INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2008 roku (data wpływu 7 kwietnia 2008 roku) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia przejętych zobowiązań, rezerw pracowniczych i rezerw na inne koszty związane z działalnością Spółki w wartości początkowej przejętych w ramach nabytego przedsiębiorstwa państwowego środków trwałych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2008 roku został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie uwzględnienia przejętych zobowiązań, rezerw pracowniczych i rezerw na inne koszty związane z działalnością Spółki w wartości początkowej przejętych w ramach nabytego przedsiębiorstwa państwowego środków trwałych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w dniu 8 listopada 2007 roku w wyniku prywatyzacji bezpośredniej, nabyła za cenę 9.150.000 zł, od Skarbu Państwa przedsiębiorstwo państwowe. Prywatyzacją bezpośrednią zostało objęte przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy – Kodeks cywilny. Przy transakcji powstała ujemna wartość firmy. Spółka określając wartość początkową środków trwałych (wg. art. 16g ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych) pomniejszyła składniki majątkowe, zgodnie z art. 4a pkt 2 powołanej ustawy, o przejęte zobowiązania przedsiębiorstwa państwowego oraz rezerwy na świadczenia pracownicze (tj. rezerwy na nagrody jubileuszowe, odprawy emerytalne, niewykorzystane urlopy) jak i rezerwy na pozostałe koszty związane z działalnością Spółki.

W związku z powyższym, zadano następujące pytanie.

Czy Spółka przy ustalaniu wartości początkowej środków trwałych, prawidłowo pomniejszyła wartość składników majątkowych w rozumieniu art. 4a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych o przejęte wraz z przedsiębiorstwem państwowym zobowiązania...

Czy Spółka prawidłowo pomniejszyła wartość wyżej wymienionych składników także o rezerwy pracownicze i rezerwy na inne koszty związane z działalnością Spółki...

Zdaniem Wnioskodawcy, pomniejszenie składników majątkowych o wartość przejętych zobowiązań oraz rezerw na świadczenia pracownicze jak i rezerw na pozostałe koszty działalności Spółki zostało dokonane zgodnie z obowiązującymi przepisami. Według art. 16g ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość początkową środków trwałych ustala się jako różnicę pomiędzy ceną nabycia przedsiębiorstwa a wartością składników nie będących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi. Zgodnie z art. 4a pkt 2 powołanej ustawy składniki majątkowe oznaczają aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarcza zbywcy. Zdaniem Spółki przejęte zobowiązania oraz przejęte rezerwy na świadczenia pracownicze jak i rezerwy na pozostałe koszty są ściśle związane z prowadzoną działalnością Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 16g ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j. t. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) w razie nabycia w drodze kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania lub wniesienia w postaci wkładu niepieniężnego, przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi: różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi, w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Z kolei przepis art. 4a pkt 2 powołanej ustawy definiuje składniki majątkowe jako aktywa w rozumieniu ustawy o rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3.

Z kolei jak stanowi art. 3 ust. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (j. t. Dz. U. z 2002 r. Nr 76 poz. 694 ze zm.) przez aktywa rozumie się kontrolowane przez jednostkę zasoby majątkowe o wiarygodnie określonej wartości, powstałe w wyniku przeszłych zdarzeń, które spowodują w przyszłości wpływ do jednostki korzyści ekonomicznych.

Stosownie natomiast do brzmienia art. 3 ust. 1 pkt 20 ustawy o rachunkowości zobowiązaniem jest wynikający z przeszłych zdarzeń obowiązek wykonania świadczeń o wiarygodnie określonej wartości, które spowodują wykorzystanie już posiadanych lub przyszłych aktywów jednostki.

Zgodnie z treścią art. 353 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16 poz. 93 ze zm.) zobowiązanie polega na tym, że wierzyciel może żądać od dłużnika świadczenia, a dłużnik powinien świadczenie spełnić.

Natomiast rezerwy to zobowiązania, których termin wymagalności lub kwota nie są pewne (art. 3 ust. 1 pkt 21 ustawy o rachunkowości).

Zestawiając powyższe definicje należy wskazać, iż rezerwy na zobowiązania, nie mieszczą się pod pojęciem długów w rozumieniu zarówno ustawy o rachunkowości, jak i ustawy – Kodeks cywilny, a stanowią jedynie szacunek kwot przyszłych zobowiązań. W konsekwencji przejęcie przez Spółkę rezerw na zobowiązania przejmowanego przedsiębiorstwa nie musi skutkować koniecznością ich faktycznego wykonania.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż rezerwy na zobowiązania w tym rezerwy na zobowiązania wobec pracowników, nie pomniejszają wartości składników majątkowych, o których mowa w art. 4a pkt 2 ww. ustawy. Natomiast inne zobowiązania przejmowanego przedsiębiorstwa, będą pomniejszały wartość przejętych składników majątkowych, o ile ich wartość nie została ujęta w cenie przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia przedmiotowego zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz, że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 ustawy – Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu; ul. Św. Jakuba 20; 87-100 Toruń.