Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz.60 z późniejszymi zmianami), art. 22 ust.1 i art. 22d ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 roku Nr 14, poz.176 z późniejszymi zmianami) - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie, po rozpatrzeniu wniosku z dnia 20.12.2006 r., uzupełnionego pismem z dnia 28.02.2007 r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych postanawia uznać, iż stanowisko przedstawione w przedmiotowej sprawie jest prawidłowe.

Pani E. w dniu 20.12.2006 r. działając na podstawie art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa wniosła pismo z zapytaniem co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczące kwestii zakwalifikowania do wyposażenia i kosztów uzyskania przychodów wydatków na zakup maszyn i zestawu komputerowego.

Z przedstawionego w piśmie stanu faktycznego wynika, że Podatniczka jest podatnikiem VAT, prowadzi działalność w formie jednoosobowej w zakresie sprzedaży detalicznej wyrobów włókienniczych. Dla potrzeb podatku dochodowego prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a dochody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej rozlicza na zasadach ogólnych.

W dniu 25.10.2006 r. przyznano Podatniczce jednorazowe środki z Europejskiego Funduszu Społecznego z przeznaczeniem na finansowanie wyposażenia sklepu, za które to środki zakupiono: maszyny do szycia, zestaw prasowalniczy i zestaw komputerowy. Do wniosku Podatniczka załączyła faktury VAT.

W związku z powyższym Pani E. postawiła pytanie: Czy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można zaliczyć do wyposażenia i do kosztów uzyskania przychodów, sfinansowany ze środków przyznanych z Europejskiego Funduszu Społecznego zakup: maszyn do szycia, zestawu prasowalniczego i zestawu komputerowego?

W przedstawionym przez siebie stanowisku Podatniczka uznała, że ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup wyposażenia: maszyn do szycia, zestawu prasowalniczego i zestawu komputerowego, ponieważ będą służyły w prowadzonej działalności gospodarczej i będą związane z uzyskiwanym przychodem.

Na podstawie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie stwierdza, że poniesione wydatki można uznać za wyposażenie i będą one stanowić koszty uzyskania przychodów z działalności gospodarczej pod warunkiem spełnienia przesłanek wynikających z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wg którego kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty poniesione w celu uzyskania przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Tak więc, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, to między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy tego typu, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie bądź funkcjonowanie źródła przychodów.

Zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26.08.2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późniejszymi zmianami) - rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do środków trwałych są wyposażeniem.

W myśl art. 22a ust. 1 amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22d ust. 1 w/w ustawy podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 22a i 22b, których wartość początkowa, określona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Przedstawione przez Podatniczkę kserokopie faktur dokumentujące nabycie składników majątkowych dowodzą, że składniki te mogą być uznane za wyposażenie z uwagi na jednostkowe ceny nabycia nieprzekraczające 3.500 zł.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że poniesione ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego wydatki na zakup wyposażenia o ile spełniają w/w przesłanki tj. służą prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z uzyskiwanymi przychodami podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów.

W oparciu o cytowane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny Naczelnik Urzędu Skarbowego w Łańcucie podziela stanowisko Podatniczki przedstawione w piśmie.