Naczelnik Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie #8722; biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz stan prawny postanawia uznać stanowisko Strony za prawidłowe.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Spółka jest zobowiązanado obliczania i wpłacania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych, a także, jako płatnik, do obliczania i pobierania od swoich pracowników zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz do ich wpłacania na rachunek urzędu we właściwym terminie tj. do 20 dnia miesiąca, następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki. Jednocześnie Strona w deklaracji VAT-7 wykazuje nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy. Spółka rozlicza zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych oraz pobierane od swoich pracowników zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych nadwyżką podatku naliczonego zadeklarowaną do zwrotu w deklaracji VAT-7 złożonej 20-go dnia danego miesiąca. Zdaniem Spółki w przypadku późniejszego skorygowania deklaracji VAT-7 w ten sposób, iż zmniejszeniu ulega kwota do zwrotu na rachunek bankowy jednak kwota ta nadal przewyższa sumę zaliczek na podatek dochodowy, momentem, w którym zaliczenie zostało dokonane, jest moment złożenia pierwotnej deklaracji VAT-7 a nie korekty.

Na podstawie art. 76 § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

Zgodnie z art. 76b zd. 1 ustawy Ordynacja podatkowa art. 76 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku, tj. w myśl art. 3 pkt 7 ustawy m.in. do zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług. Ponadto zgodnie z art. 76b zd. 2 ustawy – Ordynacja podatkowa zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji z wykazaną kwotą zwrotu podatku.

Mając na uwadze powyższe w ocenie Naczelnika tut. Urzędu na wniosek podatnika część lub całość wykazanej w deklaracji VAT-7 nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy może zostać zaliczona na poczet zaległości podatkowych albo zobowiązań podatkowych bieżących lub przyszłych z dniem złożenia deklaracji, w której wykazany został zwrot z tytułu podatku od towarów i usług.

W myśl art. 81 §1 ustawy Ordynacja podatkowa jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Stosownie do § 2 art. 81 skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Złożenie więc korekty deklaracji dotyczy deklaracji pierwotnej, nie ma zaś wpływu na wniosek podatnika o zaliczenie nadwyżki podatku na poczet innych zobowiązań. W związku z tym w przypadku, gdy wynikająca z korekty zadysponowana do zwrotu kwota nadwyżki podatku naliczonego wystarcza na pokrycie zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku dochodowego od osób fizycznych, to należy uznać, że zaliczenie nastąpi z dniem złożenia pierwotnej deklaracji VAT-7.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

Niniejsze postanowienie dotyczy wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz obowiązującego w tym stanie faktycznym stanu prawnego.