Na podstawie art. 14 a § 1, § 3, § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 60 z późń. zm.) w związku z art. 12 ust. 2, art. 15 ust. 1, ust.4e, art. 15a ust. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r., Nr 54, poz. 654 z późń. zm.) oraz § 37 ust. 1-4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późń. zm.) po rozpatrzeniu wniosku o pisemną interpretację co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie sposobu przeliczenia faktur VAT wystawianych w walutach obcych

Naczelnik Drugiego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Kaliszu

stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Spółkę w w/w wniosku jest nieprawidłowe

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje zakupy surowców i innych towarów z krajów Unii Europejskiej, dokonując rozliczenia w ramach wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów. Otrzymane od dostawcy zagranicznego faktury handlowe, wyrażone w walutach obcych są oznaczone przez Wnioskodawcę pieczęcią potwierdzającą wpływ , a następnie rejestrowane są w rejestrze zobowiązań. Wartość dewizową dostaw Spółka przelicza na PLN zgodnie z art. 15 ust. 1 i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych tzn. stosuje kurs średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu. Natomiast za dzień poniesienia kosztu uznaje dzień wystawienia faktury. Tak wyliczona wartość towaru stanowi podstawę do ujęcia kosztu w księgach rachunkowych dla celów podatku dochodowego od osób prawnych i jednocześnie jest podstawą opodatkowania podatkiem VAT, odnoszącą się do rejestrów VAT sprzedaży i zakupu.

Spółka realizuje również sprzedaż swoich wyrobów do kontrahentów z UE w ramach dostaw wewnątrzwspólnotowych z zachowaniem wszystkich wymogów w zakresie dokumentowania uprawnień do stawki 0% wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wyrażona na wystawianych fakturach sprzedaży wartość dewizowa przeliczana jest na złote zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy, czyli według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu. Za dzień uzyskania przychodu Spółka uznaje dzień wystawienia faktury, pokrywający się z datą wydania towaru.

W związku z powyższym Spółka stawia następujące pytanie:

Czy zastosowanie tego samego kursu waluty – średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu lub uzyskania przychodu – zarówno dla rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych jak i ustawy o podatku od towarów i usług w celu zapewnienia czytelnej i jasnej ewidencji można uznać za prawidłowe, przy założeniu nie narażania Skarbu Państwa na uszczuplenie?

W ocenie Wnioskodawcy właściwym jest stosowanie takiego samego kursu waluty określonego w art. 12 ust. 2 i art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisanego jako: średni ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu lub uzyskania przychodu zarówno dla rozliczania podatku dochodowego od osób prawnych jak i ustawy o podatku od towarów i usług. Dokonując bowiem dokładnej analizy zapisu § 37 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27.04.2004r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Spółka doszła do wniosku, że w przypadku sprzedaży realizowanej do godz. 11.45 (godzina ogłoszenia kursów przez NBP wynikająca z Zarządzenia Narodowego Banku Polskiego z dnia 23.09.2002r. w sprawie sposobu wyliczania i ogłaszania bieżących kursów walut obcych) należy stosować kurs z dnia poprzedniego, a po tej godzinie kurs bieżący. Oznacza to zdaniem Podatnika, że dokonując sprzedaży na rzecz kontrahenta zagranicznego można stosować dwa różne kursy walut w zależności od dokładnego czasu (godziny) wystawianych faktur. Przy czym z uwagi na fakt, iż ustawodawca w zakresie podatków w żadnym akcie prawnym nie uzależnia wielkości podstawy opodatkowania od godziny Spółka twierdzi, że powyższa zasada jest poprawna.

Analiza obowiązujących przepisów prawa podatkowego wskazuje co następuje:

Odnosząc się do kwestii przeliczania przychodów i kosztów podatkowych wyrażonych w walutach obcych stwierdzić należy, iż od 1.01.2007r. zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15.02.1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity Dz.U. z 2000r. , Nr 54, poz. 654 z późń. zm. ) wyrażone w walucie obcej należności z tytułu przychodów lub zobowiązania z tytułu kosztów ustala się stosując średni kurs ogłaszany przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego, odpowiednio dzień uzyskania przychodu - art. 12 ust. 2 ustawy lub poniesienia kosztu – art. 15 ust. 1 ustawy.

Natomiast w myśl przepisu § 37 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ( Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm. ) rozporządzenia kwoty wyrażone w walucie obcej wykazywane na fakturze przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień wystawienia faktury, jeżeli faktura jest wystawiana w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3. W przypadku gdy na dzień wystawienia faktury bieżący kurs średni waluty obcej nie został wyliczony i ogłoszony, do przeliczenia stosuje się kurs wymiany ostatnio wyliczony i ogłoszony ( § 37 ust. 2 ww. rozporządzenia ). W przypadku nie wystawienia faktury w terminie, w którym podatnik obowiązany jest do jej wystawienia, kwoty wyrażone w walucie obcej przelicza się na złote według wyliczonego i ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski bieżącego kursu średniego waluty obcej na dzień powstania obowiązku podatkowego. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio ( § 37 ust. 3 przywoływanego rozporządzenia ).

Z powyższego wynika więc, iż w zakresie podatku od towarów i usług faktury w walutach obcych przelicza się, co do zasady, według bieżącego kursu średniego NBP z dnia wystawienia faktury. Natomiast według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych faktury takie przelicza się według kursu średniego ogłaszanego przez NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień odpowiednio, uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu. W konsekwencji więc, fakturę wystawioną w walucie obcej należy przeliczać dla podatku dochodowego od osób prawny i dla podatku od towarów i usług według dwóch różnych kursów walut.

Nie mniej jednak wskazać należy, iż podatnicy, którzy wystawiają faktury np. z tytułu wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub usług mogą zastosować ten sam kurs (tj. z dnia poprzedniego) dla celów obu podatków. Możliwość taka wynika z faktu, iż do godziny 12 danego dnia znany jest kurs z dnia poprzedniego, dopiero po tej godzinie znany jest kurs średni na dany dzień, ogłaszany przez NBP. Tak więc w przypadku sprzedaży realizowanej do godz. 12, tak jak to ma miejsce w przypadku Wnioskodawcy można stosować kurs z dnia poprzedniego i tym samym ujednolicić kurs waluty stosowany dla celów podatku VAT jak i dla celów podatku dochodowego od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzić należy, iż stanowisko Podatnika przedstawione w złożonym wniosku jest nieprawidłowe.

W związku z powyższym należało stwierdzić jak w sentencji postanowienia.

Podkreśla się, że niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.