P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60) po rozpatrzeniu wniosku Spółki xxx Sp. z o.o. z dnia 22.12.2006 r. (data wpływu do tutejszego Urzędu 28.12.2006 r.) w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku w okresie od maja 2004 do grudnia 2006 w ramach prowadzonej działalności gospodarczej xxx dokonywała czynności związanych z marketingiem i promocją, które obciążone były podatkiem należnym VAT. Powziąwszy wątpliwości, czy postępowanie takie było prawidłowe w świetle obowiązujących przepisów o VAT, Spółka wystąpiła do tutejszego urzędu z wnioskiem o wydanie interpretacji odpowiednich przepisów. W związku z powyższym nie jest wykluczone, że w przyszłości xxx złoży korekty deklaracji VAT-7 za poszczególne miesiące. Konsekwencją tych korekt byłoby zmniejszenie kwot podatku należnego i wystąpienie o zwrot nadpłaty za niektóre miesiące.

Ponadto, w trakcie dokonywania wewnętrznej weryfikacji rozliczeń podatkowych, Spółka stwierdziła istnienie przypadków, w których w niektórych deklaracjach podatkowych nie został odliczony podatek naliczony. Sytuacja taka miała miejsce pomimo obiektywnego istnienia prawa do obniżenia podatku należnego na kwotę podatku naliczonego. W efekcie, Spółka rozważa dokonania odliczenia wspomnianego powyżej podatku naliczonego poprzez złożenie korekt deklaracji podatkowych VAT-7 za poszczególne okresy rozliczeniowe, co również może skutkować uzyskania zwrotu nadpłaty. Należny podatek VAT wykazywany w związku z przedmiotowymi działaniami marketingowymi i promocyjnymi oraz nie odliczony podatek naliczony VAT xxx zaliczała do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o PDOP zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOP.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny Spółka wniosła o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy w sytuacji gdy xxx wykazywała VAT należny w wysokości wyższej, niż była zobowiązana (wskutek błędnego zastosowania przepisów) oraz nie odliczała podatku naliczonego VAT, zaś kwoty wykazanego VAT należnego oraz nieodliczonego VAT naliczonego zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, Spółka właściwie interpretuje art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o PDOP jako nakazujący jej rozpoznanie kwoty zwrotu nadpłaty w podatku VAT jako przychodu podatkowego, a w konsekwencji wykluczające konieczność korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów.

2. W sytuacji, gdy w odpowiedzi na pytanie 1 jest twierdząca, to czy prawidłowym jest stanowisko, że xxx powinna rozpoznać kwoty zwrotu nadpłaty podatku VAT jako przychód podatkowy w momencie faktycznego otrzymania/uzyskania możliwości rzeczywistego dysponowania tymi kwotami a nie w momencie złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz skorygowanych deklaracji VAT -7?

Ad. 1

Zdaniem Spółki, gdy xxx wykazywała VAT należny w wysokości wyżej, niż była zobowiązana oraz nie odliczała podatku naliczonego VAT, zaś kwoty wykazanego VAT należnego oraz nieodliczonego VAT naliczonego zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów, to ewentualny zwrot nadpłaty w podatku VAT skutkujący przyznaniem xxx określonych sum odpowiadających kwotom podatku VAT uznanego uprzednio przez Spółkę za koszty uzyskania przychodów, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o PDOP, spowoduje konieczność rozpoznania tych kwot przez xxx jako przychodu podlegającego opodatkowaniu PDOP.W konsekwencji zdaniem Spółki nie wystąpi konieczność korygowania wysokości kosztów uzyskania przychodów.

Ad. 2

Zdaniem xxx obowiązek rozpoznania kwoty zwrotu nadpłaty podatku VAT jako przychodu podatkowego powstaje w momencie, w którym kwota ta zostanie Spółce faktycznie przekazana (tzn. otrzymana przez xxx lub pozostawiona do jej dyspozycji). Tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania przychodu w momencie złożenia do organu podatkowego wniosku o stwierdzenie nadpłaty oraz skorygowanych deklaracji VAT-7.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie po zapoznaniu się z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym, uznając stanowisko Spółki za prawidłowe, stwierdza co następuje:

Spółka w związku z działaniami marketingowymi i promocyjnymi zaliczała do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) - dalej updop - należny podatek VAT w wysokości wyższej od należnej oraz nieodliczony podatek naliczony mimo prawa do jego obniżenia od podatku należnego.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6 updop do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Tym samym przychód pojawi się w przypadku zwrotu, zaniechania lub umorzenia podatków i opłat na rzecz budżetu państwa albo jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli zostały one uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 4f updop przychodami z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, jest w szczególności w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami – naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje należy stwierdzić, że przychodem podatkowym jest w szczególności otrzymany przez podatnika zwrot podatku od towarów i usług w sytuacji gdy został wcześniej zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z odrębnymi przepisami, np. ustawy o podatku od towarów i usług.

Uwzględniając, iż w 2002r. do ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzono prawo podatnika do składania korekt deklaracji VAT-7 w przypadku nie dokonania w określonym terminie odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego należy uznać, że użyty w treści art. 12 ust. 1 pkt 4f zwrot „obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług” odnosi się m.in. do tej sytuacji.

Odliczanie i zwrot podatku omówiony jest w dziale IX obecnie obowiązującej ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z art. 86 ust. 13 w/w ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Jednocześnie nadpłacony podatek należny oraz nieodliczony podatek naliczony nie zostały zakwalifikowane do zamkniętej grupy przychodów nieuznawanych przez ustawę za przychód podatkowy wymienionych w art. 12 ust. 4 updop.

Na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1 pkt 4f i a contrario art. 12 ust. 4 pkt 6 updop Spółka w związku z zaliczeniem podatku VAT do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 updop może zaliczyć do przychodów nadpłacony podatek należny oraz różnicę w podatku naliczonym wynikającą ze złożenia korekty VAT-7.

W odniesieniu do pytania 2 Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie informuje, że zwrócone kwoty podatku VAT, o których jest mowa powyżej powinny być rozpoznane jako przychód podatkowy w momencie ich faktycznego otrzymania przez Spółkę zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 updop, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14 są w szczególności: otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Wobec powyższego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie postanowił jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego przez Spółkę w złożonym wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia. Zgodnie z art. 14b § 1-2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na niniejsze postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 i art. 239 w związku z art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa).