POSTANOWIENIE
Na postawie art. 216 oraz art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga w związku z wnioskiem z dnia 28.12.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego
stwierdza , że stanowisko Spółki w części pytania dotyczącego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków udokumentowanych fakturami za przeloty, zakwaterowanie i inne koszty związane ze spotkaniami członka zarządu z kontrahentami - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE
Wnioskiem z dnia 28.12.2006r. Spółka wystąpiła o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego z zakresu podatku dochodowego od osób prawnych.
Przedmiotem zapytania Spółki jest kwestia zaliczenia w koszty uzyskania przychodu wydatków udokumentowanych fakturami za przeloty, zakwaterowanie i inne związane ze spotkaniami członka zarządu z kontrahentami w sytuacji, w której jedyny wspólnik jest jednocześnie członkiem zarządu.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz załączonej kserokopii uchwały zgromadzenia wspólników zatwierdzającej regulamin Spółki wynika, że członej zarządu w osobie jedynego wspólnika ponosi koszty związane z załatwianiem spraw i spotkaniami z kontrahentami Spółki, tj. koszty przejazdów, pobytu w hotelu, a także usług gastronomicznych.
Uchwała nie została spisana w formie aktu notarialnego.

Według stanowiska Wnioskodawcy koszty ponoszone podczas wykonywania czynności członka zarządu prowadzącego sprawy, udokumentowane fakturami stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki.

Po rozpatrzeniu przedstawionego stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Praga stwierdza, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe i jednocześnie wyjaśnia.
W myśl art. 15 ust.1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust.1 powyższej ustawy.
Oznacza to, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami.
Zgodnie z art.9 ust.1 w/w ustawy zasada szczegółowego dokumentowania zdarzeń gospodarczych obliguje podatników do prowadzenia ewidencji rachunkowej opartej na odpowiednich dokumentach źródłowych w sposób zapewniający ustalenie wysokości dochodu, podstawy opodatkowania i podatku należnego.
Stosownie do postanowień art. 210 par. 2 ustawy z dnia 15 września 2000r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U.Nr 94, poz. 103 ze zm.), w przypadku gdy wspólnik, któremu przysługują wszystkie udziały, jest zarazem jedynym członkiem zarządu, to czynność prawna między tym wspólnikiem a reprezentowaną przez niego spółką wymaga formy aktu notarialnego. Powołany wyżej przepis wyłącza zastosowanie postanowień art. 210 par. 1 Kodeksu spółek handlowych w odniesieniu do czynności prawnych dokonywanych między spółką a jej jedynym wspólnikiem, będącym jednocześnie członkiem zarządu.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka ponosi wydatki zwiazane z działalnością gospodarczą. Powyższe wydatki zgodnie z uchwalonym regulaminem ponoszone i zatwierdzane są przez osobę pełniącą funkcję członka zarządu i będącą jednocześnie jedynym wspólnikiem. Podjęta uchwała zgromadzenia wspólników dotycząca działania zarządu została uchwalona przez jedynego wspólnika wykonującego na podstawie art. 156 Kodeksu spólek handlowych uprawnienia zgromadzenia wspólników i nie została spisana w formie aktu notarialnego.
W zwiazku z tym wydatki ponoszone przez członka zarządu związane z działalnością Spółki nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, bowiem Spółka nie spełniła warunku określonego w art. 210 par. 2 Kodeksu spółek handlowych, tj. uchwała nie została spisana w formie aktu notarialnego, a więc Spółka naruszyła wymóg art. 9 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i tym samym nie spełniła przesłanek wynikających z art. 15 ust.1 wspomnianej wyżej ustawy.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego na dzień zaistnienia zdarzenia (dzień złożenia wniosku) i nie jest wiążąca dla podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia, zgodnie z art. 14b par. 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa