POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 216, art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. nr 8 poz. 60 z 2005 r. ze zmianami) oraz art. 25 § 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 143, poz. 1199 z 2005 r.) Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie postanawia uznać przedstawione stanowisko w złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 grudnia 2006r. wpłynął Pana wniosek uzupełniony (dnia 31.10.2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w którym przedstawiono następujący stan faktyczny:

Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w ramach której będzie m.in świadczył usługi internetowe.
Podatnik nie posiada dokumentów stwierdzających nabycie praw autorskich do domen, gdyż zakup domeny jest czynnością czysto techniczną i polega na wykupieniu abonamentu na rok. Abonament jest niezależny od nazwy domeny. Sama nazwa według podatnika jest wynikiem pracy autorskiej (ponieważ przed rejestracją nazwa taka nie istnieje w przeciwnym wypadku nie byłaby możliwa jej rejestracja).

Zapytanie dotyczy jaką stawką podatku VAT należy opodatkować sprzedaż domen (nazw domenowych) w rozbiciu na podatek przy sprzedaży rocznego abonamentu oraz przy sprzedaży – zbyciu praw do użytkowania nazwy.

Zajęto stanowisko: zdaniem Strony, stawką podatku 22% VAT objęta jest ta część ceny sprzedaży, która bezpośrednio odpowiada cenie utrzymania domeny przez dany okres, a więc cena zakupu domeny u rejestratora, natomiast pozostała część ceny objęta jest stawką 7% VAT z uwagi na zbycie majątkowych praw autorskich.

Zgodnie z art. 14a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U nr 8 poz. 60 z 2005 r. ze zm.) stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego (...) na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta ma obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

W związku z powyższym udzielam interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następująco:

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 z późn. zmian.) przez świadczenie usług, o których mowa w art. 5 ust.1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2000 roku nr 80 poz. 904 z późn. zm.) przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

W myśl ust. 2. cyt. wyżej artykułu w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:
1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),
2) plastyczne,
3) fotograficzne,
4) lutnicze,
5) wzornictwa przemysłowego,
6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne,
7) muzyczne i słowno-muzyczne,
8) sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,
9) ⁽¹⁾ audiowizualne (w tym filmowe).

W świetle w/w ustawy przedmiotem prawa autorskiego jest utwór. Jest to niematerialne dobro prawne, które powinno być odróżniane od przedmiotu materialnego (materialnego nośnika - określanego też jako corpus mechanicum), na którym zazwyczaj jest ono utrwalone (por. w tej kwestii uwagi 1-6 w komentarzu do art. 52).
Przepis art. 1 ust. 1 posługuje się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny konieczne cechy wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka.

Wytwór niematerialny, aby uzyskać kwalifikację "utworu" w rozumieniu art. 1 ust. 1 komentowanej ustawy, powinien wykazywać łącznie następujące cechy:
a) stanowić rezultat pracy człowieka (twórcy),
b) stanowić przejaw działalności twórczej,
c) mieć indywidualny charakter.
Określenie "przejaw" oznacza każdy uzewnętrzniony rezultat działania.

Stwierdzenie, że utwór stanowi przejaw "działalności twórczej", podkreśla - inaczej ujmując - że utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana jako przesłanka "oryginalności" utworu, zrealizowana jest wówczas, gdy istnieje subiektywnie nowy wytwór intelektu; jest ona zatem ujmowana wyłącznie w płaszczyźnie nowości subiektywnej i zorientowana retrospektywnie.

Sam jednak "przejaw działalności twórczej" nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter (aby charakteryzował się "indywidualnością").

Na gruncie zaś ocen, które uzasadniają udzielenie ochrony prawa autorskiego, nie wszystkie samodzielnie wytworzone produkty intelektualne korzystają z takiej ochrony, lecz tylko te spośród nich, które wykazują dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi". (Komentarz do art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U.00.80.904), J. Barta, M. Czajkowska-Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Traple, Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Dom Wydawniczy ABC, 2001, wyd. II.)

W związku z powyższym stworzenie nazwy domeny nie spełnia kryteriów zawartych w/w art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Sprzedaż domen (nazw domenowych) oraz zbycie praw do użytkowania nazwy opodatkowana jest w całości stawką podatku VAT w wysokości 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7 art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Informuje się, że interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Zgodnie z art.14a § 4 w związku z art. 236 §2 pkt 1 Ordynacji podatkowej na niniejsze postanowienie służy stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Lublinie za pośrednictwem Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia.