Jak wynika z treści wniosku, który wpłynął do tut. organu podatkowego w dn. 12.09.2006 r., w grudniu 2001 r. zawarł Pan z Firmą X umowę najmu lokalu. Umowa została zawarta na czas określony. Pomimo Pana starań o rozwiązanie umowy za porozumieniem stron we wcześniejszym terminie, obowiązywała ona do końca lipca 2005 roku. W dniu 10 lipca 2006 r. otrzymał Pan od wynajmującego wezwanie do uiszczenia należności za zaległy czynsz za okres od lutego 2005 r. do lipca 2005 r. Czynszu tego nie płacił Pan, ponieważ nie otrzymał za w/w okres faktur. Na pisemną prośbę o nadesłanie faktur bądź ich duplikatów Spółka przesłała jedną fakturę wystawioną 9 sierpnia 2006 r. za wynajem lokalu w okresie luty-lipiec 2005 r. z niezgodną ze stanem faktycznym datą sprzedaży usługi, czyli 09.08.2006r.

Przedstawiając swoje stanowisko stwierdził Pan, że Spółka postąpiła nieprawidłowo, gdyż powinna co miesiąc wystawiać faktury, zgodnie z postanowieniami zawartymi w umowie najmu.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz pytania wnioskodawcy, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie stwierdza co następuje:

Brzmienie art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) zobowiązuje podatników, o których mowa w art. 15, do wystawienia faktury stwierdzającej w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Jednocześnie stosownie do ust. 4 przywołanego artykułu 106 w/w ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2 osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury. W związku z powyższym, obowiązek wystawienia faktury na rzecz nabywcy nie prowadzącego działalności następuje dopiero na jego wniosek.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT zostały uregulowane w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.). Stosownie do § 15 cytowanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów, w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1- 5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego (ust. 1) i nie wcześniej niż 30 dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego (ust. 2 ). Natomiast w art. 19 ust. 13 pkt 4 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług określono, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze – z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług najmu, dzierżawy, leasingu lub usług o podobnym charakterze.

Z przedstawionego przez Pana w złożonym wniosku stanu faktycznego wynika, że obowiązek wystawiania i przesyłania faktur wynikał z treści par. 4 pkt 2 umowy dotyczącej najmu spornego lokalu zawartej z firmą X. Zatem mając na uwadze brzmienie powołanych wyżej przepisów ustawy i rozporządzenia, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszkowie podziela Pana stanowisko, że Spółka winna była wystawiać faktury VAT w każdym miesiącu, zgodnie z terminem płatności wynikającym z zawartej umowy najmu. W tym miejscu tut. Organ podatkowy informuje, że podstawą rozpatrzenia wniosku podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego jest stan faktyczny zawarty w zapytaniu i własne stanowisko Strony, natomiast załączniki do wniosku nie podlegają badaniu. Dlatego udzielając odpowiedzi tut. organ podatkowy pominął treść załączonych do pisma dokumentów, natomiast oparł się tylko i wyłącznie na informacjach zawartych we wniosku. Również kwestia opłaty czynszu nie jest regulowana prawem podatkowym, w związku z powyższym organy podatkowe nie są uprawnione do udzielania odpowiedzi w tym zakresie.

Niniejsza interpretacja dotyczy ogólnego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia. Jednocześnie Naczelnik tut. Urzędu zauważa, iż Firma X nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług zarejestrowanym w tut. Organie podatkowym i w takim przypadku powyższa interpretacja nie jest wiążąca zarówno dla wystawcy faktury, jak i dla tut. Organu podatkowego – art. 14 b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa.