest firmą prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego meblami. Sprzedaży towarów dokonuje na rzecz szerokiego grona odbiorców, a więc zarówno konsumentów indywidualnych, osób prowadzących działalność gospodarczą jak też podmiotów prawa handlowego, jednostek budżetowych itp.Wnioskodawca jako spółka dystrybucyjna reklamuje się szeroko na rynku chcąc pozyskać jak najszersze grono klientów. Do opracowania strategii kampanii reklamowych, przygotowania materiałów reklamowych, prowadzenia ich dystrybucji i prowadzenia wszelkich spraw związanych z reklamą spółki i oferowanych towarów zatrudniła wyspecjalizowaną agencję reklamową.

Zgodnie z zawartą umową agencja otrzymuje miesięczne wynagrodzenie za wykonanie pakietu usług. Został opracowany plan marketingowy przychodów stanowiący podstawę do oceny skuteczności reklamy. W przypadku przekroczenia planu marketingowego przychodów agencji reklamowej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie określone mianem „success fee". Jest ona liczona wskaźnikiem procentowym od zrealizowanej sprzedaży detalicznej w sklepach. Wysokość obrotów pomiędzy Wnioskodawcą i agencją reklamową nie ma żadnego wpływu na wysokość „success fee”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy dodatkowe wynagrodzenie określane mianem „success fee” stanowi obrót podlegający opodatkowaniu w sensie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług na zasadach ogólnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, dodatkowe wynagrodzenie określone jako „success fee” jest wynagrodzeniem wypłacanym pod warunkiem zaistnienia przewidzianych w umowie okoliczności. Jeśli reklama jest skuteczna i spowoduje zwiększenie sprzedaży to agencja reklamowa uzyska dodatkowe wynagrodzenie. Zdaniem spółki nie jest to premia tylko wynagrodzenie za świadczoną usługę po spełnieniu określonego warunku, i jako takie podlega opodatkowaniu stawką podstawową podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT), natomiast przez świadczenie usług w myśl art. 8 ust.1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Z powyższego wynika, iż definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Przez świadczenie należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zatem opodatkowanym świadczeniem usług jest każda transakcja podatnika w ramach jego działalności gospodarczej, która nie została wymieniona jako dostawa towarów, przy czym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy usługi. Usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, dla której jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wypłaca wyspecjalizowanej agencji reklamowej miesięczne wynagrodzenie za wykonanie pakietu usług, tj. opracowanie strategii kampanii reklamowych, przygotowanie materiałów reklamowych, prowadzenie ich dystrybucji i prowadzenie wszelkich spraw związanych z reklamą spółki i oferowanych towarów. Wynagrodzenie to jest wypłacane bez względu na skuteczność reklamy.

Zatem jest to wynagrodzenie za wykonywanie przedmiotu umowy z należytą starannością. Zleceniodawca nie żąda od Wnioskodawcy, uzyskania określonego efektu, lecz jedynie wykonywania przedmiotu umowy z należyta starannością. W tym wypadku wynagrodzenie wypłacane jest bez względu na efekt.W przypadku przekroczenia planu marketingowego przychodów, agencji reklamowej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie określone mianem „success fee". Jest ono liczone wskaźnikiem procentowym od zrealizowanej sprzedaży detalicznej w sklepach. Dodatkowe wynagrodzenie określone jako „success fee” jest wynagrodzeniem wypłacanym pod warunkiem zaistnienia przewidzianych w umowie okoliczności. Jeśli reklama jest skuteczna i spowoduje zwiększenie sprzedaży to agencja reklamowa uzyska dodatkowe wynagrodzenie.

Zatem dodatkowe wynagrodzenie jest zapłatą za uzyskany rezultat, osiągnięty sukces. Wnioskodawca zobowiązuje się zapłacić agencji reklamowej za uzyskany rezultat. Należyta staranność usługobiorcy nie jest tutaj podstawowym kryterium, bowiem usługobiorca odpowiada za fakt prawidłowego wykonania określonego wcześniej przedmiotu umowy, a nie za same starania w dążeniu do jego uzyskania. Jeżeli rezultat w postaci zwiększonych przychodów Wnioskodawcy nie zostanie osiągnięty, wynagrodzenie to nie jest wypłacone.

Stwierdzić zatem należy, iż w przedmiotowej sprawie wypłacone agencji reklamowej dodatkowe wynagrodzenie jest ściśle powiązane z określonym zachowaniem partnerów, bowiem wypłata tego wynagrodzenia następuje tylko pod warunkiem zaistnienia przewidzianych w umowie okoliczności tzn. pod warunkiem że działania reklamowe agencji okażą się na tyle skuteczne, iż spowodują przekroczenie planu marketingowego przychodów. Tym samym to dodatkowe wynagrodzenie jest czynnikiem motywującym agencję reklamową do podejmowania czynności reklamowych przewidzianych umową w taki sposób, aby reklama okazała się jak najbardziej skuteczna. Zatem pomiędzy stronami zaistniała więź o charakterze zobowiązaniowym. Dodatkowe wynagrodzenie jest bowiem w tym przypadku wypłacone za takie działania agencji reklamowej, które skutkuje zwiększeniem przychodów Wnioskodawcy.

Określone umową o współpracy zachowanie się agencji reklamowej w stosunku do Wnioskodawcy poprzez prowadzenie działań promocyjnych w celu wsparcia procesu dystrybucji i sprzedaży produktów Wnioskodawcy stanowi w tym przypadku świadczenie usługi za wynagrodzeniem, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku VAT.

(z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119, oraz art. 120 ust. 4). Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia od nabywcy. Obrotem jest także otrzymana dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana z dostawą lub świadczeniem usług. Pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT i należy przez nie rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22 %, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

W świetle powyższego, w opisanym stanie faktycznym, dodatkowe wynagrodzenie wypłacone z tytułu świadczenia usług agencji reklamowej, określane mianem „succes fee” stanowi obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, tj. wg stawki 22%, zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.