POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14 a § 1i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60) po rozpatrzeniu wniosku Pana o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej różnic kursowych powstałych po spłacie kapitału (kredytu dewizowego) między sumą kapitału pożyczonego i zwróconego,

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Podatnik jest wspólnikiem spółki jawnej, która w marcu 2001r. zaciągnęła w banku kredyt krótkoterminowy dewizowy na bieżące potrzeby w wysokości 250.000,- CHF. Zaciągnięty kredyt po kursie dnia banku obsługującego został przeliczony na zł polskie i w zł. polskich ujęty na bieżącym rachunku kredytowym. Spłata odsetek od kredytu wyrażona we frankach szwajcarskich zostawała pobierana z rachunku bieżącego( bank pobierał je bezpośrednio z konta spółki), po przeliczeniu kursu dnia z banku obsługującego i zaliczana w przeliczeniu za zł. polskie do kosztów uzyskania przychodu.

Przez następne lata kredyt był odnawiany i w aneksie nr 10 z dnia 01 grudnia 2005r. otrzymał nowe brzmienie: Umowa o kredyt krótkoterminowy w walucie obcej nr 10/KWI1/2001. Zgodnie z par. 1 pkt. 4 tegoż aneksu uruchomienie kredytu nastąpiło przelewem na rachunek rozliczeniowy spółki prowadzony w złotych polskich po dokonaniu przez bank przeliczenia z zastosowaniem kursu kupna dewiz na podstawie obowiązującej tabeli kursów banku w dniu uruchomienia kredytu. W dniu 02.02.06r. zaciągnięty kredyt został spłacony we frankach szwajcarskich. Po spłacie kapitału kredytu powstała różnica między sumą kapitału pożyczonego i zwróconego.

Pytanie Podatnika:czy powstałe po spłacie kapitału(kredytu dewizowego) różnice kursowe między sumą kapitału pożyczonego i zwróconego są kosztem uzyskania przychodu firmy?

Stanowisko Podatnika: w opisanej sprawie zastosowanie będą miały przepisy art. 22 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym za koszt uzyskania przychodów uznaje się różnice kursowe od własnych środków lub wartości wyrażonych w walutach, a za takowe własne środki należy uznać otrzymany z banku kredyt walutowy. Jedynie w przypadku kredytu walutowego, a za taki uważamy zaciągnięty kredyt, jeżeli w związku ze spłatą kapitału powstaną różnice kursowe mogą one stanowić koszt uzyskania przychodu pomimo tego, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt.8 lit. a updof spłata kapitału co do zasady nie jest uznawana za koszt uzyskania przychodu.

Dokonując wnikliwej analizy przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego jak i obowiązujących w tym zakresie źródeł prawa , Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kwidzynie zważył , co następuje:

Pojęcie kosztów uzyskania przychodu zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art.22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. ,nr 14 , poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.. Nie jest więc znany zamknięty katalog wydatków, które mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. I tak koszt poniesiony przez podatnika może być brany pod uwagę przy ustalaniu dochodu jedynie wówczas, gdy spełnione są łącznie dwie przesłanki:

• służy osiągnięciu przychodu, czyli został poniesiony w celu jego osiągnięcia oraz
• nie zostały wymienione przez ustawodawcę w katalogu kosztów ( wydatków) wyłączonych przez niego spośród kosztów uzyskania przychodów – art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie stosownie do treści art. 22 ust. 1a cyt. w. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, “Koszty z tytułu różnic kursowych od własnych środków lub wartości pieniężnych w walutach obcych ustala się jako różnicę między wartością tych środków obliczoną przy zastosowaniu kursu sprzedaży walut z dnia faktycznej zapłaty oraz kursu kupna walut z dnia ich otrzymania albo kursu sprzedaży z dnia nabycia walut, ogłaszanego odpowiednio przez bank, z którego usług korzystał podatnik”.

Koszty poniesione w walutach obcych, w świetle art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r., przelicza się na złote według kursów średnich ogłaszanych przez NBP z dnia poniesienia kosztu. Jeżeli koszty wyrażone są w walutach obcych, a między dniem ich zarachowania i dniem zapłaty występują różne kursy walut, koszty te odpowiednio podwyższa się lub obniża o różnice wynikające z zastosowania kursu sprzedaży walut z dnia zapłaty, ustalonego przez bank, z którego usług korzystał ponoszący koszt oraz z zastosowania kursu średniego ogłaszanego przez NBP z dnia zarachowania kosztów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika,że kredyt krótkoterminowy w walucie obcej na podstawie umowy z dnia 01 grudnia 2005r. - nr 10/KWI1/2001,uruchomiony dla spółka jawnej został zgodnie z par. 1 pkt. 4 tegoż aneksu przelewem na rachunek rozliczeniowy spółki prowadzony w złotych polskich po dokonaniu przez bank przeliczenia z zastosowaniem kursu kupna dewiz na podstawie obowiązującej tabeli kursów banku w dniu uruchomienia kredytu. Z paragrafu siódmego tej umowy wynika, iż spłata rat kapitałowych i odsetek będzie następować w walucie kredytu poprzez obciążenie rachunku rozliczeniowego, lub w PLN po przeliczeniu według kursu sprzedaży dewiz na podstawie tabeli kursów Banku obowiązującej w dniu spłaty kredytu lub odsetek, poprzez obciążenie rachunku rozliczeniowego. Jednakże, po spłacie kredytu powstała różnica miedzy sumą kapitału pożyczonego a zwróconego.

Z cyt. w. art. 22 ust. 1 wynika, iż ustawowy obowiązek obniżania lub podwyższania kosztów o różnice kursowe występuje tylko wówczas gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki:

• podatnik otrzymał kredyt w walucie obcej i jego spłata jak również odsetek następuje w walucie obcej,
• miedzy dniem zarachowania kredytu (odsetek) i dniem zapłaty zmieni sie kurs waluty obcej, w której następuje spłata kredytu (odsetek),
• różnice kursowe muszą być zrealizowane tj. nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów różnice kursowe naliczone ale faktycznie nie poniesione.
• kredyt został zaciągnięty w celu uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że walucie obcej CHF została jedynie wyrażona wartość kredytu. Natomiast kwotę kredytu otrzymała spółka w złotych polskich i w złotych polskich ( w równowartości CHF) dokonywała spłat kredytu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny jak i prawny znajdujący zastosowanie w przedmiotowej sprawie tut. Organ podatkowy nie zgadza się z Pana stanowiskiem, że powstałe po spłacie kapitału(kredytu) różnice kursowe między sumą kapitału pożyczonego i zwróconego są kosztem uzyskania przychodu firmy.