Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź – Górna, działając na podstawie przepisów art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z wnioskiem z dnia 04 maja 2007 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym, uznaje za nieprawidłowe przedstawione stanowisko w zakresie stosowania art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do dochodów ze sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - „stosownie do swej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Interpretacja, o której mowa powyżej następuje w drodze postanowienia i dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

W dniu 4 maja 2007 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek w sprawie udzielenia pisemnej informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

Zapytanie dotyczy zakresu stosowania art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w odniesieniu do dochodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

Z wniosku wynika następujący stan faktyczny - w dniu 20 października 2007r. Parafia nabyła w drodze umowy dożywocia samodzielny lokal mieszkalny. W związku z wygaśnięciem prawa dożywocia, Parafia w dniu 24 kwietnia 2007r. sprzedała nieruchomość.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie Parafia wskazała, że dochód ze sprzedaży nieruchomości stanowi dochód z działalności niegospodarczej, a zatem korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź – Górna, po sprawdzeniu, że spełnione zostały warunki określone w art. 14a § 1 i § 2 cytowanej ustawy Ordynacja podatkowa – udziela poniższej informacji:

Zagadnienie o którym mowa w złożonym wniosku znajduje uregulowanie w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) oraz w ustawie z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i b) wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody kościelnych osób prawnych:

a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej prze przepisy Ordynacji podatkowej,

b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele: kultu religijnego, oświatowo – wychowawcze, naukowe, kulturalne, charytatywno – opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy, rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty katechetyczne i zakłady charytatywno – opiekuńcze.

Analogiczne regulacje zostały zawarte w art. 55 ust. 2 i ust. 3 wyżej wymienionej ustawy z dnia 17 maja 1989r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczpospolitej Polskiej. Zgodnie z ust. 2 kościelne osoby prawne są zwolnione od opodatkowania z tytułu przychodów ze swojej działalności niegospodarczej. W tym zakresie osoby te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy o zobowiązaniach podatkowych. Natomiast w przepisie ust. 3 ustawodawca wskazuje, że dochody z działalności gospodarczej kościelnych osób prawnych oraz spółek, których udziałowcami są wyłącznie te osoby, są zwolnione od opodatkowania w części, w jakiej zostały przeznaczone w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na cele kultowe, oświatowo – wychowawcze, naukowe, kulturalne, działalność charytatywno – opiekuńczą, punkty katechetyczne, konserwację zabytków oraz inwestycje sakralne, o których mowa w art. 41 ust. 3, w których prowadzone są punkty katechetyczne i zakłady charytatywno – opiekuńcze, jak również remonty tych obiektów.

W świetle powyższych przepisów, dochody z każdej działalności wynikającej z funkcjonowania kościoła nie będącej działalnością gospodarczą korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. Natomiast dochody z pozostałej działalności kościelnych osób prawnych są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych tylko, jeżeli zostaną przeznaczone na cele wymienione w pkt 4a lit. b) powyżej cytowanego przepisu art. 17.

Uzasadnionym przy tym w ocenie tutejszego organu będzie także odniesienie się do definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - przez którą rozumie się każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców.

Działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) jest zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych posłużono się pojęciem „niegospodarcza działalność statutowa” i poprzez dodanie przymiotnika „statutowa” zawężono to pojęcie. Przywileje podatkowe wynikające z tego przepisu będą więc dotyczyły tylko dochodów kościelnej osoby prawnej z takiej działalności niegospodarczej, która znajduje odzwierciedlenie w prawie wewnętrznym danego kościoła.

Tak więc dochody kościelnych osób prawnych z innej działalności niż niegospodarcza działalność statutowa, będą wolne od podatku tylko w części przeznaczonej na cele wymienione w art. 17 pkt 4a lit. b).

W sytuacji Parafii sprzedaż nieruchomości stanowi źródło przychodu, a uzyskane dochody z tego tytułu, o ile przeznaczone zostaną na cele wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. b) podlegać będą zwolnieniu warunkowemu.

Parafia winna mieć dodatkowo świadomość istniejącego w tym zakresie obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez przepisy ustawy -Ordynacja podatkowa, jak też obowiązków wynikających z przepisów art. 25 i art. 27 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Wobec powyższego tutejszy organ podatkowy nie może potwierdzić stanowiska zajętego przez Parafię w przedmiotowej sprawie.