INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 26.03.2008r. (data wpływu 07.04.2008r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania na podstawie art. 15 ust.1 w związku z art. 17l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opłaty za użytkowanie środków trwałych, gdy umowa leasingu traci charakter podatkowej umowy leasingu, o którym mowa w art. 17b ust.1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.04.2008r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania na podstawie art. 15 ust.1 w związku z art. 17l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na opłaty za użytkowanie środków trwałych, gdy umowa leasingu traci charakter podatkowej umowy leasingu, o którym mowa w art. 17b ust.1 ustawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł w dniu 29 czerwca 2007 roku umowę cesji na podstawie której wstąpił we wszystkie prawa i obowiązki korzystającego (Ieasingobiorcy):

1. w umowie leasingu zawartej w dniu 28.12.2004r., której przedmiotem jest samochód ciężarowy …….
2. w umowie leasingu zawartej w dniu 2 lutego 2005r., której przedmiotem jest ładowarka kołowa.
   
   

Czas trwania obu umów leasingu ustalono na 48 miesięcy. Miesięczna rata leasingowa wpłacana leasingodawcy za samochód ciężarowy wynosi 5.069,88 (bez VAT), a za ładowarkę kołową 8.316,43 (bez VAT). Pierwszy z korzystających używał samochodu będącego przedmiotem leasingu przez 31 miesięcy, a ładowarki kołowej przez 29 miesięcy. Do końca umowy leasingu samochodu ciężarowego pozostało 17 miesięcy, a do końca umowy leasingu ładowarki kołowej pozostało 19m miesięcy, w czasie których spłatę rat leasingowych kontynuuje Wnioskodawca. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uznania za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na spłatę rat leasingu operacyjnego ładowarki kołowej przejętej w drodze cesji.

Zgodnie z otrzymaną interpretacją indywidualną znak IP-PB3-423-516/07-3/MS umowa leasingu dotycząca przejmowanej ładowarki kołowej na dzień zawarcia umowy cesji nie spełnia warunków określonych w art. 17b ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zatem Wnioskodawca nie ma prawa zaliczać do kosztów uzyskania przychodów pozostałych do spłaty rat leasingowych na podstawie art. 17b ust.1 ww. ustawy.

Wnioskodawca ponosi co miesiąc wydatki w kwocie 8.316,43 zł za używanie ładowarki kołowej oraz 5.069,88 zł za używanie samochodu ciężarowego tj. w wysokości rat leasingowych. Wydatki te związane są bezpośrednio z jego przedmiotem działalności, którą stanowi transport, magazynowanie i przetwarzanie odpadów gumowych. Konieczność używania ładowarki kołowej w zakresie działalności Wnioskodawcy wynika z faktu, że musi on rozładowywać załadowywać oraz przenosić z miejsca na miejsce olbrzymie ilości opon oraz miału gumowego powstałego w wyniku ich rozdrabniania. Używanie ładowarki jest w działalności Wnioskodawcy koniecznością z powodu tonażu przerabianych odpadów gumowych. Zastąpienie jej pracy pracą ludzką byłoby niecelowe lub wręcz niemożliwe. Bez korzystania z ładowarki kołowej osiąganie przychodów przez Wnioskodawcę byłoby niemożliwe lub bardzo utrudnione. Wnioskodawca dysponuje dokumentacją potwierdzającą poniesienie wydatków za używanie ładowarki kołowej. Także i w drugim przypadku używanie samochodu ciężarowego stanowi nierozłączny element działalności spółki. Zwłaszcza, że miejsce prowadzenia działalności znajduje się w innej miejscowości niż siedziba spółki, w której prowadzona jest działalność biurowo-księgowa. Samochód będący przedmiotem leasingu to jedyny samochód w spółce niezbędny w jej działalności. Wykorzystywany jest głównie do przewozu zakupionych części zapasowych do maszyn i materiałów, które ulegają szybkiemu zużyciu. Dzięki temu możliwe jest rozdrabnianie opon bez długich przestojów wywoływanych awaryjnością urządzeń. Wnioskodawca dysponuje dokumentacją potwierdzającą poniesienie wydatków za używanie samochodu ciężarowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca zasadnie zalicza opłaty za używanie ładowarki kołowej oraz samochodu ciężarowego ....... odpowiadające wysokości rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 w powiązaniu z art. 17l ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w sytuacji, gdy umowa Ieasingu traci, charakter podatkowej umowy leasingu określonej w. 17 b ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy koszty używania ładowarki kołowej oraz samochodu ciężarowego ..... odpowiadające wysokości spłat rat leasingowych Wnioskodawca ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w miesiącach, kiedy koszty te zostały poniesione.

W świetle stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W świetle powyższego przepisu warunkiem uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu jest istnienie przyczynowo – skutkowego związku pomiędzy wydatkiem, a osiągnięciem przychodu.

W art. 17l cyt. ustawy, określono, że do opodatkowania stron umowy, na mocy której jedna ze stron oddała do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków drugiej stronie, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty, zawartej:

1. Na czas nieoznaczony lub
2. Na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków określonych w ustawie dla podatkowej umowy leasingu

• stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12-16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dla umów najmu i dzierżawy.
  
  

Oznacza to, że w czasie trwania takiej umowy (najmu, dzierżawy oraz innej podobnej umowy) u najemcy (dzierżawcy) uiszczony czynsz jest w całości kosztem uzyskania przychodów.

Ocena przyczynowo – skutkowego związku pomiędzy wydatkiem, a osiągnięciem przychodu, możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Reasumując, jeżeli Wnioskodawca odpowiednio udokumentuje wydatki dotyczące wykorzystywanych w prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, ładowarki kołowej oraz samochodu ciężarowego ........ – odpowiadające wysokości rat leasingowych mogą być w całości uznane za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 w powiązaniu z art. 17l ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.