POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.11.2006 r. wpłynął do tut. organu wniosek Strony o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności spółka dokonuje sprzedaży usług gastronomicznych. W przeważającej części jest to sprzedaż dokonywana na rzecz osób fizycznych i jest ewidencjonowana przy użyciu kasy rejestrującej. Pracownik spółki dokonał błędnego wystawienia paragonu, ewidencjonując przypadkową kwotę. Wykonanie usługi nie miało miejsca. Paragon ten został następnie zagubiony, co uniemożliwiło załączenie go do „zeszytu korekt”. Złożył jednak stosowne wyjaśnienie opisujące całe zdarzenie oraz oświadczenie o nie przyjęciu gotówki do kasy, co potwierdził stan gotówki z dnia rozliczenia. Spółka dokonała korekty obrotu, pomniejszając kwoty wartości netto i VAT odpowiednio, o wartości z błędnie wystawionego dokumentu.

Zapytanie :

Czy brak paragonu fiskalnego powoduje brak możliwości skorygowania obrotu ?

Stanowisko Strony:

Spółka dokonała korekty obrotu, pomniejszając kwoty wartości netto i VAT o wartości z błędnie wystawionego dokumentu. Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz.U. Nr 108, poz. 948 ze zm.) podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego lub faktury VAT oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy. Paragon jest specyficznym dokumentem sprzedaży emitowanym przez kasę rejestrującą. Do jego otrzymania uprawnione są wyłącznie osoby fizyczne, nie prowadzące działalności gospodarczej oraz prowadzący tę działalność w formie indywidualnych gospodarstw rolnych. Jednocześnie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) oraz w/w rozporządzenia nie określają sposobu postępowania w przypadku wystawienia błędnego paragonu. Przepis art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004r. obrót (będący podstawą opodatkowania) zmniejsza sie o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) a także kwot wynikających z dokonania korekt faktur.

W opisywanym powyżej przypadku przyczyną zmniejszenia była zwyczajna pomyłka, nie ma możliwości wystawienia „paragonu korygującego” . Jednak działając przez analogię korekta ta nie może być niemożliwa. Sprzedaż nie wystąpiła, paragon nie został wydany nabywcy (nie było go), co zostało udokumentowane przedstawionym przez pracownika wyjaśnieniem oraz faktem, że przedmiotowa kwota nie została przyjęta do kasy. Wyczerpujący opis zdarzenia pracownika, nie wykonanie takiej usługi a przede wszystkim brak przyjęcia gotówki daje podstawę do nie wykazania wartości obrotu z tak wystawionego paragonu. Brak paragonu nie powoduje brak możliwości dokonania korekty, ponieważ nie wystąpił obrót zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, usługa nie została wykonana.

Zgodnie z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) stosownie do swojej właściwości Naczelnik Urzędu Skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

Kierując się brzmieniem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:
- odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju,
- eksport towarów,
- import towarów,
- wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju,
- wewnątrzwspólnotowe dostawa towarów.

Natomiast w myśl art. 29 ust. 1 w/cyt. ustawy o VAT - podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z treścią art. 111 ust. 1 w/w ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zasady prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kas rejestrujących określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 04.07.2002r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące, oraz warunków stosowania tych kas przez podatników (Dz. U. nr 108, poz. 948 ze zm.). Na podstawie § 5 ust. 1 pkt 1 w/cyt. rozporządzenia - podatnicy prowadzący ewidencję przy zastosowaniu kas rejestrujących, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani do dokonywania rejestracji każdej sprzedaży przy zastosowaniu kasy i dokonywania wydruku z każdej sprzedaży paragonu fiskalnego (...) oraz do wydawania oryginału wydrukowanego dokumentu nabywcy. Zatem, w sytuacji kiedy sprzedawca jest obowiązany do ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej, dokumentem potwierdzającym fakt sprzedaży jest paragon fiskalny (zgodnie z przepisem § 1 pkt 13 w/w rozporządzenia - paragon fiskalny jest to wydrukowany dla nabywcy przez kasę rejestrującą w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży). Należy w tym miejscu podkreślić, iż pamięć fiskalna kasy rejestrującej stanowi urządzenie umożliwiające trwały jednokrotny zapis danych dopuszczonych programem pracy kasy bez możliwości ich likwidacji oraz wielokrotny odczyt tych danych, które są nieusuwalne bez zniszczenia samego urządzenia (§ 1 ust. 1 pkt 9 w/cyt. rozporządzenia). Biorąc powyższe pod uwagę - kasa rejestrująca, w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli przed zapisaniem danych w pamięci fiskalnej. Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną kasy nie oznacza zakazu korekty samej transakcji, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje zakaz zmiany treści paragonu).

Wprawdzie obowiązujące przepisy prawa nie przewidują możliwości skorygowania sprzedaży i podatku należnego zaewidencjonowanego za pomocą kasy rejestrującej (tak jak jest to w przypadku faktur VAT), ale brak regulacji prawnych w tym zakresie nie pozbawia podatnika możliwości dokonania korekty. Zakaz zmiany treści paragonu jest jedynie warunkiem stosowania kas rejestrujących i nie może on zmieniać zasady wynikającej z art. 29 ust. 1 w/cyt. ustawy o VAT, zgodnie z którą podstawą opodatkowania jest obrót rozumiany jako kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Obrotem jest zatem kwota rzeczywiście należna, a nie kwota figurująca na paragonie fiskalnym.

W przypadku popełnienia pomyłki przy ewidencjonowaniu obrotu za pomocą kasy rejestrującej podatnik powinien zatrzymać paragon fiskalny, jednakże w zaistniałym stanie faktycznym (zgodnie z oświadczeniem wnioskodawcy) niemożliwe jest posłużenie się przez Spółkę wyemitowanym paragonem fiskalnym. Podkreślić należy, iż paragon fiskalny nie jest jedynym dokumentem przesądzającym o stanie faktycznym, który znajduje odzwierciedlenie w rzeczywistości. Dowodzenie zaistnienia błędu, będącego podstawą dokonania korekty, na podstawie innych dokumentów aniżeli paragon fiskalny nie stoi w sprzeczności z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa podatkowego.

Skoro kasa rejestrująca nie pozwala na korektę danych zapisanych w pamięci fiskalnej (tj. po wydrukowaniu paragonu), to korekta taka powinna być dokonywana za pomocą innych urządzeń księgowych. W takim przypadku należałoby prowadzić tzw. ewidencję korekt, z której musi dokładnie wynikać kwota korekty sprzedaży i podatku należnego przypisana do konkretnego paragonu. Zgodnie z wytycznymi Ministra Finansów z dnia 10.01.1994 r. (pismo nr PP7-7253/010/94) zaleca się prowadzenie ewidencji korekt, w której powinny być zapisywane wszelkie zdarzenia związane z korektą obrotu. Ewidencja taka nie ma określonego wzoru, ale wskazane jest, aby zawierała co najmniej dane niezbędne do ustalenia przyczyn zaistniałej korekty, a zapisy w niej widniejące pozwalały na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

Jednocześnie zaznacza się, iż ewidencja obrotu i kwot podatku należnego, prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących, stanowi dowód główny co do wysokości dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży, obalenie go innym dowodem nastąpić może w sytuacjach wyjątkowych. Zatem obalenie danych wynikających z ewidencji prowadzonej przy użyciu kasy rejestrującej możliwe jest jedynie wówczas, gdy ich niezgodność z rzeczywistym stanem faktycznym nie tylko wynika z dowodów przeciwnych, przedstawionych przez podatnika, ale - obiektywnie rzecz biorąc - jest prawdopodobna w stopniu graniczącym z pewnością.

Nadmienia się, iż w tym przypadku ciężar dowodu znajduje się po stronie podatnika, który w prowadzonej przez siebie dokumentacji powinien posiadać dowody potwierdzające stan rzeczywisty.

Biorąc pod uwagę w/w stan prawny, przedstawiony w zapytaniu stan faktyczny sprawy oraz zapytanie Podatnika w związku z zaistniałą pomyłką opisaną we wniosku, przysługuje uprawnienie do korekty sprzedaży i podatku należnego w razie braku paragonu fiskalnego. Przedmiotowa korekta powinna być uwidoczniona w odrębnej, specjalnie w tym celu prowadzonej ewidencji korekt oraz wskazane jest w tym przypadku sporządzenie protokołu na okoliczność zaistniałego błędu. Dane wynikające z rejestru korekt za dany miesiąc rozliczeniowy obniżą łączną miesięczną sprzedaż zaewidencjonowaną w kasie rejestrującej.

POUCZENIE

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Załączników złożonych do pisma nie poddano ocenie.

Zgodnie z art. 14 a § 4 oraz art. 236 § 1 i § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.