INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2008 r. (data wpływu 31 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należnego podatku od towarów i usług przy zakupie towarów na cele reprezentacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2008 r. wpłynął do tut. organu wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należnego podatku od towarów i usług przy zakupie towarów i usług na potrzeby reprezentacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny.

Spółka dokonuje nieodpłatnego przekazania zakupionych przez siebie towarów na cele reprezentacji. Na potrzeby podatku od towarów i usług, Spółka dokonuje odliczenia podatku od towarów i usług od towarów przekazanych do magazynu.

W momencie zakupu oraz wprowadzenia towarów do magazynu Spółka nie jest w stanie określić czy przedmiotowe wydatki zostaną przekazane na cele reklamy, reprezentacji, czy też na inny cel. Spółka nalicza podatek należny od powyższych towarów w momencie wydania ich z magazynu oraz przekazania na cele reprezentacji.

W związku z powyższym Wnioskodawca zadał następujące pytanie:

Czy podatek należny z tytułu przekazania towarów na cele reprezentacji stanowi koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b tiret 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

W odniesieniu do sformułowanego pytania Wnioskodawca podniósł, że od 1 stycznia 2007 r. wydatki na reprezentację nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.

W myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług obniżenia kwoty podatku należnego nie stosuje się w sytuacji, gdy wydatki na nabycie towarów nie stanowią kosztów uzyskania przychodu. Jednakże ustawodawca przewidział od powyższej zasady wyjątek, mianowicie zgodnie z art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług, zakaz odliczenia /AT naliczonego w przypadku wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów nie dotyczy przypadku, gdy nieodpłatne przekazanie towarów zostało opodatkowane.

Tak wiec, zgodnie ze wspomnianą regułą, jeżeli podatnik opodatkuje podatkiem od towarów i usług nieodpłatne przekazanie towaru na cele reprezentacji - to ma prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków na nabycie przekazanych nieodpłatnie towarów, pomimo, iż poniesione wydatki na zakup tych towarów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W takim przypadku pojawia się VAT należny, o którym mowa w pytaniu postawionym przez Spółkę, a którym Spółka nie może obciążyć finalnego odbiorcę nieodpłatnie przekazanych towarów na cele reprezentacji.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Spółki - w przypadku nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji - podatnik ma prawo wyboru sposobu rozliczenia podatku od towarów i usług, tj.:

1. może dokonać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i opodatkowywać nieodpłatne przekazanie towarów na cele reprezentacji albo też
2. może nie dokonywać obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i nie opodatkowywać nieodpłatnego przekazania towarów na cele reprezentacji.

W sytuacji, gdy Spółka dokonała wyboru sposobu rozliczenia określonego w punkcie pierwszym, podatek należny z tytułu opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów będzie stanowił koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie bowiem z przywołanym w pytaniu przepisem, kosztem uzyskania przychodu jest podatek należny w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b tiret 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztem uzyskania przychodów jest /AT należny z tytułu przekazania lub zużycia towarów albo świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy przez podatnika podatku VAT.

Tym samym, w analizowanym przypadku - /AT należny od wydatków poniesionych na zakup towarów przekazanych na cele reprezentacji stanowić będzie koszt uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W zamkniętym katalogu kosztów nie zaliczanych przez ustawodawcę do kosztów uzyskania przychodów ujęto między innymi wydatki na reprezentację, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Za koszty uzyskania przychodów nie uważa się również, zgodnie z przepisem art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatku od towarów i usług. Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Od powołanej zasady nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt uzyskania przychodów ustawodawca przewidział jednak szereg wyjątków. Na mocy unormowania art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztem uzyskania przychodów jest podatek należny w przypadku przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami.

Dyspozycja cytowanego przepisu obejmuje sytuację opisaną w stanie faktycznym, czyli przekazanie towarów zakupionych przez podatnika na cele reprezentacji. Oznacza to, że Spółka ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów należnego podatku od towarów i usług od tych towarów.

Należy przy tym podkreślić, że wysokość tego kosztu, czyli podatku należnego powinna zostać ustalona zgodnie z odpowiednimi przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawca może - na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b tiret drugie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - uznać za koszt uzyskania przychodów podatek należny od towarów zakupionych na cele reprezentacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej – powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.