INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 02.04.2008 r. (data wpływu 07.04.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki jawnej wydatków z tytułu usług świadczonych przez jednego z jej wspólników w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 07.04.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki jawnej wydatków z tytułu usług świadczonych przez jednego z jej wspólników w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej (jednym z trzech). Prowadzenie spraw spółki zostało powierzone jednemu ze wspólników. Zgodnie z przepisami dotyczącymi funkcjonowania spółek osobowych, za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. Pozostali dwaj wspólnicy są lekarzami. Obaj wykonują pracę na rzecz spółki inną niż prowadzenie spraw spółki. Praca wymaga specjalistycznej wiedzy, kwalifikacji. Podstawą świadczenia tej pracy jest umowa cywilnoprawna, a wystawiony rachunek jest podstawą do wynagrodzenia. Rachunek za usługi medyczne wystawiony jest przez wnioskodawcę i opodatkowany jako przychód jednoosobowej działalności gospodarczej, którą wnioskodawca prowadzi niezależnie od spółki.

Wnioskodawca pismem z dnia 29.04.2008 r. (data wpływu 05.05.2008 r.) uzupełnił stan faktyczny, sprecyzował pytanie oraz przedstawił własne stanowisko w zakresie zadanego pytania.

W piśmie tym wnioskodawca doprecyzował stan faktyczny przedstawiony we wniosku ORD-IN poprzez wyjaśnienie, iż oprócz działalności w spółce jawnej prowadzi samodzielnie działalność gospodarczą. Jest lekarzem i świadczy usługi medyczne w prywatnym gabinecie lekarskim. Ze spółką jawną ma zawartą umowę cywilnoprawną o świadczenie usług medycznych. Na podstawie tej umowy wystawia rachunki za usługi medyczne. Rachunki są podstawą do otrzymania wynagrodzenia za wykonane usługi medyczne. Wystawione ww. rachunki stanowią przychód (i są opodatkowane) w samodzielnie prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wystawione przez Wnioskodawcę rachunki za usługi medyczne stanowią w spółce jawnej koszt uzyskania przychodów dla spółki i dla wszystkich wspólników spółki proporcjonalnie do posiadanych udziałów, bądź do udziału w zysku przysługującego w spółce...

Zdaniem wnioskodawcy, w powyższej sytuacji następuje transakcja pomiędzy dwoma podmiotami gospodarczymi. Wydatek z tytułu usługi świadczonej przez wspólnika na rzecz spółki będzie kosztem uzyskania przychodu również dla wnioskodawcy, proporcjonalnie do posiadanych udziałów. Z jednej strony więc uzyska przychód jako osoba prowadząca działalność gospodarczą z tytułu świadczonych usług, z drugiej strony część wydatku poniesionego przez spółkę będzie jego kosztem uzyskania przychodów jako wspólnika spółki. Rozwiązanie takie jest więc korzystne podatkowo. Praca wnioskodawcy związana ze świadczeniem usług medycznych wymaga wiedzy i specjalistycznych kwalifikacji, nie należy jej traktować jako pracy własnej wspólników, co wyłączałoby wydatki z tego tytułu z kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do zapisu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Spółki jawnej, której jest wspólnikiem w ramach prowadzonej indywidualnej pozarolniczej działalności gospodarczej. Wykonywanie wskazanych we wniosku usług następuje w oparciu o stosunek prawny łączący dwa odrębne podmioty gospodarcze, a nie spółkę z osobą fizyczną. W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie ww. art. 23 ust. 1 pkt. 10 ww ustawy nie znajduje zastosowania, gdyż wykonywanie usług w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest pracą własną w rozumieniu powołanego przepisu.

W ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych brak jest postanowień nadających spółce jawnej podmiotowość podatkową, zgodnie z art. 1 powołanej ustawy podatnikami są tylko osoby fizyczne.

Art. 8 ust. 1 tej ustawy precyzuje, iż przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do treści ust. 2 ww. przepisu zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.
   
   

Poprzez analogię do zapisu art. 5a pkt 3) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy w analizowanym przypadku odwołać się treści Kodeksu cywilnego. W myśl art. 431 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16 poz. 93 z późn. zm.) przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową. W świetle powołanej definicji przedsiębiorcą może być zarówno osoba fizyczna, jak i spółka jawna. W przedstawionym stanie faktycznym mamy więc do czynienia z dwoma przedsiębiorcami.

Reasumując, w tym stanie rzeczy wartość usługi świadczonej przez wnioskodawcę jako przedsiębiorcę na rzecz innego przedsiębiorcy – spółki jawnej będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu dla każdego ze wspólników tej spółki po spełnieniu warunków zawartych w cytowanym wyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym mieć na względzie treść art. 25 ust. 1 w związku z treścią art. 25 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w myśl którego jeżeli podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów, to jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.