Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-708/12/MK
z 7 listopada 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 02 sierpnia 2012 r. (data wpływu do tut. Biura – 07 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwróconych syndykowi przez Sąd wydatków:

• w części dotyczącej poboru zaliczki od całej kwoty zwróconej syndykowi – jest prawidłowe,
• w pozostałej części – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 07 sierpnia 2012 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwróconych syndykowi przez Sąd wydatków.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W listopadzie 2009 r. w Sądzie syndyk złożył fakturę tytułem zwrotu wydatków na kwotę 3.418,46 zł. Zgodnie z zarządzeniem sędziego z grudnia 2009 r. syndykowi wypłacono kwotę należnych wydatków i pobrano zaliczkę na podatek dochodowy. W momencie zapłaty faktury Sąd nie posiadał informacji umożliwiających zastosowanie zwolnienia w zakresie przedstawionych wydatków. Tym samym syndykowi wystawiono informację PIT-11 za 2009 r.

Dnia 26 kwietniu 2010 r. do oddziału finansowego Sądu zadzwonił syndyk i poinformował, iż Sąd niesłusznie pobrał zaliczkę na podatek dochodowy z tytułu zapłaty wydatków. Syndykowi wyjaśniono, iż od kwoty 3.418,46 zł pobrano zaliczkę na podatek dochodowy z uwagi na fakt, iż do zarządzenia sędziego nie dołączono ewidencji przebiegu i kosztów eksploatacji pojazdu oraz wniosku syndyka o zwrot poniesionych wydatków. Nadto syndyk nie złożył oświadczenia, iż nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wykonywaniem czynności zleconych przez Sąd wymaganego do zastosowania zwolnienia.

W dniu 28 kwietnia 2010 r. syndyk złożył w Sądzie oświadczenie dot. 2009 r. i zwróconych wydatków na kwotę 3.418,46 zł. W związku z powyższym dnia 29 kwietnia 2010 r. dokonano korekty i wystawiono informację PIT-R, gdzie kwotę 3.418,46 zł ujęto jako wolną od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dnia 26 stycznia 2012 r. otrzymano wezwanie od Naczelnika Urzędu Skarbowego do udzielenia wyjaśnień dotyczących błędnie wystawionej informacji PIT-R za 2009 r.

Telefonicznie uzgodniono z pracownikiem ww. Urzędu Skarbowego, iż prawidłowego rozliczenia należy dokonać w następujący sposób:

kwota wypłacona syndykowi: 3.418,46 zł,

w tym kwota wolna od podatku: 2.280,00 zł,

kwota do opodatkowania: 1.138,46 zł.

Sąd dokonał niniejszej korekty w dniu 27 stycznia 2012 r. i korektę przesłano syndykowi oraz Naczelnikowi Urzędu Skarbowego.

Dnia 11 czerwca 2012 r. do oddziału zadzwonił syndyk i zwrócił się o wystawienie kolejnej korekty PIT-R za 2009 r. Poinformował, iż kwota 3.418,46 zł winna zostać zwrócona syndykowi w całości, albowiem składające się na nią wydatki ponoszone były na przestrzeni listopada 2008 r. – sierpnia 2009 r. i w żadnym miesiącu nie przekraczały kwoty wolnej od podatku – 2.280,00 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy Sąd jako płatnik prawidłowo pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od kwoty 1.138,46 zł (różnica 3.418,46-2.280,00) i prawidłowo wystawił informację PIT-R w stosunku do otrzymanej od syndyka faktury na kwotę 3.418,46 zł w listopadzie 2009 r.?
2. Czy płatnik dokonując zwrotu wydatków powinien rozpatrywać poniesione przez syndyka wydatki w każdym miesiącu oddzielnie, czy winien traktować globalnie w sytuacji kiedy syndyk składając fakturę wskazuje wydatki łącznie w jednej kwocie, a Sąd nie ma wówczas informacji jakiego okresu one dotyczą, jak również w danym momencie nie dysponuje ich specyfikacją?
3. Czy syndyk pełni obowiązki społeczne i obywatelskie i wówczas może skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy też wykonywana jest przez niego działalność odnosi się do art. 13 pkt 6 ww. ustawy?
   
   

Stanowisko Sądu w sprawie jest następujące:

• Sąd jako płatnik prawidłowo pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych od całej kwoty wydatków (3.418,46 zł) z uwagi na brak możliwości identyfikacji wydatków,
• Sąd dokonując zapłaty faktury w grudniu 2009 r. nie miał informacji czego dotyczyły niniejsze wydatki, jak również że wydatki ponoszone były na przełomie miesięcy roku 2008-2009,
• Sąd prawidłowo pobrał zaliczkę, gdyż syndyk nie dołączył do faktury oświadczenia, iż nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wykonywaniem czynności zleconych przez Sąd,
• zgodnie z art. 8 Ordynacji podatkowej Sąd będąc płatnikiem z uwagi na brak wcześniej wskazanych informacji prawidłowo dokonał obliczenia, pobrania i odprowadzenia podatku,
• Sąd prawidłowo dokonał korekty po otrzymaniu wezwania od Naczelnika Urzędu Skarbowego,
• zdaniem Sądu syndyk nie ma racji, iż wydatki w łącznej kwocie 3.418,46 zł winny zostać zwrócone w całości albowiem składając fakturę nie przedłożył specyfikacji dot. wydatków. Syndyk uważał również, iż wydatki ponoszone były na przełomie miesięcy roku 2008-2009 i w żadnym z tych miesięcy nie przekraczały kwoty wolnej od podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – 2.280,00 zł.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 51 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. prawo upadłościowe i naprawcze (t. j. z 2009 r. Dz. U. Nr 175, poz. 1361 ze zm.) uwzględniając wniosek o ogłoszenie upadłości, sąd wydaje postanowienie o ogłoszeniu upadłości, w którym wyznacza sędziego-komisarza oraz syndyka albo nadzorcę sądowego, albo zarządcę.

Z przepisu art. 156 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż syndyka powołuje się w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku upadłego.

Przepis art. 162 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż syndyk, nadzorca sądowy i zarządca mają prawo do wynagrodzenia za swoje czynności odpowiadającego wykonanej pracy.

Syndykowi, nadzorcy sądowemu i zarządcy przysługuje prawo do zwrotu wydatków koniecznych, poniesionych w związku z wykonywaniem czynności, jeżeli wydatki te zostały uznane przez sędziego-komisarza (art. 162 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 164 ust. 1 ww. ustawy o wynagrodzeniu i zwrocie wydatków syndyka, nadzorcy sądowego i zarządcy orzeka sąd na ich wniosek.

Z treści art. 173 ww. ustawy wynika, iż syndyk niezwłocznie obejmuje majątek upadłego, zarządza nim, zabezpiecza go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystępuje do jego likwidacji.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 obowiązującej w 2009 r. ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. z 2000 r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ww. ustawy).

Z przepisu art. 13 pkt 6 ww. ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 17 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich - do wysokości nie przekraczającej miesięcznie kwoty 2280 zł.

Przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia „obowiązków społecznych lub obywatelskich”. Zgodnie zatem z ukształtowanym przez doktrynę poglądem wyrażenie „osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich” należy rozumieć bardzo szeroko, nie ma bowiem legalnej definicji tego wyrażenia ani w przepisach podatkowych, ani też w innych przepisach prawa. W świetle Słownika języka polskiego (Warszawa 1993 r., t. II, str. 435 i III-str. 296), wyraz „społeczny” oznacza między innymi „zorganizowany, przeznaczony dla społeczeństwa, do obsługiwania społeczeństwa, do zaspokojenia jego potrzeb, będący przedstawicielem społeczeństwa, pracujący dla społeczeństwa, dla dobra ogółu”. Jeśli chodzi o wyraz „obywatelski”, to oznacza on „obowiązek obywatelski, prawa obywatelskie, Komitet, Sąd obywatelski, Straż obywatelską zorganizowaną z osób prywatnych, ochotników, niefachowców, do doraźnej pomocy władzom, jako instytucje tymczasowe”. Za pełnienie obowiązków obywatelskich i społecznych należy więc uznać działalność posłów i senatorów, radnych i innych przedstawicieli samorządu terytorialnego, składów komisji wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej, składów inspekcji Państwowej Komisji Wyborczej i inspekcji wojewódzkich komisarzy wyborczych powołanych do przeprowadzenia wyborów do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, Trybunału Stanu, ławników sądów powszechnych” (Podatkowe Komentarze Becka – Podatek dochodowy od osób fizycznych, Rok 2006, pod redakcją J. Marciniuka).

Jak wynika z powyższego, z obowiązkami społecznymi i obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji, np. radnego, posła, czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu.

Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych. Natomiast faktu pełnienia funkcji syndyka nie należy utożsamiać z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich. Syndyk nie reprezentuje całej społeczności, do zadań syndyka należy mianowicie objęcie majątku upadłego, zarządzanie nim, zabezpieczanie go przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub zabraniem go przez osoby postronne oraz przystąpienie do jego likwidacji. Syndyk nie sprawuje również funkcji publicznych – nie zawiaduje sprawami państwowymi i nie uczestniczy w działaniu instytucji publicznej. Pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich odnosi się zatem do zadań publicznych i państwowych, a nie do czynności związanych z pełnieniem funkcji syndyka.

Należy mieć na uwadze fakt, że ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzystają diety oraz kwoty stanowiące zwrot kosztów, otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, a bycie syndykiem takim obowiązkiem nie jest.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż przychody uzyskiwane przez syndyka, którego sąd powołał w związku z ogłoszeniem upadłości należy uznać, w świetle art. 13 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, jako przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9.

Wobec powyższego, świadczenie – w postaci zwrotu poniesionych przez syndyka wydatków na kwotę 3.418,46 zł – wypłacone w 2009 r. przez Wnioskodawcę jako nie podlegające zwolnieniu z podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi przychód syndyka z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 6 ww. ustawy. Natomiast na Wnioskodawcy jako płatniku ww. świadczenia ciążyły obowiązki wynikające z art. 41 ust. 1 i art. 42 ww. ustawy.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Z przepisu art. 42 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby.

W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio (art. 42 ust. 2a ww. ustawy).

Przepis art. 42 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, iż w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym, którymi kierują naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11).

W świetle powyższego na Wnioskodawcy ciążył obowiązek wystawienia syndykowi za 2009 r. informacji PIT-11 (informacji o dochodach oraz pobranych zaliczkach na podatek dochodowy za rok ….) a nie informacji PIT-R (informacji o wypłaconych podatnikowi kwotach z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich), skoro w tak przedstawionym stanie faktycznym brak podstaw prawnych do wystawienia informacji PIT-R. Zatem bezpodstawne jest również składanie korekty (korekt) informacji PIT-R.

Jak wykazano powyżej syndyk nie jest osobą wykonującą czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych i obywatelskich, zatem i ww. świadczenie wypłacone syndykowi w 2009 r. nie stanowi kwoty zwolnionej od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich, którą należy rozliczyć i wykazać w informacji PIT-R.

Należy zauważyć, iż z objaśnień na druku informacji PIT-R, z pkt 1 wynika, iż „informację PIT-R mają obowiązek wypełnić płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 1 ustawy, dokonujący wypłat należności wolnych od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b i pkt 17 ustawy, z tytułu pełnienia obowiązków społecznych i obywatelskich (art. 13 pkt 5 i 6 ustawy).”

Zatem bez znaczenia jest czy zwrot syndykowi przez Sąd wydatków w kwocie 3.418.46 zł dotyczył jednego miesiąca czy też ponoszonych wydatków na przestrzeni listopad 2008 r. – sierpień 2009 r.

Należy jeszcze raz podkreślić, iż kwota zwrotu ww. wydatków nie jest zwolniona z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi ona zatem przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 6 ustawy, od której Wnioskodawca jako płatnik pobrał i odprowadził prawidłowo należną zaliczkę na podatek.

Należy zauważyć, że jeżeli kwota ww. zwrotu dotyczy podróży syndyka np. własnym samochodem, to w takim przypadku może przysługiwać zwolnienie z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizyczny, jednak przy spełnieniu wszystkich warunków wynikających ze wskazanych poniżej przepisów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z przepisu art. 21 ust. 13 ww. ustawy wynika, iż przepis ust. 1 pkt 16 lit. b) stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione:

1. w celu osiągnięcia przychodów lub
2. w celu realizacji zadań organizacji i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów odrębnych ustaw, lub
3. przez organy (urzędy) władzy lub administracji państwowej albo samorządowej oraz jednostki organizacyjne im podległe lub przez nie nadzorowane, lub
4. przez osoby pełniące funkcje obywatelskie, o których mowa w art. 13 pkt 5, w związku z wykonywaniem tych funkcji.
   
   

W odniesieniu do tej kategorii podatników pojęcia „podróż”, nie można utożsamiać z pojęciem „podróż służbowa” użytym w odniesieniu do pracowników.

W związku z tym należy stwierdzić, iż pojęcie „podróż” obejmuje również np. dojazdy syndyka masy upadłości z miejsca zamieszkania do siedziby masy upadłości oraz z siedziby masy upadłości do sądów, urzędów itp. W konsekwencji należności stanowiące zwrot kosztów używania przez syndyka pojazdu samochodowego, stanowiącego jego własność, w celu odbycia podróży, korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ze zwolnienia korzystają jedynie należności do wysokości określonej w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm.).

Z przepisu § 3 pkt 1 ww. rozporządzenia wynika, iż z tytułu podróży odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów przejazdów.

Zgodnie z art. 5 § 3 ww. rozporządzenia na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takim przypadku pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, która nie może być wyższa niż określona w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.).

Z wniosku wynika, iż syndykowi wyjaśniono, iż od kwoty 3.418,46 zł pobrano zaliczkę na podatek dochodowy z uwagi na fakt, iż do zarządzenia sędziego nie dołączono ewidencji przebiegu i kosztów eksploatacji pojazdu oraz wniosku syndyka o zwrot poniesionych wydatków. Nadto syndyk nie złożył oświadczenia, iż nie zalicza do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z wykonywaniem czynności zleconych przez Sąd wymaganego do zastosowania zwolnienia.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że również i w przypadku gdy ww. wydatki w kwocie 3.418,46 zł poniesione były w związku z podróżami syndyka, to i tak płatnik nie może zastosować zwolnienia z podatku na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ze wskazanych powyżej przyczyn wymienionych we wniosku.

Reasumując zwrot wydatków w kwocie 3.418,46 zł w całości podlega opodatkowaniu i nie korzysta ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 17 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż syndyk nie pełni obowiązków społecznych i obywatelskich. Wnioskodawca winien był wystawić informację PIT-11 a nie PIT-R. Ponadto wobec opisanego stanu faktycznego płatnik nie mógł zastosować zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ww. ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej poboru zaliczki na podatek od całości kwoty zwrotu należało uznać za prawidłowe natomiast w pozostałej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.