INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 04.03.2008 r. (data wpływu 06.03.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce w latach 2003 – 2007 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.03.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego w Polsce w latach 2003 – 2007.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni opuściła Polskę w roku 2002 wyjeżdżając do Afganistanu jako wolontariuszka organizacji charytatywnej, aby tam pracować wśród biednych afgańskich kobiet. Zamiarem Wnioskodawczyni było zamieszkanie w Afganistanie na stałe, stąd po zakończeniu współpracy z ww. organizacją (koniec stycznia 2003 r.) pozostała w Kabulu, zamieszkała u znajomych i zaczęła szukać nowej pracy. Ponieważ wiązała swoją przyszłość z Afganistanem, od pierwszych dni pobytu rozpoczęła intensywną naukę tamtejszego języka Dari, którym w chwili obecnej posługuje się płynnie.

W maju 2003 r. po powrocie z krótkich wakacji w Europie Wnioskodawczyni rozpoczęła pracę dla amerykańskiej firmy, realizującej projekt rozminowywania Afganistanu z funduszy amerykańskiego Departmanentu Stanu. Równolegle Wnioskodawczyni zaangażowała się w pomoc środowisku afgańskich ceramików, mieszkających w rejonie Afganistanu zwanym „wioską ceramiczną” (z wykształcenia jest projektantem ceramiki i szczególnie interesuje się ceramiką afgańska). Z regionem tym Wnioskodawczyni wiązała swoje przyszłe plany życiowe, zarówno twórcze jak i osobiste, i tam też zamierzała się przenieść z Kabulu i ostatecznie osiedlić po ustabilizowaniu się sytuacji w kraju. Dodatkowo, od 2005 roku partnerem życiowym Wnioskodawczyni był Afgańczyk, co dodatkowo wzmacniało jej więzy z tym krajem i ostatecznie lokowało ośrodek interesów życiowych Wnioskodawczyni w Afganistanie.

Od stycznia 2005 roku Wnioskodawczyni zmieniła pracę przenosząc się do amerykańskiej firmy C, realizującej projekt odbudowy systemu wodnego Afganistanu z funduszy Agencji Stanów Zjednoczonych ds. Rozwoju Międzynarodowego – USAID. W firmie C pracowała do 05.02.2006 roku. Równocześnie Wnioskodawczyni stale angażowała się w pracę wśród afgańskich ceramików organizując dla nich warsztaty i międzynarodową pomoc. W pierwszej połowie kwietnia 2006 roku Wnioskodawczyni otrzymała ofertę pracy w Afganistanie od amerykańskiej organizacji pozarządowej CH, jednakże krótko potem okazało się, że organizacja ta nie wygrała projektu do którego chciała ją zatrudnić, wobec tego złożyła jej ofertę czasowej pracy w Sudanie, na co po konsultacjach ze swoim partnerem Wnioskodawczyni wyraziła zgodę.

W dniu 17 kwietnia 2006 r. Wnioskodawczyni opuściła Afganistan udając się najpierw do B (Niemcy) po sudańska wizę, a potem na krótką wizytę u matki w Polsce (około tydzień pomiędzy 22 – 28 kwietnia 2006 r.). W okresie od maja 2003 r. do kwietnia 2006 r. Wnioskodawczyni przyjeżdżała do Polski dwukrotnie w odwiedziny do matki – na dwa tygodnie w grudniu 2004 roku na Święta Bożego Narodzenia (po ponad półtorarocznej nieobecności w Polsce) i po raz kolejny w kwietniu 2006 roku na około tydzień, tuż przed wyjazdem do Sudanu. Przez cały okres pobytu w Sudanie, Afganistan był ciągle miejscem, gdzie koncentrowały się interesy życiowe Wnioskodawczyni i gdzie zamierzała wrócić. W tym czasie dwukrotnie odwiedziła Afganistan by złożyć wizytę ceramikom z wioski ceramicznej oraz omówić swoje dalsze zaangażowanie, jak również spotkać się z ze swoim partnerem. Podczas drugiej wizyty w Afganistanie (30.01 – 12.02.2006 r.) Wnioskodawczyni znalazła się w szpitalu w Afganistanie, z diagnozą choroby zakaźnej nabytej w Sudanie, co spowodowało, że nie mogła od razu powrócić do Sudanu. Z Afganistanu wyjechała do Wielkiej Brytanii na dalsze badania i ewentualne leczenie, gdzie przebywała w szpitalu na obserwacji a potem leczyła się tam przez kolejny tydzień już jako pacjent dochodzący. Choroba ta spowodowała długą rekonwalescencje i niemożność kontynuowania pracy w Sudanie ze względu na tamtejszy klimat utrudniający rekonwalescencję. W tym czasie pojawiła się też możliwość pracy w Afganistanie w nowym projekcie organizacji, w związku z czym Wnioskodawczyni po zakończeniu pracy w Sudanie wróciła do Afganistanu na okres od 11.04.2007 r. do 08.05.2007 r., po którym to czasie wyjechała do Polski w celach odpoczynku (przyjazd do Polski 11.05.2007 r.). Podczas pobytu w Polsce tymczasowo zatrzymała się u znajomych w W, z zamiarem powrotu do Afganistanu w celu połączenia się ze swoim partnerem „jak i kontynuowania działalności zawodowej związanej z pracą wśród afgańskich ceramików. Jednocześnie amerykańska organizacja Creatiye… złożyła Wnioskodawczyni wstępną ofertę pracy w projekcie edukacyjnym. W tym celu uzyskała kolejną wizę do Afganistanu Jednakże do tego wyjazdu ostatecznie nie doszło ze względu na zerwanie związku z partnerem (pod koniec lipca 2007 roku). W tym samym czasie organizacja CH złożyła Wnioskodawczyni propozycje stażu w USA i pracy w Jordanii/Iraku przy projekcie odbudowywania infrastruktury Iraku sponsorowanym przez Agencje Stanów Zjednoczonych ds. Rozwoju Międzynarodowego – USAID. Główną siedzibą projektu była Jordania. Wnioskodawczyni odbyła staż w sierpniu 2007 roku i w październiku 2007 roku osiedliła się w Jordanii, gdzie wynajęła mieszkanie (umowa najmu mieszkania do połowy października 2008 roku). 30 listopada 2007 r. Wnioskodawczyni przyjechała do Polski i tymczasowo zatrzymała się u znajomych w W.

Obecnie Wnioskodawczyni przebywa czasowo w Polsce w związku z podjętymi staraniami o pracę na polskiej placówce zagranicznej w rejonie, gdzie nadal koncentrują się jej interesy życiowe i gdzie chciałaby mieszkać na stałe. Wnioskodawczyni jest zameldowana na stałe w L.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za lata podatkowe 2003 – 2007 Wnioskodawczyni podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2000 Nr 14, poz. 176 ze zm.)...

Zdaniem Wnioskodawczyni.

Za lata podatkowe 2003 – 2007 Wnioskodawczyni podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2000 Nr 14, poz. 176 ze zm.). W latach 2003 – 2007 Wnioskodawczyni przebywała w Polsce krócej niż 183 dni w roku utrzymywała stałe miejsce zamieszkania i ośrodek interesów życiowych poza Polską.

W latach 2003 – 2006 oraz w 2007 roku (do końca lipca) ośrodkiem interesów życiowych Wnioskodawczyni był Afganistan. W Afganistanie posiadała legalną pracę i pozwolenie na pobyt, oraz partnera życiowego. Zmiany pracy w trakcie pobytu w tym kraju świadczą dobitnie o zamiarze osiedlenia się w Afganistanie na stałe. W czasie pobytu i pracy w Afganistanie oraz w Sudanie nie przyjeżdżała do Polski nawet w celach urlopowych (poza wizytami u matki), a będąc w Sudanie spędzała urlopy w Afganistanie. Na leczenie po wykrytej chorobie tropikalnej również nie przyjechała do Polski, lecząc się najpierw w Afganistanie, a potem w Wielkiej Brytanii. Po przebytej chorobie tropikalnej wróciła do Afganistanu w kwietniu 2007 roku. Powodem przyjazdu do Polski w maju 2007 roku był tylko i wyłącznie odpoczynek po przebytej chorobie, w tym czasie nadal planowała powrót do Afganistanu. Zmiana planów Wnioskodawczyni w tym względzie związana jest z jej sytuacją osobistą (rozstanie z partnerem) i zawodową (praca w Jordanii).

Obecnie ośrodkiem interesów życiowych jest dla Wnioskodawczyni Jordania, gdzie od października 2007 roku wynajmuje mieszkanie i gdzie przeniosła się ze względu na pracę. Pomimo, iż Wnioskodawczyni jest zameldowana na stałe w L to już od czasu wyjazdu na studia L nie był centrum jej interesów życiowych. Po ukończeniu studiów została w X (mimo braku stałej pracy – pracowała jako niezależny dziennikarz, samodzielnie utrzymując się z honorarium, tak zwanej wierszówki) i do L już nigdy nie wróciła, ani też nie planowała wrócić, poza wizytami u matki. Swoje zameldowanie w L utrzymywała tylko ze względu na to, że jest to mieszkanie spółdzielcze lokatorskie i w przypadku śmierci mamy, która jest głównym lokatorem tego mieszkania, nie posiadałaby prawa do dziedziczenia ani wykupu tego mieszkania nie będąc tam zameldowana. Zameldowanie to utrzymywała na wyłączną prośbę matki, po to by zachować ewentualne prawo do wykupu tego mieszkania nie w celach zamieszkania w tymże mieszkaniu w L, ale w celu jego ewentualnego wykupu i sprzedaży.

W okresie lat pracy poza granicami Polski (2003 – 2007) Wnioskodawczyni nie uzyskiwała w Polsce żadnych dochodów, nie posiada w Polsce nieruchomości, jak również nie posiada męża ani dzieci, Polska nie stanowi centrum interesów gospodarczych, zawodowych, czy też osobistych Wnioskodawczyni.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2003 r. do dnia 31.12.2006 r., osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska. Polska dotychczas nie zawarła z Afganistanem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązującego do dnia 31.12.2006 r. pojęcie „miejsca zamieszkania” nie zostało zdefiniowane.

Jak stanowi art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu.

Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, że dana osoba przebywa lub nie w danej miejscowości.

Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny, ponieważ odnosi się do woli osoby. Należy jednak zauważyć, iż istnieją kryteria obiektywizujące zamiar stałego pobytu. Uznaje się na przykład, że podatnik wykazuje zamiar stałego pobytu w danej miejscowości, jeżeli miejscowość ta stanowi dla niego centrum jego życiowej działalności, ocenianej w aspekcie jego powiązań osobistych i gospodarczych.

Rozpatrując obowiązek podatkowy w 2007 roku należy wziąć pod uwagę przepisy podatkowe obowiązujące od 01.01.2007 r.

Zgodnie z regulacją zawartą w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2007 r., obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne nie posiadające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Przepis art. 4a tej ustawy stanowi, iż wymieniony wyżej przepis stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczypospolita Polska.

Stosownie do art. 4 ust. 1 Umowy z dnia 04.10.1997 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Haszymidzkiego Królestwa Jordanii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu (Dz. U. z 1999 r. Nr 61, poz. 654), określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która zgodnie z prawem tego państwa podlega tam opodatkowaniu z uwagi na miejsce zamieszkania, miejsce pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze. Określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie jedynie w odniesieniu do dochodu ze źródeł położonych w tym Państwie.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, należy stwierdzić, iż w latach 2003 – 2007 podlegała Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Od chwili wyjazdu z Polski Pani ośrodek interesów życiowych znajdował się w Afganistanie, tam Pani mieszkała z zamiarem stałego pobytu i legalnie pracowała. Do Polski przyjeżdżała Pani dwukrotnie w odwiedziny do matki – na dwa tygodnie w grudniu 2004 roku na Święta Bożego Narodzenia (po ponad półtorarocznej nieobecności w Polsce) i po raz kolejny w kwietniu 2006 roku na około tydzień. W trakcie 2007 r. przeniosła Pani swój ośrodek interesów życiowych do Jordanii, tam Pani wynajmuje mieszkanie i pracuje.

W okresie lat pracy poza granicami Polski (2003 – 2007) Wnioskodawczyni nie uzyskiwała w Polsce żadnych dochodów, nie posiada w Polsce nieruchomości, jak również nie posiada męża ani dzieci, Polska nie stanowi centrum interesów gospodarczych, zawodowych, czy też osobistych Wnioskodawczyni.

Pani miejsce zameldowania w L nie wpływa na określenie obowiązku podatkowego w Polsce.

Mając na uwadze fakt, iż w latach 2003 – 2007 z Afganistanem i Jordanią łączyły Panią ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze oraz uwzględniając zapisy umowy zawartej między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Haszymidzkiego Królestwa Jordanii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, stwierdzić należy, iż za lata podatkowe 2003 – 2007 podlegała Pani w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art.52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art.47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art.53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.