Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-496/13/DP
z 14 maja 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni w dniu 22 czerwca 2011 r. w drodze dziedziczenia nabyła prawo własności nieruchomości. W 2012 r. na podstawie umowy z dnia 7 grudnia 2012 r. zawartej z Województwem uzgodniono wysokość odszkodowania za utratę praw do nieruchomości, która nastąpiła w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (Dz. U. nr 26 poz. 133 ze zm.)

Wypłata odszkodowania nastąpiła w 2012 r.

Zgodnie z zapisem § 4 umowy z dnia 7 grudnia 2012 r. „uzgodnienie i wypłata kwoty odszkodowania (...) zostają dokonane na podstawie art. 24e ustawy EURO”. Podstawę do wypłaty odszkodowania stanowił niekwestionowany przez Wnioskodawczynię operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego - protokół uzgodnień z dnia 28 maja 2012 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawczyni otrzymane odszkodowanie zwolnione jest z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Jak wynika z treści umowy z dnia 7 grudnia 2012 r. podstawą uzgodnienia wysokości odszkodowania był operat szacunkowy przygotowany przez Województwo, zaakceptowany przez Wnioskodawczynię. Jednocześnie § 4 umowy wyraźnie wskazuje, że „uzgodnienie i wypłata kwoty odszkodowania (...) zostają dokonane na podstawie art. 24e ustawy EURO”.

Jak wynika z powyższego przepisu (art. 24e ust. 3-5 ustawy EURO):

• wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1 i 2, ustala się na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego, według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 przez organ pierwszej instancji oraz według jej wartości w dniu uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, albo w dniu wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania. Odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień wypłaty, według zasad obowiązujących w przypadku zwrotu wywłaszczonych nieruchomości (ust. 3).
• w przypadku, o którym mowa w art. 24a ust. 4, wysokość odszkodowania przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu zmniejsza się o kwotę równą wartości wygaśniętych ograniczonych praw rzeczowych.
• suma wysokości odszkodowania przysługującego dotychczasowemu właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu, z wyłączeniem kwot, o których mowa w ust. 8 i 9 i wysokości odszkodowania z tytułu wygaśnięcia ograniczonych praw rzeczowych ustanowionych na tej nieruchomości lub na prawie użytkowania wieczystego nie może przekroczyć wartości nieruchomości lub wartości prawa użytkowania wieczystego.

Również kwestia dodatkowego odszkodowania z tytułu dobrowolnego wydania nieruchomości wynika wprost z przepisów ustawy EURO (art. 24e ust. 8) - jeżeli dotychczasowy właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości objętej decyzją o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 odpowiednio wyda tę nieruchomość lub wyda nieruchomość i opróżni lokal oraz inne pomieszczenia niezwłocznie, lecz nie później niż w terminie 14 dni od dnia:

1. doręczenia zawiadomienia o wydaniu decyzji, o którym mowa w art. 24 ust. 2, albo
2. w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 stała się ostateczna

-wysokość odszkodowania powiększa się o kwotę równą 5% wartości nieruchomości lub wartości prawa użytkowania wieczystego.

Wyraźnie więc ustawodawca uregulował sposób ustalenia odszkodowania za pozbawienie własności nieruchomości w ramach realizacji zadań EURO 2012, zatem są to odszkodowania, których wysokość „wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw” jak stanowi art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni przyjęta przez Województwo forma wskazania właścicielowi przysługującego mu z mocy ustawy odszkodowania (zawarcie umowy z dnia 7 grudnia 2012 r.) nie powoduje, że zastosowanie znajduje wyjątek wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem forma umowy jest jedynie wyartykułowaniem wielkości odszkodowania, którego zasady ustalania oraz wysokość i tak wynikają z ustawy EURO. Odszkodowanie należne Wnioskodawczyni nie wynika bowiem z zawartej z Województwem umowy (nie jest odszkodowaniem z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania umowy) ale wynika wprost z ustawy EURO.

Wskazać w tym miejscu należy, że od wielu lat ukształtował się w orzecznictwie sądów administracyjnych pogląd, w myśl którego „Za odszkodowania, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymane na podstawie ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw należy uznać takie odszkodowania, których źródłem jest przepis prawa, niezależnie od tego, czy bezpośrednim tytułem wypłaty odszkodowania jest wyrok, ugoda sądowa, decyzja, czy też umowa” - m.in. wyrok NSA z dnia 28 marca 2007 r. sygn. II FSK 467/06; podobnie wyrok WSA w Gliwicach z dnia 8 kwietnia 2009 r. sygn. l SA/GI 1135/08.

Podobnie w wyroku NSA z dnia 8 grudnia 2010 r. II FSK 1457/09 sąd wskazał, że „ Art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. nie wyłącza z zakresu przewidzianego w nim zwolnienia od podatku odszkodowań wynikających z zawartych umów albo ugód.”

Zauważyć także należy, że wielokrotnie podkreślano w orzeczeniach sądów administracyjnych, iż „Przepis art. 21 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f. należy rozumieć w ten sposób, iż zwalnia on od podatku dochodowego jedynie takie odszkodowania, które podatnik uzyskał na mocy obowiązujących przepisów prawa i to przepisów rangi ustawowej” - m.in. wyrok NSA z dnia 28 maja 2009 r. II FSK 169/08.

Wyraźnie więc sądy nawiązują w swych rozważaniach do swobody kontraktowania jako zasady prawa cywilnego i możliwości przewidywania odszkodowań umownych, w tym również i takich, które mogą być wypłacane nawet w oderwaniu od faktu poniesienia szkody i jej wysokości. Takie odszkodowania w sposób oczywisty nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania.

Jednakże w przypadku ustawy EURO 2012 sytuacja osób otrzymujących na jej podstawie odszkodowania jest jednoznaczna:

• ponoszą one ewidentną szkodę - zostają pozbawione własności nieruchomości z mocy prawa oraz na podstawie decyzji lokalizacyjnych stosownych inwestycji,
• fakt utraty własności nieruchomości nie wiąże się z żadną zawartą uprzednio umową,
• możliwość otrzymania odszkodowania, zasady ustalania jego wysokości oraz wypłaty wynikają wprost z ustawy EURO,
• źródłem odszkodowania są przepisy ustawy EURO, a umowa jest jedynie tytułem do wypłaty odszkodowania.

Podkreślić także należy, że z treści art. 24e ust. 5 ustawy EURO, wynika istotna konsekwencja - górną granicą odszkodowania jakie może otrzymać dotychczasowy właściciel jest wartość przejętej nieruchomości. Ustawa zapobiega zatem przypadkom wzbogacenia się dotychczasowych właścicieli. Taki sposób ekwiwalentnego ustalania kwoty odszkodowania powoduje więc, że opodatkowanie odszkodowania byłoby w konsekwencji pozbawieniem własności bez prawa do ekwiwalentnego odszkodowania.

Zauważyć ponadto należy jeszcze jeden aspekt procedury ustalania odszkodowania wynikający z art. 24e ustawy EURO. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 stała się ostateczna, właściciel nie zgodzi się na proponowane odszkodowanie, wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania.

Na gruncie ustawy EURO tytułem do wypłaty odszkodowania może być więc uzgodnienie (w istocie zgoda właściciela na propozycję organu) albo decyzja ustalająca odszkodowanie.

Niezależnie jednak od tego z jaką formą skonkretyzowania należnego odszkodowania mamy do czynienia (umowa czy decyzja) zawsze zasady ustalania i wysokość odkodowania wynikają wprost z ustawy EURO.

Gdyby więc przyjąć, że dobrowolne przyjęcie propozycji odszkodowania i podpisanie przez właściciela umowy z organem powodowałoby, że odszkodowanie wypłacone miałoby w takim przypadku podlegać podatkowi dochodowemu, podczas gdy odszkodowanie (z pewnością w tej samej wysokości) ustalone w decyzji byłoby z podatku zwolnione, stanowiłoby to naruszenie konstytucyjnej zasady równości obywateli (art. 32 ust. 1 Konstytucji RP).

Niezależnie bowiem od formy ustalenia odszkodowania sytuacja właścicieli w dwóch powyższych przypadkach byłaby w istocie identyczna:

• na podstawie ustawy EURO pozbawiono ich własności nieruchomości,
• na podstawie ustawy EURO otrzymali odszkodowanie.

Forma wyartykułowania wielkości odszkodowania (umowa czy decyzja) nie może być zatem elementem różnicującym sytuację podatkową obywateli, bowiem źródłem odszkodowania cały czas pozostaje przecież zawsze ustawa EURO (patrz cytowane powyżej wyroki sądów administracyjnych).

Podkreślić ponadto należy użycie przez ustawodawcę alternatywy łącznej w zwrocie „wysokość lub zasady ustalania” - wystarczające jest zatem, aby ustawa szczególna określała same zasady ustalania odszkodowania aby korzystało ono ze zwolnienia. Analizując zatem przepis art. 24e ustawy EURO uznać należy, że zawarto w tym przepisie:

• zasady ustalania odszkodowania (sporządzenie operatu szacunkowego, propozycja odszkodowania ewentualna decyzja ustalająca odszkodowanie) oraz
• zasady ustalania wysokości odszkodowania (odliczanie określonych wartości przy wycenie, górna granica odszkodowania).

W konsekwencji skoro art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, posługuje się zwrotem „odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw” to odszkodowanie otrzymane przez Wnioskodawczynię zwolnione jest z podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami w myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

W świetle powyższego, z literalnego brzmienia powołanych przepisów jednoznacznie wynika, iż ze zwolnienia – na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – korzystają te odszkodowania, których prawo otrzymywania oraz wysokość i zasady ustalania wynika wprost z przepisów ustawy, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni w dniu 22 czerwca 2011 r. w drodze dziedziczenia nabyła prawo własności nieruchomości. W 2012 r. na podstawie umowy z dnia 7 grudnia 2012 r. zawartej z Województwem uzgodniono wysokość odszkodowania za utratę praw do nieruchomości, która nastąpiła w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012. Wypłata odszkodowania nastąpiła w 2012 r. Zgodnie z zapisem § 4 umowy z dnia 7 grudnia 2012 r. „uzgodnienie i wypłata kwoty odszkodowania (...) zostają dokonane na podstawie art. 24e ustawy EURO”. Podstawę do wypłaty odszkodowania stanowił niekwestionowany przez Wnioskodawczynię operat szacunkowy sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego - protokół uzgodnień z dnia 28 maja 2012 r.

Z treści art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012 (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 26, poz. 133 ze zm.) obowiązującej do 31 grudnia 2012 r., wynika, iż określa ona w szczególności warunki realizacji przedsięwzięć w zakresie projektowania, budowy, przebudowy lub remontu stadionów i innych obiektów budowlanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej niezbędnych do przeprowadzenia turnieju, o którym mowa w ust. 1.

W myśl natomiast art. 3 tej ustawy, przedsięwzięcia, o których mowa w art. 1 ust. 2 pkt 1 są celami publicznymi i inwestycjami celu publicznego w rozumieniu przepisów o gospodarce nieruchomościami oraz przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Stosownie do art. 23 ust. 1 ww. ustawy, decyzję o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięć Euro 2012, na wniosek spółki celowej lub innego właściwego podmiotu, wydaje wojewoda w terminie 1 miesiąca od złożenia wniosku.

Wojewoda wysyła zawiadomienie o wszczęciu postępowania o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 wnioskodawcy, właścicielom lub użytkownikom wieczystym nieruchomości objętych wnioskiem o wydanie tej decyzji na adres wskazany w katastrze nieruchomości oraz zawiadamia pozostałe strony o wszczęciu tego postępowania w drodze obwieszczeń w urzędzie wojewódzkim i urzędach gmin właściwych dla lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012, na stronach internetowych tych gmin oraz urzędu wojewódzkiego, a także w prasie lokalnej. Doręczenie zawiadomienia na adres wskazany w katastrze nieruchomości jest skuteczne (art. 23 ust. 3).

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 1 pkt 6 ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012, decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl art. 24a ust. 3 ww. ustawy, nieruchomości, o których mowa w art. 24 ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa własnością odpowiednio Skarbu Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 stała się ostateczna.

Natomiast z art. 24e ust. 1 tej ustawy wynika, że za nieruchomości oraz ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości, o których mowa w art. 24a ust. 3 oraz w art. 24d ust. 3, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między spółką celową lub innym właściwym podmiotem, a dotychczasowym właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także osobą, której przysługują ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości.

Stosownie do art. 24e ust. 2 ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012, jeżeli w terminie 2 miesięcy od dnia, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 stała się ostateczna, nie dojdzie do uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, wysokość odszkodowania ustala wojewoda w drodze decyzji, w terminie 30 dni od dnia wszczęcia postępowania. Postępowanie o ustalenie wysokości odszkodowania wszczyna się niezwłocznie po upływie terminu na dokonanie uzgodnienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym.

Wysokość odszkodowania, o którym mowa w ust. 1 i 2, ustala się na podstawie operatu szacunkowego sporządzonego przez rzeczoznawcę majątkowego, według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji przedsięwzięcia Euro 2012 przez organ pierwszej instancji oraz według jej wartości w dniu uzgodnienia, o którym mowa w ust. 1, albo w dniu wydania decyzji ustalającej wysokość odszkodowania. Odszkodowanie podlega waloryzacji na dzień wypłaty, według zasad obowiązujących w przypadku zwrotu wywłaszczonych nieruchomości (art. 24e ust. 3 o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012).

Z art. 24e ust. 10 ww. ustawy wynika zaś, że odszkodowanie za nieruchomości jest wypłacane odpowiednio ze środków budżetu państwa albo jednostki samorządu terytorialnego w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1. została uzgodniona wysokość odszkodowania z dotychczasowym właścicielem lub użytkownikiem wieczystym nieruchomości, a także z osobą, której przysługują ograniczone prawa rzeczowe do nieruchomości;
2. decyzja o ustaleniu odszkodowania stała się ostateczna.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz obowiązujące uregulowania prawne w tym zakresie stwierdzić należy, że odszkodowanie przysługujące Wnioskodawczyni z tytułu przejęcia przez Województwo nieruchomości – na podstawie zawartej umowy dotyczącej ustalenia wysokości odszkodowania za utratę praw do nieruchomości - jest odszkodowaniem przysługującym zgodnie z art. 24e ust. 1 ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012, którego wysokość ustala się według zasad określonych w art. 24e ust. 3 tej ustawy. Oznacza to, iż przyznano Wnioskodawczyni odszkodowanie, którego zasady ustalania i wysokość wynikają wprost z przepisów odrębnej ustawy, tj. ustawy o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA EURO 2012, równocześnie odszkodowanie to nie zostało wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a)-g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem odszkodowanie to podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.