INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2008r. (data wpływu do tut. Biura – 24 kwietnia 2008r.) uzupełnionym w dniu 09 i 23 czerwca 2008r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie:

• skutków podatkowych zakupu wierzytelności - jest prawidłowe,
• skutków podatkowych sprzedaży wierzytelności - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zakupu i sprzedaży wierzytelności.
Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych pismem z dnia 02 czerwca 2008r. Znak: IBPB2/436-84/08/MZ, IBPB2/415-803/08/MCZ, IBPP2/443-407/08/EJ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono w dniu 09 i 23 czerwca 2008r. poprzez dokonanie dodatkowej wpłaty.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej zamierza kupić od Banku wierzytelność spółki A za cenę 1000 000zł. i sprzedać ją spółce windykacyjnej np. za 1 150 000zł. Jest to pierwsza czynność wnioskodawcy tego typu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wnioskodawca płaci dwukrotnie podatek od czynności cywilnoprawnych (przy zakupie i przy sprzedaży wierzytelności)...

Zdaniem wnioskodawcy płaci on 1% podatku od czynności cywilnoprawnych przy zakupie (inne prawa majątkowe) liczone od ceny zakupu, a także płaci 1% podatku od czynności cywilnoprawnych przy sprzedaży, liczone od ceny sprzedaży lub płaci spółka windykacyjna.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 09 września 2000r. o podatku od czynności cywilnoprawnych ( t.j. Dz. U. z 2007r. Nr 68, poz. 450 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z powyższym podatkowi temu podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

• umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
• umowy pożyczki,
• umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długówi ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
• umowy dożywocia,
• umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności – w części dotyczącej spłat lub dopłat,
• ustanowienie hipoteki,
• ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnejsłużebności,
• umowy depozytu nieprawidłowego,
• umowy spółki (akty założycielskie).
  
  

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne ( art. 1 ust. 1 pkt. 2 i 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę.
Przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii oraz do sprzedaży praw (art. 555 Kodeksu cywilnego).

Podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży w myśl powołanej wyżej ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c) ustawy). Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą:

1. od umowy sprzedaży:
   a) nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym - 2%
   b) innych praw majątkowych - 1%.
   
   

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

Niezależnie jednak od tego, zgodnie z art. 2 pkt 4 wymienionej ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach, umowy spółki i jej zmiany, umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Przy zastosowaniu wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, należy jednak pamiętać, że samo bycie podatnikiem od towarów i usług przez jedną ze stron czynności nie wystarczy aby dana czynność zawarta przez podatnika tego podatku korzystała z wyłączenia od opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W każdym przypadku należy badać czy z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jedna ze stron jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub z podatku tego jest zwolniona. W związku z tym podstawową kwestią są ustalenia dokonane na gruncie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Wobec powyższego należy stwierdzić, że jeżeli czynności cywilnoprawne wskazane we wniosku przybiorą postać umów sprzedaży nie będą one podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych tylko wtedy, gdy z tytułu ich zawarcia jedna ze stron danej umowy będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub będzie z niego zwolniona. Sprzedaż wierzytelności jako zbycie praw majątkowych co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Ustalona na podstawie art. 7 ust. 1 lit. b) ustawy stawka podatku będzie wynosiła 1%. Podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa prawa majątkowego będącego przedmiotem umowy (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Z kolei w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 tej ustawy obowiązek podatkowy powstanie z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Stosownie do treści art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy obowiązek zapłaty podatku będzie ciążył na kupującym.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że wnioskodawca zamierza kupić od Banku wierzytelność spółki, którą z kolei sprzeda z zyskiem firmie windykacyjnej. Wobec powyższego należy stwierdzić, że w zdarzeniu przyszłym przedstawionym przez wnioskodawcę będzie miało miejsce dwukrotne zawarcie umowy sprzedaży praw majątkowych: najpierw bowiem kupi wierzytelność od Banku i tym samym wystąpi jako kupujący, aby następnie ją sprzedać i wystąpić w charakterze sprzedawcy.

W związku z powyższym, w sytuacji, gdy przy zawarciu ww. umów sprzedaży wierzytelności nie znajdzie zastosowania art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i czynności te będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty tego podatku jedynie w przypadku nabycia przez siebie wierzytelności od Banku. Stawka podatku będzie wynosić 1%, liczona od wartości rynkowej prawa majątkowego będącego przedmiotem umowy. Natomiast przy dalszej odsprzedaży tych wierzytelności przez wnioskodawcę firmie windykacyjnej, na wnioskodawcy z tytułu dokonania tej czynności nie będzie już spoczywał obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych. Obowiązek zapłaty tego podatku będzie wówczas ciążył wyłącznie na kolejnym nabywcy wierzytelności, w tym przypadku na firmie windykacyjnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.