Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 17.01.2007 r. w sprawie interpretacji przepisów prawa podatkowego uznaje za prawidłowestanowisko przedstawione w złożonym wniosku

W dniu 18.01.2007 r. wpłynął do tut. Urzędu wniosek w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Z przestawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że kwota poręczenia wpłacana jest przez oskarżonego lub inną osobę wskazaną przez Sąd w postanowieniu na oprocentowany pomocniczy rachunek bankowy sądu. Natomiast z chwilą ustania poręczenia majątkowego przedmiot poręczenia zwraca się osobie wpłacającej. Do dnia 30 czerwca 2006 r. odsetki od poręczeń majątkowych, jako oprocentowanie sum depozytowych, stanowiły dochód Skarbu Państwa i były odprowadzane bezpośrednio na rachunek dochodów centralnego rachunku bieżącego budżetu państwa. Natomiast od 1 lipca 2006 r. zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2006 r. oprocentowanie sum depozytowych stanowią własność osób fizycznych, prawnych i innych jednostek powiększa ich wartość.

W złożonym wniosku zwrócono się z prośbą o zajęcie stanowiska w kwestii interpretacji art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. wraz z późniejszymi zmianami. W związku z powyższym wnioskodawca pyta: czy Sąd powinien naliczyć zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych od odsetek od sum depozytowych złożonych w związku z toczącym się sądowym postępowaniem karnym, karnym skarbowym, administracyjnym, cywilnym oraz w sprawach o wykroczenia? Zdaniem wnioskodawcy nie można uznać, że odsetki od poręczeń majątkowych są przychodem z kapitałów pieniężnych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. W uzasadnieniu wnioskodawca stwierdza, że wyżej powołany przepis nie ma zastosowania, gdyż wymienia on różnego rodzaju bankowe rachunki oszczędnościowe prowadzone dla osób fizycznych na podstawie zawartej z bankiem umowy. Poręczenie majątkowe wpłacane jest na rachunek bankowy państwowej jednostki budżetowej prowadzonej dla tej jednostki, a nie poszczególnym osobom dokonującym wpłaty. Nawet w przypadku prowadzenia subkonta do rachunku sum depozytowych na nazwiska osób wpłacających również nie spełnia to przesłanek art. 17 ust. 1 pkt 2.

Rozpatrując przedmiotowy wniosek Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pabianicach stwierdza, co następuje:
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się odsetki od wkładów oszczędnościowych i środków na rachunkach bankowych lub innych formach oszczędzania, przechowywania lub inwestowania, z wyjątkiem środków pieniężnych związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą.
Z analizy w/w przepisu wynika, że odsetki od poręczeń majątkowych nie stanowią przychodu z kapitałów pieniężnych lecz są przychodami z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 cytowanej ustawy. W konsekwencji płatnik, pomimo braku obowiązku pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych zobligowany jest do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu. W art. 10 ust. 1 pkt 7 i 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wśród źródeł przychodów wymienione zostały kapitały pieniężne i prawa majątkowe oraz inne źródła.

Art. 20 ust. 1 powołanej wyżej ustawy definiuje przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, gdzie za przychody z innych źródeł uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12 -14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do art. 42a cytowanej wyżej ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Z zapisu § 20 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2006 r., obowiązującego od 1 lipca 2006 r. wynika, iż oprocentowanie sum depozytowych stanowiących własność osób fizycznych, prawnych i innych jednostek powiększa ich wartość.

W przedstawionym stanie faktycznym kwoty poręczeń majątkowych, stosowanych jako środek zapobiegawczy w związku z toczącym się sądowym postępowaniem, wpłacane są na oprocentowany bankowy rachunek pomocniczy Sądu. Po ustaniu poręczenia kwoty te wraz z naliczonymi odsetkami Sąd zwraca wpłacającemu. W świetle cytowanych wyżej przepisów poręczenie majątkowe nie można uznać za formę oszczędzania, przechowywania lub inwestowania środków pieniężnych albowiem celem ustanowienia poręczenia jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania karnego, a nie uzyskania korzyści ekonomicznych przez wpłacającego. Ponadto środki pieniężne nie są w omawianym przypadku wpłacane na rachunek bankowy wpłacającego, lecz na rachunek bankowy Sądu, a wpłacający nie jest w tym przypadku dysponentem zdeponowanych środków pieniężnych. Należy również zauważyć, że Sądu nie można uznać za podmiot uprawniony do prowadzenia jakichkolwiek form oszczędzania czy inwestowania środków pieniężnych osób fizycznych. Z uwagi na powyższe odsetki od poręczeń majątkowych nie stanowią dla wpłacającego przychodu z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Sąd nie pobiera zryczałtowanego podatku dochodowego, określonego w art. 30 ust. 1 pkt 3 cytowanej ustawy, od kwot wypłaconych odsetek od poręczeń majątkowych. Należy jednak zauważyć, że przedmiotowe odsetki stanowią przychód z innych źródeł, ponieważ mieszczą się w otwartym katalogu tych przychodów, zawartym w art. 20 ust. 1 i nie są objęte zwolnieniem przedmiotowym na podstawie art. 21 tejże ustawy. W związku z powyższym Sąd zobligowany jest do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jej podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu.

Po przeanalizowaniu opisanego wyżej stanu faktycznego i obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa – Naczelnik uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe. Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu zauważa, iż:niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, interpretacja nie jest wiążącą dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe, organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia – art. 14b par. 1 i par. 2 ustawy Ordynacja podatkowa.