INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12.02.2008 r. (data wpływu 14.02.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do zwrotu części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.02.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia prawa do zwrotu części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 06.06.2006 r. rozpoczął budowę domu mieszkalnego na działce przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy letniskowej. Prace budowlane prowadzone są na podstawie prawomocnej decyzji z dnia 25.10.2005 r., po zatwierdzeniu projektu budowlanego, udzieleniu pozwolenia na budowę budynku letniskowego, zbiornika ścieków sanitarnych, wydanej przez starostę Ł. Budynek przystosowany jest do całorocznego przebywania. Na budowę zostały zakupione materiały budowlane, na które zgodnie z przystąpieniem Rzeczpospolitej Polskiej do Unii Europejskiej został podwyższony podatek VAT ze stawki 7% do 22%. Zgodnie z załącznikiem do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych (PKOB), powyższa inwestycja spełnia warunki obiektu mieszkalnego. Zgodnie z cytowanym aktem prawnym klasa Nr 1110 budynki mieszkalne - jednorodzinne obejmuje domy letnie. Powyższy fakt potwierdza wydany przez Starostwo Powiatowe w Ł dziennik budowy, który określa rodzaj domu jako budynek mieszkalny. Przytaczając powyższy stan faktyczny oraz prawny, należy stwierdzić, że inwestycja służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych i spełnia warunek określony w art. 2 pkt. 1 ustawy z dnia 29.08.2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1468 ze zm.)

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałym stanie faktycznym oraz prawnym przysługuje Wnioskodawcy zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w oparciu o ustawę z dnia 29.08.2005 r. (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1468 ze zm.)...

Zdaniem wnioskodawcy:

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego, Wnioskodawca, uważa, że przysługuje mu prawo do zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 177, poz. 1468 ze zm.)

Ustawodawca w art. 2 pkt. 1 zdefiniował w jakim przypadku przysługuje możliwość ubiegania się o zwrot wydatków. Jak wynika z postanowień zawartych w załączniku do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30.12.1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, powyższa inwestycja spełnia kryteria budynku mieszkalnego. Ustawodawca nie ograniczył w żaden sposób tego prawa do określonej kategorii budynków mieszkalnych, ani do spełnienia dodatkowych kryteriów, tak jak ma to miejsce w przypadku odliczeń podatkowych w oparciu o ustawę z dnia 26.07.1999 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe wskazuje na fakt, że intencją ustawodawcy było przede wszystkim spełnienie zasadniczego warunku, jakim jest zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych. Przebywanie czasowe w domu, który ma charakter sezonowy bądź przebywanie na stałe jest bezspornie zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych. Przedstawiając swoje stanowisko Wnioskodawca uważa, że spełnia warunki do ubiegania się o zwrot niektórych wydatków, które poniósł z tytułu zakupu materiałów na budowę domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz. U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.), zgodnie z art. 1 ust. 1, reguluje zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

W art. 2 pkt 1 ww. ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym została zawarta definicja budynku mieszkalnego. W myśl niniejszego przepisu, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym - rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków. Przepis ten definiuje pojęcie budynku mieszkalnego przez odniesienie do pojęcia budynku, które nie zostało jednak w ustawie o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym zdefiniowane.

Określając zatem pojęcie budynku, należy odnieść się do definicji zawartej w prawie budowlanym. Budynkiem, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 ze zm.) jest obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Decydujące znaczenie dla kwalifikacji danego obiektu budowlanego jako budynku mieszkalnego jest przeznaczenie budynku. Otóż budynek ma służyć zaspakajeniu potrzeb mieszkaniowych. Nie jest istotna klasyfikacja statystyczna danego obiektu budowlanego. Charakteru budynku nie determinuje także treść miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, czy też treść decyzji o warunkach zabudowy lub o pozwoleniu na budowę. Istotne znaczenie ma tylko to, czy dany obiekt został wzniesiony w celu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych i czy potrzeby takie może zaspokajać.

Potrzeby mieszkaniowe są zaspokajane przez wybudowanie budynku, w którym Wnioskodawca będzie mieszkał. Przy czym nie musi to być miejsce stałego zamieszkania. Powinna natomiast mieć miejsce pewna stałość lub częstotliwość pobytu.

Z analizy stanu faktycznego opisanego przez Pana w złożonym wniosku wynika, iż budowany dom mieszkalny na działce przeznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jako teren zabudowy letniskowej, przystosowany jest do całorocznego przebywania. Powyższy budynek będzie spełniał więc dla Pana funkcje służące zaspakajaniu własnych potrzeb mieszkaniowych.

Z art. 3 ust. 1 pkt 1 wyżej cytowanej ustawy wynika, iż osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z budową budynku mieszkalnego, jeżeli wybudowany budynek będzie stanowić ośrodek zaspokajania codziennych potrzeb związanych z zamieszkiwaniem i typowymi funkcjami mieszkania. Nie chodzi bowiem o wykorzystywanie budynku tylko okresowo, podczas wypoczynku, urlopów, dni wolnych itp. Jeśli takie funkcje będzie pełnił wybudowany przez Pana budynek letniskowy, to – po spełnieniu wszystkich warunków określonych w ustawie – przysługiwać będzie Panu prawo do ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z realizowaną inwestycją.

Krańcowo należy dodać, iż dołączone do wniosku dokumenty nie podlegają analizie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.