INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lutego 2012r. (data wpływu 28 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z organizacją imprezy integracyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z dnia 23 lutego 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników usług organizowania imprezy integracyjnej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-236, 237/12/MS z dnia 7 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną nie posiadającą osobowości prawnej reprezentującą Skarb Państwa w zakresie zarządzanego mienia, wchodzącą w skład P.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT a prowadzona działalność gospodarcza zasadniczo w całości opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług, przy czym nieznaczną część świadczonych przez Wnioskodawcę usług stanowią usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na cele mieszkaniowe oraz dzierżawy gruntów przeznaczonych na cele rolnicze obie zwolnione z podatku VAT, odpowiednio na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT oraz na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 136, poz. 798).

Ustalona przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 90 ust. 3 proporcja o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT za 2010r. wynosi 99,25%, za rok 2011 wynosi 99,27%. Wnioskodawca zamierza zorganizować spotkanie integracyjne, którego uczestnikami będą zarówno pracownicy Wnioskodawcy jak również pracownicy innych jednostek organizacyjnych P. Spotkanie będzie miało charakter motywacyjno-integracyjny, a jego celem będzie zintegrowanie pracowników nie tylko samego Wnioskodawcy, ale również wszystkich pozostałych jednostek organizacyjnych poprzez poznanie i nawiązanie więzi z kolegami wykonującymi te same obowiązki w poszczególnych jednostkach organizacyjnych P. Wymiana doświadczeń zawodowych, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków przełoży się na ich wydajność i wysoką jakość wykonywanych obowiązków służbowych, a tym samym docelowo przyczyni się do zwiększenia przychodów Wnioskodawcy. Podczas spotkania przeprowadzone zostaną zawody sportowe (piłka siatkowa) z udziałem pracowników Wnioskodawcy oraz pracowników z pozostałych uczestniczących jednostek organizacyjnych P.

Wnioskodawca zamierza zorganizować spotkanie integracyjne samodzielnie, oddzielnie zamawiając poszczególne usługi składające się na całość spotkania, w tym usługi zakwaterowania, wyżywienia, ubezpieczenia, wynajęcia pomieszczeń na rozgrywki sportowe, oprawy muzycznej, nagród rzeczowych w zawodach sportowych. Wydatki zostaną udokumentowane fakturami VAT, a sfinansowane zostaną w całości ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących ze środków obrotowych. Wnioskodawca po zakończonym spotkaniu obciąży kosztami spotkania poszczególne jednostki organizacyjne P., w wysokości kosztów odpowiadających proporcjonalnie ilości uczestników reprezentujących poszczególne jednostki organizacyjne do wszystkich uczestników spotkania poprzez wystawienie faktur VAT na poszczególne jednostki organizacyjne. Proporcjonalne obciążenie kosztami będzie polegało na odsprzedaży kompleksowej usługi organizacji spotkania integracyjnego, a nie poszczególnych usług składających się na całość spotkania.

Pracownicy nie ponoszą płatności związanych z przedmiotowym spotkaniem integracyjnym. Wydatki zostaną udokumentowane fakturami VAT, a będą sfinansowane w całości ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących ze środków obrotowych. Po zakończonym spotkaniu poszczególne jednostki organizacyjne P. zostaną proporcjonalnie obciążone kosztami spotkania. Będzie to polegało na odsprzedaży kompleksowej usługi spotkania integracyjnego, a nie poszczególnych usług składających się na całość spotkania.

Zorganizowanie imprezy integracyjnej ma na celu wymianę doświadczeń zawodowych co w konsekwencji przyczyni się do polepszenia wydajności i wpłynie na wysoką jakość wykonywanych obowiązków służbowych, a tym samym docelowo przyczyni się do zwiększenia przychodów Wnioskodawcy. W związku z tym zorganizowanie wskazanej imprezy przekładać się będzie w pełnym zakresie na całość działalności gospodarczej podatnika.

Prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy zasadniczo w całości opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług, przy czym nieznaczną część świadczonych przez Wnioskodawcę usług stanowią usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na cele mieszkaniowe oraz dzierżawy gruntów przeznaczonych na cele rolnicze obie zwolnione z podatku VAT, odpowiednio na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, oraz na podstawie § 13 ust. l pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 136 poz.798). Ustalona przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 90 ust. 3 proporcja o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT przekracza 99% i za rok 2010 wynosi 99,25%, a za rok 2011 wynosi 99,27%. W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy o VAT proporcję o której mowa w art. 90 ust. 2 zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej, co stanowi że działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest w 100% opodatkowana podatkiem VAT i ma prawo do całkowitego odliczania tego podatku w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dokonane przez Wnioskodawcę zakupy towarów i usług w związku z organizowaniem imprezy integracyjnej będą zatem w 100% wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

Wnioskodawca zamierza zorganizować spotkanie integracyjne samodzielnie, oddzielnie zamawiając poszczególne usługi składające się na całość spotkania, w tym usługi zakwaterowania, wyżywienia, noclegowe i gastronomiczne, ubezpieczenia, wynajęcia pomieszczeń na rozgrywki sportowe, oprawy muzycznej, nagród rzeczowych w zawodach sportowych.

Zakup towarów i usług dotyczący spotkania integracyjnego Wnioskodawcy będzie udokumentowany fakturami VAT i ma związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę poprzez zorganizowanie przedmiotowego spotkania integracyjnego.

W imprezie integracyjnej będą uczestniczyć wszyscy pracownicy Wnioskodawcy ponieważ ma ona ścisły związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z organizacją imprezy integracyjnej z uwzględnieniem unormowań zawartych art. 90 ust. 2 i następnych ustawy o podatku od towarów i usług pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. W myśl natomiast art. 86 ust. 8 pkt 2 tej ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7 (przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek). Analizując powyższe należy stwierdzić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. Wnioskodawca może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ustawodawca stworzył więc podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni. O pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością Wnioskodawcy, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez spółkę obrotów. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, że przysługuje mu prawo odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących zakup towarów i usług związanych z organizacją spotkania integracyjnego z uwzględnieniem unormowań zawartych w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT i następnych pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego – na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. – stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia – jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Ta warunkowość realizacji określonego w art. 86 ust. 1 ustawy prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powoduje, że nieziszczenie się warunku pozytywnego jakim jest wykorzystanie towaru lub usługi do realizacji czynności opodatkowanej podatnika, np. gdy okaże się, że zmieniono przeznaczenie towaru (usługi) i został on ostatecznie wykorzystany do czynności zwolnionych od VAT lub niepodlegających VAT – spowoduje konieczność weryfikacji uprzedniego odliczenia podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę, że prawo do odliczenia powinno być realizowane natychmiast po powstaniu podatku naliczonego, decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi. Przy czym związek ten może mieć charakter bezpośredni lub pośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży (towary handlowe) lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy. Bezpośrednio wiążą się więc z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Aby jednak można było wskazać, że określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podmiotu, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu. O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podmiot obrotu Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reprezentacji i reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego itp.

Podkreślić należy, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza zorganizować spotkanie integracyjne, którego uczestnikami będą zarówno pracownicy Wnioskodawcy jak również pracownicy innych jednostek organizacyjnych P. Podczas spotkania przeprowadzone zostaną zawody sportowe (piłka siatkowa) z udziałem pracowników Wnioskodawcy oraz pracowników z pozostałych uczestniczących jednostek organizacyjnych P.

Wnioskodawca zamierza zorganizować przedmiotowe spotkanie integracyjne samodzielnie, oddzielnie zamawiając poszczególne usługi składające się na całość spotkania, w tym usługi zakwaterowania, wyżywienia, ubezpieczenia, wynajęcia pomieszczeń na rozgrywki sportowe, oprawy muzycznej, nagród rzeczowych w zawodach sportowych. Wydatki zostaną udokumentowane fakturami VAT, a sfinansowane zostaną w całości ze środków własnych Wnioskodawcy pochodzących ze środków obrotowych. Wnioskodawca po zakończonym spotkaniu obciąży kosztami spotkania poszczególne jednostki organizacyjne P., w wysokości kosztów odpowiadających proporcjonalnie ilości uczestników reprezentujących poszczególne jednostki organizacyjne do wszystkich uczestników spotkania poprzez wystawienie faktur VAT na poszczególne jednostki organizacyjne. Proporcjonalne obciążenie kosztami będzie polegało na odsprzedaży kompleksowej usługi organizacji spotkania integracyjnego, a nie poszczególnych usług składających się na całość spotkania.

W oparciu o art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Reguła powyższa wyłącza możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków ponoszonych w związku z nabyciem usług noclegowych oraz gastronomicznych, za wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Odnosząc się do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie usług w zakresie wyżywienia uczestników imprezy integracyjnej należy zauważyć, iż ustawa o VAT nie definiuje ani usług gastronomicznych, ani usług stołówkowych i cateringowych.

Zatem zasadne jest rozważenie, czy usługi cateringowe lub usługi stołówkowe różnią się od usług gastronomicznych, czy też rzeczywisty charakter tych usług jest taki sam.

Usługa gastronomiczna zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.), polega na przygotowaniu i podaniu posiłku w miejscu, w którym jest on przyrządzany, tj. w restauracji, czy innym lokalu. Natomiast catering oznacza usługę polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw w miejsce wskazane przez zamawiającego lub na organizacji przyjęć.

Podobnie wypowiedział się również w Trybunału Sprawiedliwości UE w wyroku w sprawie C- 31/94 Faalborg-Gelting. W powyższym orzeczeniu TSUE udzielił odpowiedzi na pytanie, kiedy mamy do czynienia z usługą restauracyjną, a kiedy ze sprzedażą żywności „na wynos”, tj. de facto z dostawą towarów. Jak zauważył TS, usługa restauracyjna jest rezultatem szeregu czynności, począwszy od gotowania potrawy do jej serwowania, przy czym jednocześnie do dyspozycji klienta pozostaje infrastruktura, w tym jadalnia z pomieszczeniami sąsiadującymi (np. szatnia), umeblowanie i zastawa stołowa. Osoby, które w ramach wykonywania swojego zawodu pracują w restauracjach, wykonują na rzecz nabywcy posiłków wiele czynności, takich jak nakrywanie do stołu, doradzanie klientowi i objaśnianie szczegółów dotyczących posiłków w menu, podawanie do stołu i sprzątanie po zakończeniu konsumpcji. Usługi restauracyjne charakteryzuje zatem cały zespół cech i czynności, przy czym dostawa posiłku jest jedynie częścią usługi, choć stanowi dominujący element. Zatem należy je klasyfikować dla celów VAT jako świadczenie usług. Jednocześnie TSUE podkreślił, że sytuacja wygląda odmiennie, jeśli transakcja dotyczy posiłków „na wynos” i nie obejmuje usługi mającej na celu uzyskanie wzrostu konsumpcji na miejscu przy odpowiednim podaniu potrawy. Wtedy mamy do czynienia z dostawą towarów (tj. żywności).

Wprawdzie powyższy wyrok dotyczył rozstrzygnięcia kwestii miejsca opodatkowania określonych czynności, jednak zaprezentowany przez TSUE podział na usługi restauracyjne oraz dostarczanie żywności „na wynos” może być pomocny przy ustaleniu rzeczywistego charakteru cateringu. Wyrok ten w pośredni sposób pomaga odróżniać klasyczne usługi gastronomiczne od cateringu, rozumianego jako przygotowanie i dostarczenie żywności we wskazane miejsce.

Odnośnie natomiast definicji usług stołówkowych zauważa się, że nie została ujęta w słowniku języka polskiego. W słowniku znajduje się jedynie definicja słowa stołówka, które oznacza zakład żywienia zbiorowego przy instytucji czy też salę jadalną takiego zakładu.

W świetle powyższego uznać należy, iż usługi cateringowe oraz stołówkowe stanowią usługę odrębną od gastronomicznej.

Także od pozostałych usług gastronomicznych zostały wyodrębnione w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU), ww. usługi cateringowe i stołówkowe, do której to klasyfikacji odwołują się przepisy ustawy o podatku VAT.

W świetle obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. art. 5a ustawy o VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Powyższy przepis wprost stanowi, że oznaczenia PKWiU stosuje się jedynie w określonych w ustawie lub rozporządzenia sytuacjach, tzn. gdy przepis wprost odnosi się do symbolu PKWiU.

Podkreślić zatem należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów lub usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Od dnia 1 stycznia 2011r., dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

W klasyfikacji tej ustawodawca w dziale 56 sklasyfikował „Usługi związane z wyżywieniem”, w grupowaniu 56.21 „Usługi przygotowania i dostarczania żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering)”, w grupowaniu 56.1 – „Usługi restauracji i pozostałych placówek gastronomicznych”, natomiast w grupowaniu 56.29 umieszczono „Pozostałe usługi gastronomiczne”, a pod symbolem PKWiU 56.29.2 sklasyfikowano „Usługi stołówkowe”.

Z powyższego wynika, że usługi cateringowe i stołówkowe stanowią odrębne usługi od usług gastronomicznych.

W przepisie art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, wyłączającym prawo do odliczenia podatku naliczonego, zostały wymienione jedynie usługi gastronomiczne. Tym samym, z uwagi na odmienny charakter tych usług, nie można uznać, iż do usług cateringowych i stołówkowych znajdzie zastosowanie ograniczenie w odliczeniu podatku naliczonego wynikające z art. 88 ustawy o VAT.

W konsekwencji Wnioskodawca zabezpieczając „wyżywienie” uczestnikom organizowanej przez siebie imprezy integracyjnej nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie usług gastronomicznych. Przedmiotowe prawo nie będzie przysługiwało Wnioskodawcy również w odniesieniu do ewentualnego nabycia usług w zakresie nabycia usług zakwaterowania (usług noclegowych).

Ponadto z wniosku wynika, że prowadzona działalność gospodarcza Wnioskodawcy zasadniczo w całości opodatkowana jest podatkiem od towarów i usług, przy czym nieznaczną część świadczonych przez Wnioskodawcę usług stanowią usługi w zakresie wynajmowania nieruchomości na cele mieszkaniowe oraz dzierżawy gruntów przeznaczonych na cele rolnicze obie zwolnione z podatku VAT, odpowiednio na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, oraz na podstawie § 13 ust. l pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 136 poz.798). Ustalona przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 90 ust. 3 proporcja o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT przekracza 99% i za rok 2010 wynosi 99,25%, a za rok 2011 wynosi 99,27%. W oparciu o art. 90 ust. 4 ustawy o VAT proporcję o której mowa w art. 90 ust. 2 zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej, co stanowi że działalność gospodarcza Wnioskodawcy jest w 100% opodatkowana podatkiem VAT i ma prawo do całkowitego odliczania tego podatku w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dokonane przez Wnioskodawcę zakupy towarów i usług w związku z organizowaniem imprezy integracyjnej będą zatem w 100% wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych.

W sytuacji, gdy podatnik w ramach prowadzonej działalności wykonuje czynności, od których przysługuje odliczenie podatku naliczonego oraz czynności, od których takie odliczenie nie przysługuje, zastosowanie znajduje przepis art. 90 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to stosownie do przepisu art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy).

Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej - art. 90 ust. 4 ustawy.

W myśl art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż proporcja wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że ustalona przez Wnioskodawcę zgodnie z art. 90 ust. 3 proporcja o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT przekracza 99% i za 2011r. wynosi 99,27%. Zatem mając na uwadze postanowienia art. 90 ust. 4 ustawy o VAT zgodnie z którymi proporcję, o której mowa w ust. 3 zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej, za prawidłowe należy uznać stanowisko Wnioskodawcy, że ma prawo do pełnego odliczania podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie towarów i usług wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej.

W konsekwencji Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z organizacją imprezy integracyjnej w pełnej wysokości z wyłączeniem prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie usług gastronomicznych oraz usług noclegowych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy że przysługuje mu prawo odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących zakup towarów i usług związanych z organizacją spotkania integracyjnego z uwzględnieniem unormowań zawartych w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT i następnych pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie opodatkowania świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz własnych pracowników usługi polegającej na organizowaniu imprezy integracyjnej wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.