INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 09 maja 2008 r. (data wpływu 12 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabywane na rzecz klientów usługi noclegowe - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2008 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabywane na rzecz klientów usługi noclegowe .

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny :

Spółka świadczy usługi obsługi (pośrednictwa) w zakresie organizacji podróży służbowych. Podatnik za wynagrodzeniem w postaci marży wyszukuje, rezerwuje i nabywa na rzecz swoich klientów usługi noclegowe w hotelach położonych na i poza terytorium Polski, w tym zarówno na terytorium Unii Europejskiej jak i poza tym terytorium. Podatnik otrzymuje od podmiotów świadczących usługi hotelowe faktury dokumentujące nabyte usługi. Następnie kosztami nabytych usług obciążani są klienci Podatnika, których pracownicy faktycznie korzystali z zakupionych usług hotelowych. Podatnik osobno obciąża swoich klientów opłatą prowizyjną tytułem wynagrodzenia za własne usługi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

• czy podatnik może odliczać podatek naliczony z faktur VAT dokumentujących nabywane na rzecz swoich klientów usługi noclegowe w hotelach, otrzymywanych od podmiotów świadczących takie usługi ...
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest możliwości odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT, dokumentujących nabywane na rzecz jego klientów usługi noclegowe w hotelach, otrzymywanych od podmiotów świadczących takie usługi. Wynika to z treści art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem : a) przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119 ustawy o VAT, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie, oraz b) nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Wnioskodawca nie jest podatnikiem świadczącym usługi turystyki ani usługi przewozu, nie może więc odliczać podatku naliczonego zawartego w takich fakturach.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony uregulowane zostało w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U Nr 54, poz. 535 ze zmianami). Zgodnie z art. 86 ust. 1 ww. ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie natomiast z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. a) wyżej cytowanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych z wyjątkiem przypadków, gdy usługi te zostały nabyte przez podatników świadczących usługi turystyki, jeżeli w skład usługi turystyki, opodatkowanej na zasadach innych niż określone w art. 119, wchodzą usługi noclegowe lub gastronomiczne albo jedne i drugie.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa jakie usługi należy zakwalifikować do grupy „usług turystyki”. Jednakże należy przez nią rozumieć wszystkie transakcje dokonywane w związku z imprezą turystyczną.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 223, poz. 2268 ze zmianami), przez usługi turystyczne należy rozumieć usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym. Usługa turystyki jest zatem kompleksową usługą świadczoną na rzecz turysty, obejmującą swym zakresem usługi cząstkowe świadczone dla bezpośredniej korzyści turysty, bez których dana impreza turystyczna nie mogłaby się odbyć.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej, za wynagrodzeniem w postaci marży wyszukuje, rezerwuje i nabywa na rzecz swoich klientów usługi noclegowe w hotelach położonych na i poza terytorium Polski, w tym zarówno na terytorium Unii Europejskiej jak i poza tym terytorium. Wnioskodawca otrzymuje od podmiotów świadczących usługi hotelowe faktury dokumentujące nabyte usługi, następnie kosztami nabytych usług obciążani są klienci Wnioskodawcy, którzy faktycznie korzystali z zakupionych usług hotelowych.

Z powyższego wynika, iż Wnioskodawca wykonuje usługę związaną z rezerwacją miejsca w hotelu, zatem nie świadczy usługi turystycznej. Po stronie nabywcy usługi mamy do czynienia tylko z gościem hotelowym a nie z turystą. W myśl cytowanych przepisów, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących zakup usług noclegowych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedmiotowym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.