POSTANOWIENIE

Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, działając na podstawie przepisów art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), po rozpatrzeniu wniosku w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, postanawia uznać za prawidłowy pogląd Podatnika, wyrażony w złożonym wniosku.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka jest agencją reklamową typu full-service. W ramach świadczonych usług prowadzi m. in. kampanie reklamowe dla klientów, polegające m. in. na konkursach, sprzedażach premiowych itp. W wykonaniu tych obowiązków, Podatnik kupuje i odsprzedaje klientowi nagrody. Zdarza się, że taką nagrodą jest samochód osobowy. Wnioskująca podnosi, iż w przedmiocie działalności, zapisanym w umowie Spółki oraz wpisanego do KRS nie ma ujętej odsprzedaży samochodów osobowych, ale faktycznie takie czynności wykonuje. Zakupionych samochodów Spółka nie ujmuje w ewidencji środków trwałych, traktując je jako towar handlowy.

W związku z tak przedstawionym stanem faktycznym, Spółka zwróciła się z zapytaniem co do możliwości odliczenia w całości naliczonego podatku od towarów i usług od zakupionego samochodu osobowego.

Wnioskująca stoi na stanowisku, iż ma Ona prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku od towarów i usług od zakupionych samochodów osobowych. Przedmiotem faktycznej działalności Spółki jest bowiem m. in. odsprzedaż samochodów, a ustawa o VAT nie wymaga aby był to jedyny lub główny przedmiot działalności oraz aby wynikał on z dokumentów statutowych podatnika (umowa spółki, KRS, wpis do ewidencji działalności gospodarczej). Nadto, nie ujmuje Ona przedmiotowych samochodów w ewidencji środków trwałych.

Ustosunkowując się do przedstawionej we wniosku kwestii, stwierdza się co następuje;

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 5 ust 2 ww. ustawy, czynności określone w ust. 1 podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Stosownie natomiast do art. 15 ust. 1 przywoływanej ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 15 ust. 3 przywoływanej ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.);

2) (uchylony);

3) z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z powyższymi regulacjami, na gruncie podatku od towarów i usług, pojęcie podatnika jak i czynności opodatkowanej uzależnione jest od rzeczywiście podejmowanych czynności, nie zaś od spełnienia przesłanek formalnych. Ustawa o podatku VAT posługuje się przy tym autonomicznym pojęciem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 3 ww. ustawy. Podkreślić nadto należy, iż ustawa nie wymaga dla uznania określonej sfery działalności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą spełnienia jakichkolwiek warunków formalnych, lecz wyłącznie warunków wskazanych w powoływanym przepisie. Dla uznania zakresu działalności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą nie jest wymagane posiadanie przez podmiot stosownych zapisów w umowie bądź statucie spółki bądź wpisu we właściwym rejestrze.

Uprawnienie podatnika do odliczenia od podatku należnego kwoty podatku naliczonego wynika z przepisu art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego uwarunkowane jest powiązaniem wydatku, z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Ustawa zawiera również liczne ograniczenia prawa do odliczenia podatku naliczonego. Jedno z takich ograniczeń zostało zawarte w art. 86 ust. 3, zgodnie z którym, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Ograniczenie powyższe nie dotyczy podatników spełniających warunki wskazane m. in. w art. 86 ust. 4 pkt 7 lit. a, zgodnie z którym, przepis ust. 3 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest odprzedaż tych samochodów (pojazdów).

Przywoływany przepis odwołuje się w tym zakresie do pojęcia przedmiotu działalności gospodarczej podatnika. Należy w tym zakresie odwołać się do definicji przedmiotu działalności, zawartej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy oraz wskazać, iż biorąc pod uwagę racjonalność ustawodawcy, również w tym zakresie chodzi o zakres działalności rzeczywiście przez podatnika wykonywanej, a zatem takiej, z tytułu której czynności te uzyskują charakter czynności opodatkowanych zaś wykonujący je podmiot status podatnika.

Mając na względzie powyższe, w ocenie tut. organu podatkowego, w przypadku, gdy jak wskazuje Podatnik, dokonuje On odpłatnej dostawy samochodów osobowych, których nie ujmuje w ewidencji środków trwałych, a które stanowią dla Niego wyłącznie towar handlowy, jest uprawniony do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem tych samochodów, niezależnie od braku stosownego zapisu co do przedmiotu działalności Spółki w Jej statucie oraz Krajowym Rejestrze Sądowym.

Uwzględniając powyższe, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, postanowił jak w sentencji.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Podatnika i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.