Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997r. – Ordynacja podatkowa (tekst. jedn. Dz. U. Z 2005r., nr 8, poz. 60 z późn. zm.), art. 10 ust. 1 pkt 1, art. 12 ust. 1, art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. nr 14 poz. 176 ze zm.), Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23.11.2006 roku, z datą wpływu do tutejszego urzędu 24.11.2006 roku, w sprawie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej zwolnienia z opodatkowania, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wymienionych w przedmiotowym piśmie świadczeń rzeczowych, zagwarantowanych pracownikom G. zarządzeniem Dyrektora G., oraz w myśl § 111, § 112 i § 115 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dn. 26.09.1997r. (Dz. U. z 2003r., nr 169, poz. 1650) postanawia

1. uznać za nieprawidłowe stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę, w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych świadczeń rzeczowych w postaci przydzielanej pracownikom herbaty;
2. w pozostałym zakresie uznać stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 23.11.2006r., z datą wpływu do tutejszego urzędu 24.11.2006 roku, G. zwrócił się do tutejszego organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Z treści złożonego zapytania wynika, że pracownikom G. zatrudnionym na stanowiskach: rzemieślnik, bibliotekarz, bibliotekarz-sprzątaczka, instruktor, starszy instruktor, główny księgowy oraz dyrektor, przyznano środki ochrony indywidualnej, a także odzież i obuwie robocze. W/w środki przyznawane są na określony czas i w zależności od zajmowanego stanowiska składają się na nie: fartuch tekstylny, buty profilaktyczne, buty robocze, rękawice gumowe, dres, buty sportowe, ręczniki, mydło, krem ochronny, papier toaletowy oraz 100 gram herbaty. Jako podstawę prawną dla przyznania tychże środków pracownikom Wnioskodawca podaje: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, Zarządzenie nr 2/1995 z dnia 1.12.1995 w sprawie stosowania w G. środków ochrony indywidualnej (osobistej) oraz odzieży i obuwia roboczego, oraz Zarządzenie nr 2/2006 Dyrektora G. z dnia 28.02.2006r. w sprawie uzupełnienia tabeli norm przydziału środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego.

Stanowisko płatnika: G. nie opodatkowuje wyżej wymienionych świadczeń wydawanych swoim pracownikom, powołując się na zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych zawarte w art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska płatnika Naczelnik Drugiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po przeanalizowaniu stanu faktycznego przedstawionego w piśmie, wyjaśnia co następuje.

W art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródło przychodów określone zostały: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta. Jednocześnie art. 12 ust. 1 tejże ustawy stanowi, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z kolei w myśl przepisu art. 21 ust.1 pkt 11 w/w ustawy, wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

O bezpieczeństwie i higienie pracy mówi dział dziesiąty Ustawy z dnia 26.06.1974r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998r. nr 21 poz. 94 ze zm.). W art. 237⁷ § 1 ustawa ta stanowi, że pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, spełniające wymagania określone w Polskich Normach:

1. jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu,
2. ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bezpieczeństwa i higieny pracy.

Z kolei w myśl art. 233 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higienicznosanitarne oraz dostarczyć niezbędne środki higieny osobistej, a także zapewnić środki do udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku. Ponadto w art. 237¹⁵ § 1 Kodeks pracy upoważnia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej do określenia w drodze rozporządzenia, w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej, ogólnie obowiązujących przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, dotyczących prac wykonywanych w różnych gałęziach pracy.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy zarządza:

• w § 115, że pracodawca jest obowiązany zapewnić dostarczanie pracownikom środków higieny osobistej, których ilość i rodzaje powinny być dostosowane do rodzaju i stopnia zanieczyszczenia ciała przy określonych pracach,
• w § 112, że pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje, a pracownikom zatrudnionym stale lub okresowo w warunkach szczególnie uciążliwych zapewnić oprócz wody, inne napoje. Ilość, rodzaj i temperatura tych napojów powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy i potrzeb fizjologicznych pracowników.

Ponadto w Załączniku Nr 2 do w/w rozporządzenia, p.t. Szczegółowe zasady stosowania środków ochrony indywidualnej, Tabeli nr 2 p.t. Rodzaje prac, przy których wymagane jest stosowanie środków ochrony indywidualnej, określono, że:

• odzież ochronna jest wymagana przy pracach w narażeniu na działanie wody, czynników chemicznych, pyłowych, mechanicznych i biologicznych oraz wysokiej i niskiej temperatury - stwarzające ryzyko dla zdrowia lub bezpieczeństwa pracowników,
• środki ochrony kończyn górnych są wymagane przy pracach stwarzających ryzyko urazów rąk (związanych również z działaniem wysokiej temperatury, wibracji oraz substancji chemicznych), pracach w kontakcie z wodą, substancjami toksycznymi, żrącymi lub drażniącymi, z materiałami podatnymi na gnicie i innymi mogącymi być źródłem infekcji oraz przy pracach w niskiej temperaturze,
• środki ochrony kończyn dolnych są wymagane przy pracach stwarzające ryzyko urazów kończyn dolnych (w tym oparzenia), ich zamoczenia lub zanieczyszczenia substancjami i materiałami toksycznymi, drażniącymi, żrącymi, podatnymi na gnicie lub mogącymi być źródłem infekcji oraz wykonywanych w warunkach niskiej lub wysokiej temperatury.

Z kolei w Tabeli nr 3 Rodzaje środków ochrony indywidualnej sprecyzowano, jakie przedmioty są takimi środkami. I tak:

• odzieżą ochronną są m.in. ubrania, fartuchy i inne rodzaje odzieży ochronnej,
• ochronie kończyn górnych i dolnych służą m.in. rękawice ochronne, buty i półbuty,
• dermatologicznymi środkami ochrony skóry są środki osłaniające skórę – kremy, pasty, maści, środki oczyszczające, a także regenerujące skórę.

Przywołane we wniosku Zarządzenie nr 2/1995 z dnia 1.12.1995 w sprawie stosowania w G. środków ochrony indywidualnej (osobistej) oraz odzieży i obuwia roboczego, oraz Zarządzenie nr 2/2006 Dyrektora G z dnia 28.02.2006r. w sprawie uzupełnienia tabeli norm przydziału środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, nie są przepisami wykonawczymi wydanymi na mocy ustawy i jako takie nie mogą być podstawą do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych. Mówi o tym wprost art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc wyżej powołane przepisy do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, że wymienione we wniosku świadczenia rzeczowe, w postaci fartucha tekstylnego, butów profilaktycznych, butów roboczych, rękawic gumowych, dresu, butów sportowych, ręczników, mydła, kremu ochronnego i papieru toaletowego, są przyznawane pracownikom na mocy przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy. Obowiązek ich zapewnienia przez pracodawcę wynika bądź z ogólnej normy prawnej zawartej w przepisach Kodeksu pracy, bądź też z treści szczegółowych unormowań wymienionego wyżej Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej. Jako takie, wymienione świadczenia korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podst. art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Świadczenie rzeczowe w postaci 100 gram herbaty nie mieści się w zakresie przytoczonych przepisów. Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy mówi w § 112, że pracodawca jest obowiązany zapewnić wszystkim pracownikom wodę zdatną do picia lub inne napoje. Napojem zaś w myśl słownika języka polskiego jest „1. ‘płyn sporządzony z dwóch lub więcej składników (np. wody i soku, mleka i soku itp.) przeznaczony do picia’ 2. ‘porcja tego płynu w opakowaniu (np. w kartonie, butelce itp.)’ ” (źródło: http://portalwiedzy.onet.pl/polszczyzna.html na podst. Popularny słownik języka polskiego, red. naukowy prof. dr hab. Bogusław Dunaj, Wydawnictwo Wilga, 2000 rok.). W analizowanym stanie faktycznym, herbata jest wydawana pracownikom w formie artykułu spożywczego, a nie napoju. W związku z tym, świadczenie to nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych w myśl art. 21 ust.1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.