INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 22.04.2008r. (data wpływu 24.04.2008r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.04.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zaplanowała zwiększenie przychodów i dochodów z działalności gospodarczej. Cel ten chce osiągnąć poprzez podjęcie działań zmierzających do uzyskania licencji na nowe leki, które będzie produkować i sprzedawać, a także rozszerzenie działań marketingowych. Chcąc pozyskać odpowiednie środki finansowe do realizacji tego przedsięwzięcia zdecydowała się na podwyższenie kapitału zakładowego. Była to najprostsza i najtańsza opcja pozyskania środków, które w założeniu mają poprawić wynik finansowy spółki i posłużyć wypracowaniu większych zysków. Z uwagi na fakt, iż od dnia 1 stycznia 2007 r. zmieniła się definicja kosztów uzyskania przychodów oraz, fakt, iż poniesione z tytułu podwyższenia kapitału zakładowego koszty tj. podatek od czynności cywilnoprawnych „wynagrodzenie notariusza za protokołowanie obrad Zgromadzenia Akcjonariuszy, opłaty notarialne i koszty tłumaczeń, opłata sądowa oraz opłata za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, zostały poniesione conajmniej pośrednio w celu uzyskania przychodów, Spółka zdecydowała się uznać powyższe koszty za koszty uzyskania przychodów. Czy w świetle definicji kosztów uzyskania przychodów z Art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prawidłowe było działanie spółki polegające na uznaniu za koszty uzyskania przychodów ww. kosztów poniesionych przy okazji operacji podwyższania kapitału zakładowego Spółki...

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle definicji kosztów uzyskania przychodów z art.15 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych prawidłowym było uznanie przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów: podatku od czynności cywilnoprawnych, wynagrodzenia notariusza za protokółowanie obrad Zgromadzenia Akcjonariuszy, opłat notarialnych i kosztów tłumaczeń, opłat sądowych i opłat za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego Spółki...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z obowiązującą od 1 stycznia 2007 r. definicją kosztów uzyskania przychodów z art. 15 ust.1ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy stwierdzić, iż aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów musi spełniać następujące warunki:

• koszt musi zostać poniesiony,
• celem poniesienia kosztu musi być osiągnięcie przychodów lub zapewnienie albo zabezpieczenie źródła przychodów - koszt nie może znajdować się na liście z art.16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zatem wszelkie koszty nawet jeżeli bezpośrednio lub też jedynie pośrednio zostają poniesione przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów lub zapewnienia albo zabezpieczenia źródła przychodów a nie znajdują się na liście z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać za koszty uzyskania przychodów. Przepisy art. 15 ust. 1 wyraźnie wskazują, iż są to koszty poniesione w celu uzyskania przychodów (liczba mnoga) zatem nie ma tutaj wymogu, aby dany koszt był ściśle powiązany z konkretnym przychodem. Podatnik w roku podatkowym wielokrotnie ponosi pewne koszty, których nie można przyporządkować do określonego przychodu, są to tzw. koszty ogólne działalności np. bieżąca obsługa prawna czy też wydatki na reklamę. Tego typu koszty wpływają na pewność funkcjonowania firmy w obrocie i zwiększają zaufanie kontrahentów co przekłada się na zwiększenie jej przychodów. Tego rodzaju wydatkiem są również koszty poniesione przy okazji podwyższenia kapitału zakładowego Spółki. Zgromadzony dodatkowy kapitał nie został „zamrożony” na rachunku firmowym Spółki, ale Spółka wykorzystuje go do rozszerzenia swojej działalności, co w najbliższym czasie w prosty sposób przełoży się na jej przychody. Ponadto dany wydatek wcale nie musi generować przychodu - ważne by został poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Podwyższenie kapitału w przypadku Spółki miało na celu zwiększenie środków na sfinansowanie działań spółki zmierzających do uzyskania licencji na nowe leki, które następnie byłyby produkowane i sprzedawane, oraz podjęcia działań marketingowych promujących Spółkę i jej produkty. Zatem istnieje możliwość uznania, iż ww. wydatki były kosztem uzyskania przychodów. Ponadto warto nadmienić, iż podstawową cecha konstrukcji podatku dochodowego jest możliwość pomniejszenia osiąganych przychodów o koszty ich uzyskania. Wyjątki od tej zasady określone w art. 16 ust. 1 ustawy, zdaniem Spółki, należy interpretować w ten sposób, by zakres wyłączeń tychże kosztów był jak najmniejszy. W przeciwnym razie podatek dochodowy nabrałby charakteru podatku przychodowego. W związku z powyższym Spółka uważa, iż jej działanie było prawidłowe.
  
  

Na tle przedstawionego stany faktycznego, stwierdzam co następuje

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Z powołanego przepisu wynika, że podatnik ma możliwość zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, pod tym jednak warunkiem, że mają one związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma, bądź też może mieć wpływ na wielkość osiąganych przychodów lub służyć zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy można podzielić na koszty bezpośrednie i pośrednie. Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje prawidłowe funkcjonowanie podmiotu gospodarczego. Jest to wówczas koszt ogólny działalności gospodarczej. Aby określić czy dany koszt jest bezpośrednio związany z przychodem, należy rozstrzygnąć czy istnieje możliwość powiązania tego wydatku z przychodem osiągniętym w roku podatkowym. Przy ocenie tej, decydującym jest moment dokonania tegoż wydatku, a nie moment osiągnięcia przychodu. Gdy związek między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem jest wyraźny, koszt taki jest kosztem bezpośrednio związanym z tym właśnie przychodem.

W przypadku kosztów poniesionych w związku z podwyższeniem kapitału zakładowego należy zauważyć, że są to koszty bez których kapitał zakładowy nie mógł by być podniesiony. Zatem wymienione we wniosku koszty podatku od czynności cywilnoprawnych, wynagrodzenia notariusza za protokółowanie obrad Zgromadzenia Akcjonariuszy, opłat notarialnych i kosztów tłumaczeń, opłat sądowych i opłat za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym są bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego (akcyjnego), funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego albo organizacyjnego ubezpieczyciela - a w towarzystwach powierniczych wartości aktywów tych funduszy.

Powyższe oznacza, iż wartość wkładów zarówno pieniężnych jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc, przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki dotyczące podwyższenia kapitału zakładowego – podatek od czynności cywilnoprawnych, wynagrodzenia notariusza za protokółowanie obrad Zgromadzenia Akcjonariuszy, opłaty notarialne i koszty tłumaczeń, opłaty sądowe i opłaty za ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym; nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi za przychód przez ustawodawcę (art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy). Należy zauważyć także, iż podwyższenie kapitału zakładowego i związane z tym rozszerzenie działalności w określonej perspektywie czasowej będzie generowało zwiększone przychody, jednak będą to już przychody z bieżącej działalności gospodarczej podmiotu. Z osiągnięciem tego przychodu będą wiązały się odrębne wydatki stanowiące koszt jego uzyskania. Okoliczność, że dokonując przedmiotowych wydatków Spółka zakłada, iż w efekcie będą one generowały przychody z działalności gospodarczej nie podważa ich bezpośredniego związku z podwyższeniem kapitału zakładowego.

Rozpatrując określone wydatki jako wiążące się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane musi być w kontekście, tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Ponadto z art. 7 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku. Jednocześnie zgodnie z art. 7 ust. 3 pkt 3 tej ustawy, przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania, nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł przychodów, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym lub są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów związanych z przychodem nie podlegającym opodatkowaniu. A zatem związane z tymi przychodami koszty uzyskania przychodów są neutralne podatkowo, tj. nie mogą pomniejszać przychodów uzyskiwanych z innych źródeł. Przepisy te odnoszą się do generalnej zasady, która wynika z art. 7 ust. 1 i 2 ww. ustawy, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych podlega dochód stanowiący nadwyżkę sumy przychodów nad kosztami uzyskania tych przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go maja 10, 09-402 Płock