Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-409/12-4/MK
z 31 lipca 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2012 r. (data wpływu 4 maja 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 lipca 2012 r. (data wpływu 9 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT refakturowania opłat z tytułu poboru zimnej wody – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT refakturowania opłat z tytułu poboru zimnej wody. Dnia 9 lipca 2012 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest Spółdzielnią Mieszkaniową, która w swej działalności nie ma sprzedaży mediów, ale wystawia refaktury za zimną wodę dla najemców lokali użytkowych, które mieszczą się w zasobach Spółdzielni z 23% stawką VAT, zgodnie z interpretacją urzędów skarbowych i BIK, która mówi, że jeżeli firma w swej działalności nie ma sprzedaży zimnej wody to winna wystawić fakturę za pobór zimnej wody z 23% stawką VAT.

Wnioskodawca ma jednego odbiorcę, który nie jest członkiem Spółdzielni ani najemcą lokalu w zasobach Spółdzielni, pobiera jednak zimną wodę od Spółdzielni na cele własnego gospodarstwa domowego, które mieści się w jego własnym domu.

Odbiorca ten pobiera od Spółdzielni zimną wodę zgodnie z umową zawartą ze Spółdzielnią, która mówi, że odbiorca zezwoli na dobudowanie przez Spółdzielnię bloku przylegającego do domu odbiorcy w zamian za możliwość poboru mediów, w tym zimnej wody. Spółdzielnia wystawia temu odbiorcy refakturę z 23% stawką VAT za pobór zimnej wody, zgodnie z podaną wyżej interpretacją.

Dnia 9 lipca 2012 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wskazując, iż Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a zawarta z użytkownikiem umowa nie ma charakteru odpłatnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Z jaką stawką VAT powinna Spółdzielnia wystawiać fakturę dla tego wyjątkowego odbiorcy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji kiedy odbiorca nie jest najemcą lokalu w zasobach Spółdzielni to mimo, iż Wnioskodawca nie ma w swojej działalności sprzedaży zimnej wody to powinien wystawić faktury dla takiego odbiorcy z 8% stawką VAT i dokonać korekty faktur, które zostały wystawione z 23% stawką VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z cytowanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w tak sformułowanej definicji usługi.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Niemniej – co należy podkreślić – usługę stanowi także tolerowanie określonej sytuacji lub akceptowanie dokonywanych przez inny podmiot czynności.

Na podstawie art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, ze zm.), w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Oznacza to, że podmiot obciążający daną usługą, zakupioną we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przerzucenie kosztów na inny podmiot, nie może być zatem potraktowane w żaden inny sposób niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem, konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Z dniem 1 kwietnia 2011 r. wprowadzono do ustawy art. 8 ust. 2a, który stanowi implementację ww. uregulowań Dyrektywy. Zgodnie z ww. przepisem, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W przedmiotowej sprawie Spółdzielnia nie wykonując faktycznie innej usługi na rzecz właściciela budynku (domu) dokonuje na jego rzecz dostawy zimnej wody. Wnioskodawca otrzymuje dokument poniesienia wydatków w tym zakresie wystawiony na niego, a następnie – zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy – dokonuje ich przeniesienia na właściciela budynku.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca działa w imieniu własnym, lecz na rachunek innego podmiotu. A zatem poniesione koszty, gdzie odbiorcą jest inny podmiot (właściciel budynku mieszkalnego) niż podmiot obciążony (Spółdzielnia) przez dostawcę towaru lub usługi, koszty te powinny zostać przeniesione przez Zainteresowanego na faktycznego odbiorcę. Tym samym, wydatki poniesione przez Spółdzielnię na zakup przedmiotowych usług (dostawy wody) winny być przedmiotem odsprzedaży dla odbiorcy tych usług.

Analizując przedmiotową sprawę, należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie świadczy usługi kompleksowej np. wynajmu, dzierżawy, czy też użyczenia na rzecz właściciela budynku (domu), tj. podmiotu korzystającego z instalacji wodno-kanalizacyjnej, gdzie przedmiotowe dostawy wody stanowią świadczenie poboczne, dopełniające świadczenie usługi głównej.

Spółdzielnia zatem odsprzedając właścicielowi budynku usługi wykonywane przez przedsiębiorstwo wodociągowe, nabyte uprzednio przez nią na rzecz tego podmiotu, winna udokumentować ten fakt poprzez wystawianie faktur, stosując stawkę właściwą dla danego rodzaju usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle natomiast art. 41 ust. 2 tej ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku Nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Należy jednakże zauważyć, iż od 1 stycznia 2011 r. w załączniku nr 3 do ustawy – tytuł drugiej kolumny otrzymał brzmienie „Symbol PKWiU 2008”. Tym samym, obowiązującą dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług od dnia 1 stycznia 2011 r. stała się Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług z roku 2008, stanowiąca załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 8% podlegają towary i usługi wymienione w załączniku nr 3 do ustawy. I tak, w:

• poz. 140 tego załącznika znajdują się usługi sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 36.00.20.0 „usługi związane z uzdatnianiem i dostarczaniem wody za pośrednictwem sieci wodociągowych”,
• poz. 141 przedmiotowego załącznika mieszczą się „usługi związane z handlem wodą dostarczaną za pośrednictwem sieci wodociągowych” sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 36.00.30.0.
  
  

Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania do ich dostawy lub świadczenia, stawki podstawowej, tj. 23%.

Z przedstawionego we wniosku stanu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest Spółdzielnią Mieszkaniową, która w swej działalności nie ma sprzedaży mediów, ale wystawia refaktury za zimną wodę dla najemców lokali użytkowych, które mieszczą się w zasobach Spółdzielni z 23% stawką VAT. Wnioskodawca ma jednego odbiorcę, który nie jest członkiem Spółdzielni ani najemcą lokalu w zasobach Spółdzielni, pobiera jednak zimną wodę od Spółdzielni na cele własnego gospodarstwa domowego, które mieści się w jego własnym domu. Odbiorca ten pobiera od Spółdzielni zimną wodę zgodnie z umową zawartą ze Spółdzielnią, która mówi, że odbiorca zezwoli na dobudowanie przez Spółdzielnię bloku przylegającego do domu odbiorcy w zamian za możliwość poboru mediów, w tym zimnej wody. Spółdzielnia wystawia temu odbiorcy refakturę z 23% stawką VAT za pobór zimnej wody, zgodnie z podaną wyżej interpretacją. Zawarta umowa nie ma charakteru odpłatnego. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Spółdzielnia odsprzedając właścicielowi budynku mieszkalnego usługi wykonywane przez przedsiębiorstwo wodociągowe winna udokumentować ten fakt poprzez wystawienie faktury, stosując stawkę obniżoną, tj. 8%, w przypadku wykonywania jednej z usług określonej w poz. 140 do 141 załącznika nr 3 do ustawy.

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.