W dniu 8.11.2006r. wpłynął do organu podatkowego wniosek Podatnika o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest przede wszystkim sprzedaż narzędzi skrawających, doradztwo techniczne i pomoc we wdrażaniu nowych projektów produkcyjnych.

Spółka dystrybuuje narzędzia, jak również dokonuje kompleksowej obsługi klientów przez przedstawicieli techniczno-handlowych, pozostających do dyspozycji kontrahentów Spółki na terenie całego kraju. W celu efektywnego prowadzenia działalności, Wnioskodawca utrzymuje system informatyczny, pozwalający przedstawicielom techniczno-handlowym na dokonywanie w szczególności następujących czynności za pomocą sieci internetowej:

1) uzyskiwanie informacji o klientach Spółki,

2) uzyskiwanie informacji o działaniach firm konkurencyjnych w stosunku do Spółki,

3) odbiór oraz przesyłanie poczty elektronicznej, dotyczącej zapytań ofertowych, ofert handlowych, zamówień, porad technicznych, rysunków technicznych oraz korespondencja wewnętrzna,

4) dostęp poprzez serwer Wnioskodawcy do portali wewnętrznych Spółki w celu uzyskiwania informacji o produktach firmy, dostępu do katalogów produktów, kontaktu do pracowników Wnioskodawcy, odpowiedzialnych za wykonywanie danych funkcji,

5) dostęp do systemu w celu wprowadzenia danych, a następnie uzyskania wyników analizy pracy danego przedstawiciela handlowego, dokonanej przez kierownictwo; system zawiera również informacje o projektach handlowych prowadzonych przez danego przedstawiciela handlowego,

6) dostęp do systemu w celu uzyskania informacji oraz uzyskania danych, znajdujących się w raportach dotyczących testów narzędzi, jak również wprowadzania wyników przeprowadzonych testów oraz porównanie wyników testów narzędzi Wnioskodawcy z wynikami testów przeprowadzonych na narzędziach konkurencji,

7) dostęp do systemu w celu konstrukcji i kalkulacji kosztów wykonania narzędzi specjalnych,

8) dostęp do systemu (centralna biblioteka rysunków produktów) w celu przeszukiwania produktów, pobierania i wprowadzania rysunków nowych produktów,

9) dostęp do systemu SAP w celu sporządzania ofert handlowych, uzyskania podglądu na stan magazynów, podglądu na przebieg procesu realizacji zamówień klientów przydzielonych danemu przedstawicielowi handlowemu, wprowadzania zapytań na nietypowe produkty, zdobywania dodatkowych informacji (np. terminy wykonania, analizy).

Powyższe informacje i dane znajdują się na serwerze Wnioskodawcy. Przedstawiciele techniczno-handlowi uzyskują dostęp do powyższych informacji poprzez VPN (Virtual Private Network), łącząc się z Internetem poprzez łącza prywatne, zainstalowane w ich domach (np. przy wykorzystaniu Neostrady lub telewizji kablowej). Spółka zwraca pracownikom opłacany przez nich abonament, związany z dostępem do Internetu. Jednocześnie, pracownicy składają co miesiąc pisemne oświadczenie, w którym oświadczają, iż wykorzystują łącze internetowe jedynie dla celów służbowych. Ponadto, kwestia zwrotu omawianych kosztów została uregulowana w umowach z poszczególnymi przedstawicielami, które to umowy stanowią załącznik do Regulaminu Pracy.

Obecnie firma zatrudnia 10 przedstawicieli handlowych, którzy pozostają do dyspozycji kontrahentów Spółki.

W związku z powyższym stanem faktycznym, Spółka prosi o udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy wydatki ponoszone w związku ze zwrotem na rzecz przedstawicieli techniczno-handlowych Wnioskodawcy kosztów połączeń z Internetem, stanowią na gruncie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych koszty uzyskania przychodów?

Wyrażając swoje stanowisko, Spółka pragnie podkreślić, iż warunkami kwalifikującymi dany koszt do grupy kosztów uzyskania przychodów, przewidzianymi przez przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych są:

a) poniesienie kosztu w celu osiągnięcia przychodów oraz

b) niezakwalifikowanie danego kosztu do grupy kosztów nieuznawanych przez ustawę za koszty uzyskania przychodów.

Są to dwa podstawowe i jedyne kryteria, przewidziane przez ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych, uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów. Ww. ustawa nie zawiera żadnych dodatkowych warunków w tym względzie. W doktrynie podkreśla się ponadto szeroko, iż warunkiem koniecznym zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów nie jest wystąpienie konkretnego przychodu, lecz chociażby działanie podatnika w celu jego potencjalnego osiągnięcia. Wystarczające jest przy tym wykazanie choćby pośredniego związku z przychodem.

Spółka wskazuje, że w orzecznictwie podnosi się, iż „aby można uznać jakiś wydatek za koszt uzyskania przychodu muszą być spełnione dwa warunki: celem powinno być osiągniecie przychodów i wydatek nie może znajdować się na liście zawartej w art. 23 ustawy (ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawierającej analogiczny przepis do art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – przypis Podatnika), stanowiącej katalog wydatków i odpisów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Łączne spełnienie tych dwóch warunków (pozytywnego i negatywnego) pozwala dany wydatek uznać za koszt uzyskania przychodów.”

W opinii Spółki, w przypadku wydatków związanych ze zwrotem kosztów ponoszonych przez przedstawicieli handlowo-technicznych w związku z korzystaniem z łącza internetowego zarówno pozytywna, jak i negatywna przesłanka została spełniona.

Jak wskazuje Spółka, dostęp do Internetu jest wykorzystywany przez przedstawicieli techniczno-handlowych do m. in. takich czynności jak uzyskiwanie informacji o klientach Spółki, tworzenie, jak również dostęp do już istniejących zapytań ofertowych klientów, dostęp do szczegółowej dokumentacji technicznej dotyczącej produktów dystrybuowanych przez Spółkę, dokonywanie zamówień testów narzędzi. Poprzez Internet Spółka umożliwia również dostęp do systemu SAP, pozwalającego na bieżący podgląd stanu magazynu, złożonych zamówień jak i zrealizowanej sprzedaży.

Powyższe czynności są niezbędne dla prowadzenia przez Podatnika działalności gospodarczej, która jest podmiotem dystrybucyjnym, a zatem podstawowe przychody generowane są właśnie poprzez pracowników sprzedających produkty oferowane przez Spółkę, jak również zapewniających w dalszym toku obsługę serwisową kontrahentów. Dobrze zorganizowana sieć informatyczna, dostęp do danych oraz sprawna komunikacja są kluczowymi elementami, pozwalającymi w sposób bezpośredni przełożyć się na przychody uzyskiwane przez Spółkę.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, iż bez możliwości dostępu do systemu pozwalającego na uzyskanie powyżej wskazanych informacji, przedstawiciele techniczno-handlowi w praktyce nie mogliby wypełniać zadań służbowych powierzonych im przez Spółkę.

Spółka podkreśla, iż ze względu na specyfikę zawodu przedstawiciela handlowego nie jest możliwy dostęp do serwera danej firmy w inny sposób niż poprzez sieć internetową. Zazwyczaj miejsce pracy przedstawiciela handlowego zlokalizowane jest w innym miejscu niż siedziba firmy, w związku z czym nie są możliwe codzienne wizyty przedstawicieli handlowych w biurze firmy w celu wykonania ich podstawowych obowiązków służbowych, czyli zebranie zamówień od klientów a następnie przekazanie zamówienia do realizacji poprzez wprowadzenie niezbędnych danych do systemu. Ponadto, przedstawiciel handlowy prowadząc negocjacje z klientem określa podstawowe warunki, na jakich zamówienie będzie realizowane, czyli cena oraz termin realizacji zamówienia, który jest uzależniony od dostępności danego produktu w bieżącej ofercie. W przypadku Wnioskodawcy, poprzez dane dostępne na serwerze przedstawiciele handlowi mają dostęp do informacji, czy dany produkt znajduje się na magazynie, jeśli nie, w jakich terminach będzie możliwa dostawa. Bez tych danych niemożliwe mogłoby okazać się skuteczne zawarcie transakcji kupna – sprzedaży z klientem ostatecznym. W przypadku towarów oferowanych przez Spółkę, podstawowe znaczenie mają parametry techniczne, które są specyficzne dla danego produktu. Z reguły ostateczni klienci określają parametry techniczne przed złożeniem zamówienia. A zatem przedstawienie i sprawdzanie parametrów technicznych określonych przez klienta wpływa na otrzymanie przez Spółkę zamówienia.

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż spełniona została przesłanka pozytywna, tj. ponoszenie wydatków w celu uzyskania przychodu, w przypadku refundowania kosztów dostępu do Internetu, bezsprzecznie jest spełniona.

Spółka, powołując się na orzecznictwo, podnosi, iż „zgodnie z art. 22 ust. 1 zd. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (przepis ten w ocenie Wnioskodawcy jest analogiczny do art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), kosztami uzyskania przychodów z poszczególnych źródeł są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych art. 23 tejże ustawy. Nie można zatem wyjątków od zasady interpretować w sposób rozszerzający.” Nie jest więc możliwe, zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sytuacji zastosowanie wyłączenia z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych omawianych wydatków, poniesionych przez Spółkę.

Wydatek poniesiony przez Spółkę w postaci refundowania kosztów dostępu do Internetu przedstawicielom handlowo-technicznym nie został wskazany przez ustawodawcę w art. 16 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jako koszt, który nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu. Zatem również drugi (negatywny) warunek uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów został wypełniony.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wyraża pogląd, iż wydatki ponoszone przez Niego w związku ze zwrotem kosztów połączeń internetowych realizowanych przez przedstawicieli handlowo-technicznych, będą stanowić w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Na wstępie podjętych rozważań, tutejszy organ podatkowy wskazuje, iż udzielając pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w przedmiotowej sprawie, oparł się na przepisach ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym w 2006r.

Stosownie bowiem do art. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2006r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. Nr 217, poz. 1589), podatnicy, których rok podatkowy rozpoczął się przed dniem 1.01.2007r. i zakończy się po tym dniu, stosują do przyjętego przez siebie roku podatkowego ustawę, o której mowa w art. 1, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r.

Z danych będących w posiadaniu tutejszego organu podatkowego wynika, iż rok podatkowy Wnioskodawcy trwa od 1 lipca do 30 czerwca.

Uwzględniając powyższe, do dnia 30 czerwca 2007r. Wnioskodawca obowiązany jest stosować przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych, w ich dotychczasowym brzmieniu, tj. obowiązującym w roku 2006.

Organ wskazuje również, iż Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, w postanowieniu nr ZD/4060-96/06, uznał zwrot przez Wnioskodawcę pracownikom poniesionych przez nich wydatków na opłacenie abonamentu z tytułu korzystania z prywatnego stałego łącza internetowego, za przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

Skoro więc ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakazuje zwrot pracownikowi poniesionych przez niego kosztów łącza internetowego traktować jako przychód tego pracownika ze stosunku pracy, to zgodnie z wykładnią systemową, również na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych świadczenia te należy uznać za składniki wynagrodzenia pracownika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (...). Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy zauważyć, iż wydatki na refundację pracownikom kosztów dostępu do Internetu nie zostały wymienione przez ustawodawcę w art. 16 ust. 1 ustawy, tj. w katalogu wydatków nieuznawanych za koszty podatkowe.

Tutejszy organ podatkowy pragnie wskazać, iż zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity: Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy.

A contrario, uznać należy, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne, będące przychodami ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po ich wypłaceniu, dokonaniu lub postawieniu do dyspozycji.

Reasumując, w przedstawionym stanie faktycznym, wypłacone przez Wnioskodawcę kwoty, stanowiące zwrot poniesionych przez Jego pracowników wydatków z tytułu korzystania z prywatnych łączy internetowych dla celów służbowych, będą dla Podatnika stanowiły koszty uzyskania przychodów na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.