Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pracownicy Spółki zatrudnieni na stanowiskach kierowców, otrzymują dodatki pieniężne z tytułu odbywanych przez nich podróży poza stałym miejscem pracy. Spółka prowadzi działalność polegającą na przemysłowym praniu bielizny hotelowej. Transport bielizny z i do hoteli (głównie położonych w Niemczech) Spółka realizuje wykorzystując własny tabor samochodowy. W tym celu zatrudnia na umowy o pracę kierowców. W umowach tych miejscem pracy jest oddział Spółki w miejscowości Nowe Czarnowo.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym Spółka stoi na stanowisku, iż przychody kierowców z tytułu wypłacanych dodatków za podróż poza stałym miejscem pracy będą zwolnione od opodatkowania jako należności za czas podróży w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. “a” ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie podziela powyższe stanowisko Spółki i wyjaśnia:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Zgodnie z art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Z tego wynika, iż podróżą służbową w rozumieniu Kodeksu pracy jest wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza siedzibą pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Odnosząc to do przedmiotowego stanu faktycznego należy stwierdzić, iż pracownicy Spółki (kierowcy) wykonują zadania służbowe m.in. poza stałym miejscem pracy, a także poza siedzibą Spółki. W związku z tym należy uznać, iż co do zasady w ramach swoich obowiązków służbowych wykonują oni podróże służbowe w rozumieniu Kodeksu pracy. Nie zmienia tego fakt, że istotą ich pracy są podróże służbowe.

W związku z powyższym, diety i inne należności za czas podróży służbowych kierowców korzystają ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. “a” ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do wysokości wskazanej w odrębnych przepisach. W przypadku podróży służbowych na terenie kraju limitem są wielkości zawarte w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236 z 2002r. poz. 1990 ze zm.). Zaś w przypadku podróży służbowych wykonywanych poza granicami Polski limitem będą wielkości wynikające z Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236 z 2002r. poz 1991 ze zm.).

Reasumując, stanowisko Spółki w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych przedstawione w przedmiotowym wniosku jest prawidłowe.