INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zmianami) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów w związku ze złożonym wnioskiem z dnia 21 stycznia 2008 r. (data wpływu 28 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu dokumentowania przez Spółkę udzielonych bonifikat na paragonie fiskalnym oraz w specjalnym programie komputerowym

stwierdzam co następuje:

W dniu 28 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dokumentowania udzielonych bonifikat.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka jawna, przekształcona w dniu 19 czerwca 2007 r. w spółkę kapitałową, prowadziła sprzedaż detaliczną lekarstw za pośrednictwem sieci aptek będących własnością tej spółki.

Wnioskodawca uczestniczył w tej spółce jako wspólnik, wraz z innymi osobami fizycznymi. Spółka jawna przekształcona ze spółki cywilnej w trybie art. 26 § 4 k.s.h. została przekształcona następnie w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Po przekształceniu spółki jawnej Wnioskodawca uczestniczy w przekształconej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, jako wspólnik przekształconej spółki kapitałowej.

Wnioskodawca pragnie podnieść, że niniejszy wniosek dotyczy stanu faktycznego oraz prawnego odnoszącego się do okresu czasu, w którym podatnik jako osoba fizyczna, był udziałowcem spółki jawnej, która to spółka uległa następnie przekształceniu w spółkę kapitałową. Przekształcenie to nastąpiło w trybie art. 551 § 1 k.s.h.

Spółka jawna z udziałem Wnioskodawcy prowadziła sprzedaż detaliczną lekarstw za pośrednictwem sieci aptek będących własnością tej spółki. W ramach przyjętej strategii działania, spółka jawna z udziałem podatnika jako wspólnika udzielała bonifikaty kupującym leki w aptekach spółki, która to bonifikata była i jest uwidoczniona na paragonach fiskalnych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz indywidualnymi interpretacjami podatkowymi m.in. Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 lipca 2007 r. I-2/415/IN-98/PUSŁ-G/07/BM w wypadku udzielenia bonifikaty przychodem będzie kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o udzieloną bonifikatę oraz należny podatek od towarów i usług.

Powstaje zatem zagadnienie związane z dokumentowaniem przez Wnioskodawcę udzielonych bonifikat, przy uwzględnieniu faktu, że Wnioskodawca (spółka jawna) dokumentował prowadzoną sprzedaż za pomocą kas fiskalnych oraz programu komputerowego.

Wnioskodawca prowadząc sprzedaż leków dokonywał ewidencji sprzedaży za pomocą kas fiskalnych. Przy sprzedaży dokonywanej z bonifikatą klientowi apteki wręczany był paragon, na którym wyspecyfikowane są ceny leków w kwotach netto i VAT, natomiast bonifikata przedstawiona jest w postaci jednej kwoty - bez rozbicia na kwotę netto i VAT bez podporządkowania do poszczególnych pozycji towarów wydanych klientowi. Kwota do zapłaty była pomniejszona o wartość udzielonej bonifikaty. Wysokość bonifikaty wynikała z paragonu fiskalnego na którym to paragonie bonifikata uwidoczniona była w wysokości brutto.

Kwota sumy dziennych bonifikat nie była uwidoczniona na raporcie fiskalnym dobowym, natomiast wynikała z prowadzonej ewidencji komputerowej sprzedaży, która to ewidencja równolegle dokumentuje sprzedaż dokonywaną za pomocą kas fiskalnych. W załączeniu Wnioskodawca przedkłada losowo wybrane dzienne zestawienia sprzedaży dokumentowanej za pomocą komputera, z którego to zestawienia wynika suma udzielonych dziennych bonifikat, dokumentowanych paragonem z kasy fiskalnej. Wnioskodawca dokumentował udzielone bonifikaty, faktycznie otrzymany przychód oraz inne zdarzenia gospodarcze w ten sposób, że operacje sprzedaży za pośrednictwem kas fiskalnych były równolegle dokumentowane za pomocą programu komputerowego, na podstawie którego prowadzona była ewidencja rozchodu leków z apteki podatnika. Zatem sprzedaż Wnioskodawcy dokumentowana była podwójnie tj. za pomocą wydruków z kas fiskalnych i na podstawie zapisów dokonywanych za pomocą aptecznego programu komputerowego. Wnioskodawca pragnie nadmienić, że zdarzenia gospodarcze dokumentowane za pomocą wydruków z kas fiskalnych znajdują swoje potwierdzenie w zapisach księgowego programu komputerowego, będącego podstawą do ustalania m.in. zobowiązań w podatku dochodowym podatnika będącego w ówczesnym czasie wspólnikiem spółki jawnej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy jest dopuszczalne udokumentowanie przez Wnioskodawcę faktu pomniejszenia przychodu o udzielone bonifikaty, a tym samym czy jest dopuszczalne udokumentowanie przez Wnioskodawcę faktycznie osiągniętego przychodu ze sprzedaży towarów z bonifikatą poprzez:

• dzienne zestawienia sprzedaży dokumentowanej za pomocą programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat a co za tym idzie równolegle dokumentuje ściśle odzwierciedla udzielone bonifikaty i przychody rejestrowane za pomocą kas rejestrujących...
• paragony z kasy fiskalnej będące w posiadaniu klienta i podatnika (spółki jawnej), która to treść paragonów fiskalnych pokrywa się z ewidencją komputerową, równolegle dokumentującą sprzedaż dokonywaną za pomocą kas fiskalnych o której to ewidencji komputerowej mowa jest powyżej...

Wnioskodawca wskazuje, że punktem wyjścia do prezentacji jego stanowiska jest przyjęcie założenia popartego cytowanymi przepisami oraz indywidualnymi interpretacji m.in. Izba Skarbowa w Łodzi z dnia 2 lipca 2007 r. I-2/4150/IN-98/PUSŁ-G/07/BM, że przychodem z działalności gospodarczej jest kwota należna z tytułu sprzedaży leków, pomniejszona o udzieloną bonifikatę oraz należny podatek od towarów i usług. Powstaje zatem rozstrzygnięcie kwestii w jaki sposób należy dokumentować udzielone bonifikaty.

Zdaniem Wnioskodawcy powszechnie obowiązujące przepisy prawa podatkowego nie precyzują jednoznacznie sposobu dokumentowania udzielonych bonifikat.

Powyższe stanowisko potwierdzają uzasadnienia indywidualnych interpretacji podatkowych wydanych m.in przez Urząd Skarbowy w Pabianicach z dnia 26 stycznia 2006 roku USIA/415/8/2006, Urząd Skarbowy w Oświęcimiu z dnia 17 sierpnia 2006 r. PDFI/415-37/06, oraz publikacje uzyskane za pomocą sip.mf.gov.pl/sip. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług podlega obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całe świadczenie otrzymane od nabywcy.

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług obrót Wnioskodawcy zmniejsza się od kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznawanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, a także kwot wynikających z dokonanych korekt faktur.

Wnioskodawca pragnie zwrócić uwagę, że przy sprzedaży leków apteki stosują bonifikaty cenowe, które polegają na tym, że zmniejsza się kwota odpłatności uiszczana przez kupujących. Zdaniem Wnioskodawcy w takim przypadku mamy do czynienia z rabatem udzielonym w momencie dokonania sprzedaży, a nie z rabatem potransakcyjnym. Tym samym zastosowanie będzie miał art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Stanowisko takie zajęła także Izba Skarbowa w Łodzi w dniu 13 września 2006 r. w sprawie III-3/4407int-67/VAT/06/TK. Konsekwencją tak przyjętego poglądu jest dokumentowanie obrotu zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług poprzez wykazanie kwoty wysokości świadczenia należnego od nabywcy. Udokumentowanie kwoty należnej od nabywcy następuje zarówno poprzez wykazanie na wydruku z kasy rejestrowej kwoty otrzymanej od klienta oraz równolegle poprzez odpowiedni zapis na księgowym programie komputerowym. Przepis art. 29 ust. 4 ww. ustawy odnosi się tylko do drugiego rodzaju rabatów, gdyż rabaty przyznane przed ustaleniem ceny zmniejszają samą cenę, a tym samym kwotę należną w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z pismem Ministerstwa Finansów z dnia 7 października 1995 roku (Nr PB3-8222-2093/95 Serwis Podatkowy 1997/4/81) rabat jest udzielony w momencie wystawienia faktury, powinien on obniżać cenę jednostkową netto lub wartość netto, nie ma więc potrzeby obliczać kwoty obniżenia podatku VAT z tytułu udzielonego rabatu. „Niezależnie od powyższego gdyby nawet uznać, iż w sytuacji podatnika mamy do czynienia z rabatem udzielonym po ustaleniu ceny (rabatem potransakcyjnym), to rabaty te zmniejszają obrót, jeżeli są należycie udokumentowane.

Wnioskodawca po raz kolejny chce powołać się na pogląd wyrażony przez organy skarbowe, iż przepisy prawa podatkowego nie precyzują jednoznacznie sposobu dokumentowania udzielonych bonifikat. Powyższe stanowisko potwierdzają uzasadnienia indywidualnych interpretacji podatkowych wydanych m.in. Urząd Skarbowy w Pabianicach z dnia 26 stycznia 2006 r. USIA/415/8/2006, Urząd Skarbowy w Oświęcimiu z dnia 17 sierpnia 2006 r. PDFI/415-37/06. Zatem dopuszczalne jest dowolne dokumentowanie udzielonych bonifikat powodujących zmniejszenie obrotu o ile z przyjętego przez podatnika sposobu dokumentacji wynikać będzie jednoznacznie i bezspornie wysokość faktycznie osiągniętego obrotu, uwzględniającego fakt przyznanych bonifikat.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony przez niego sposób wykazywania faktu pomniejszenia przychodu o udzielone bonifikaty, a tym samym faktycznie osiągniętego przychodu ze sprzedaży towarów z bonifikatą jest prawidłowy. Jest bowiem dopuszczalne jego udokumentowanie poprzez:

1. dzienne zestawienia sprzedaży sporządzane przy pomocy programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego przychodu, w przypadku, gdy ewidencja komputerowa równolegle dokumentuje i ściśle odzwierciedla udzielone bonifikaty i przychody rejestrowane za pomocą kas fiskalnych,
2. paragony z kasy fiskalnej będące w posiadaniu klienta i podatnika, jeśli ich treść pokrywa się z ewidencją komputerową, o której mowa powyżej.

Przedstawiony sposób udokumentowania sprzedaży pozwala na ustalanie przychodu podlegającego opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wynika on z zapisów ewidencji księgowej dokumentów źródłowych, potwierdzających osiągnięty przychód:

Przychody ze sprzedaży ewidencjonowane są w księgach rachunkowych na podstawie dziennych sumarycznych wydruków wskazujących kwoty należne z tytułu sprzedaży oraz sumy udzielonych bonifikat, które znajdują potwierdzenie w dokumentach źródłowych z danego dnia tj. paragonach fiskalnych. Rozchód leków w aptece oraz ich sprzedaż ewidencjowania jest równolegle do ewidencji prowadzonej z użyciem kas fiskalnych, również przy zastosowaniu specjalistycznego programu komputerowego. Za jego pomocą dane zawarte na paragonach fiskalnych zapisywane są również w ewidencji sprzedaży, stąd dzienne zestawienie sprzedaży zafiskalizowanej jest zgodne z raportem fiskalnym dobowym, a jednocześnie suma bonifikat udzielonych w danym dniu i wykazanych w paragonach fiskalnych, którymi zostały udokumentowane wykazana jest na dziennym wydruku programu.

W ocenie Podatnika jest to jedyny możliwy sposób na ustalenie kwoty udzielonych bonifikat, gdyż programy zainstalowane w kasach fiskalnych nie pozwalają dokonać tego przy ich użyciu. Tym samym, przeniesienie kwoty bonifikaty z każdego dokumentu źródłowego jakim jest paragon fiskalny do ewidencji komputerowej tej sprzedaży, a następnie ujęcie w ewidencji księgowej dziennej bonifikaty na podstawie dziennego wydruku sumy bonifikat z programu sprzedaży w aptece stanowi właściwy sposób udokumentowania zmniejszenia kwoty sprzedaży zaewidencjonowanej przy pomocy kasy rejestrującej o kwotę udzielonych bonifikat.

W ocenie Wnioskodawcy, dopuszczalne jest zatem udokumentowanie przez niego faktu pomniejszenia przychodu o udzielone bonifikaty, a tym samym udokumentowanie rzeczywiście osiągniętego przychodu ze sprzedaży towarów z bonifikatą, zarówno poprzez dzienne zestawienia sprzedaży sporządzane przy pomocy programu komputerowego wykazującego kwoty sprzedaży, kwoty bonifikat, a co za tym idzie kwoty faktycznie osiągniętego przychodu, w przypadku, gdy ewidencja komputerowa równolegle dokumentuje i ściśle odzwierciedla udzielone bonifikaty i przychody rejestrowane za pomocą kas fiskalnych, jak i dopuszczalne jest udokumentowanie za pomocą paragonów z kasy fiskalnej będących w posiadaniu klienta i podatnika, jeśli ich treść pokrywa się z ewidencją komputerową, o której mowa powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy wskazuje, że:

Zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) – za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychód i koszty ze sprzedaży leków należy ustalić według zasad określonych w art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, zgodnie z którymi przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Powyższe zasady ustalania proporcji odnoszą się także do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, osiąganych przez podatników opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (podatkiem liniowym wg stawki 19%).

Działalność w zakresie prowadzenia aptek odznacza się swoistą specyfiką, która wynika z faktu, że apteki dokonują sprzedaży leków na recepty częściowo odpłatne, a następnie otrzymują zwrot różnicy wartości leków ze środków budżetu państwa.

Przychodem z tytułu prowadzenia apteki są kwoty należne z tytułu sprzedaży leków z wyjątkiem tej części należności, która jest refundowana. W praktyce obrotem apteki są faktycznie osiągnięte utargi dzienne z tytułu sprzedaży leków. Ponadto przychodem apteki są kwoty otrzymanej refundacji. Za dzień uzyskania przychodu, w przypadku dopłat do leków dla uprawnionych, uznaje się dzień, w którym właściciel apteki uzyskał refundację

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „bonifikata”. W utrwalonym znaczeniu „bonifikata” to obniżka ceny przyznana po dokonaniu transakcji, zwykle jako zachęta do zwiększenia zakupów albo forma rekompensaty z powodu faktycznie poniesionej lub przewidywanej straty kontrahenta. Jest to rodzaj obniżki ustalonej ceny określonego towaru wyrażonej procentowo lub kwotowo.

W odniesieniu zatem do przedmiotowego wniosku, przychodem w rozumieniu powyżej powołanego przepisu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą kwoty należne z tytułu sprzedaży lekarstw po uwzględnieniu kwot udzielonych bonifikat. Wartość faktycznie udzielonych bonifikat (udokumentowanych dowodami księgowymi przewidzianymi w ustawie o rachunkowości) pomniejsza więc przychód Spółki.

Należy jednak nadmienić, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują kwestii dokumentowania bonifikat, jednak prawidłowe ich udokumentowanie jest konieczne dla możliwości obniżenia przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z treścią art. 24 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – u podatników, którzy zgodnie z obowiązującymi ich zasadami rachunkowości sporządzają sprawozdanie finansowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Odrębnymi przepisami o prowadzeniu ewidencji rachunkowej są przepisy ustawy z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (tekst jednolity Dz. U. z 2002 roku Nr 76, poz. 694 ze zm.).

Unormowania ustawy o rachunkowości nie stanowią przepisów prawa podatkowego, zdefiniowanych w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.). Zatem co do zasady minister właściwy do spraw finansów publicznych nie ma uprawnienia do interpretowania tych przepisów w trybie wydawania indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, określonych w art. 14b tej ustawy.

Niezależnie od tego należy jednak przyjąć, że o ile dokumenty, na podstawie których dokonywane są księgowania udzielanych klientom „bonifikat” są, stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o rachunkowości, rzetelnie, to jest zgodnie z rzeczywistym przebiegiem operacji gospodarczej, której dotyczą, kompletne, zawierające co najmniej dane określone w art. 21 tej ustawy, oraz wolne od błędów rachunkowych – wówczas dokumentują w sposób prawidłowy udzielane przy zakupie leków bonifikaty.

Odrębną kwestią jest natomiast, że jeżeli Wnioskodawca, jest jednocześnie podatnikiem podatku od towarów i usług, to obowiązują go zasady i sposoby dokumentowania operacji gospodarczych określone w ustawie o tym podatku (Dz. U. z 2004 roku Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Jednakże zagadnienia te powinny być przedmiotem odrębnego wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzoną z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód, co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego od dokonanych przez Podatnika transakcji sprzedaży. W świetle powyższego paragony fiskalne, a zarazem raporty fiskalne, muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży i potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczych. Podkreślić również należy, że w momencie sprzedaży obie strony transakcji znają cenę sprzedaży danego leku. Cena ta powinna zatem znaleźć odzwierciedlenie w dokumencie potwierdzającym dokonanie transakcji sprzedaży.

Powołane we wniosku decyzje w sprawie interpretacji prawa podatkowego, zostały wydane przez organy podatkowe w indywidualnych sprawach i nie wiążą organu podatkowego do wydania interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.