INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2012 r. (data wpływu 13 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 15 listopada 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu rozliczeniowego, w którym należy dokonać korekty wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT i informacji podsumowującej oraz kursu obowiązującego do przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej w sytuacji wystawiania faktur wewnętrznych korygujących dokumentujących wartość rabatu potransakcyjnego należnego od poszczególnych dostawców, w związku ze wszystkimi nabyciami towarów dokonanymi w ciągu roku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2012 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 15 listopada 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie okresu rozliczeniowego, w którym należy dokonać korekty wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT i informacji podsumowującej oraz kursu obowiązującego do przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej wynikających z faktury korygującej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje zakupów towarów od podmiotów zarejestrowanych na potrzeby podatku od towarów i usług w krajach Unii Europejskiej. W związku z tym rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (dalej: „WNT”).

W oparciu o faktury otrzymane od zagranicznych kontrahentów, Spółka dokumentuje te transakcje fakturami wewnętrznymi (dalej: „faktury pierwotne”) i na ich podstawie rozlicza podatek od towarów i usług.

W sytuacji, gdy kwota wynagrodzenia należnego dostawcy określana jest w walutach obcych, Spółka przelicza te kwoty na potrzeby wystawienia faktur wewnętrznych, stosując kurs średni danej waluty ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, tj. 15. dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano WNT lub jeśli zagraniczny podmiot wystawił wcześniej fakturę, na dzień poprzedzający datę wystawienia tej faktury.

Zdarzają się jednak sytuacje, iż wystawiane faktury wewnętrzne zawierają nieprawidłową podstawę opodatkowania lub kwotę VAT. W związku z tym Spółka wystawia faktury korygujące do faktur wewnętrznych zmieniające podstawę opodatkowania i/lub kwotę VAT, zwane dalej także „korektami wewnętrznymi”.

Z niżej wskazanych powodów Spółka wystawia trzy rodzaje korekt wewnętrznych:

1. wystawiane w konsekwencji rozpoznania błędu w fakturze pierwotnej dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, dalej: „faktury I typu"
2. wystawiane na skutek zwrotu określonej części zakupionych towarów, dalej: „faktury II typu"
3. dokumentujące wartość rabatu potransakcyjnego należnego od poszczególnych dostawców, w związku ze wszystkimi nabyciami towarów dokonanymi w ciągu roku, dalej „faktury III typu".

Wątpliwości Spółki budzi kwestia rozpoznania prawidłowego okresu, w którym należy rozliczyć przedmiotowe faktury korygujące, a także kursu, jaki należy zastosować przy przeliczaniu na polskie złote kwot z wystawionych korekt wewnętrznych.

W związku z powyższym w uzupełnieniu wniosku sprecyzowano zakres pytania, które sprowadza się do kwestii:

W deklaracji VAT i informacji podsumowującej za jaki okres Spółka jest obowiązana rozliczyć wystawiane faktury w sytuacji otrzymania rabatów potransakcyjnych oraz jaki kurs powinna zastosować do przeliczenia kwot wyrażonych w walutach obcych, ujętych w tych fakturach...

Zdaniem Wnioskodawcy, jest obowiązany korygować podstawę opodatkowania i podatek od towarów i usług w deklaracji za miesiąc, w którym wystawiono korektę wewnętrzną. Kwoty wyrażone w walucie obcej należy, zdaniem Spółki, przeliczyć na polskie złote według kursu z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury wewnętrznej korygującej.

Konsekwentnie Spółka winna zmiany związane z uzyskanym rabatem wykazać w bieżącej informacji podsumowującej.

Czynności wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dokumentuje się fakturami wewnętrznymi, z zastrzeżeniem, że za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie (art. 106 ust. 7 ustawy).

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, należy wystawić fakturę korygującą. Dodatkowo należy wskazać, że ust. 3 powyższego przepisu przewiduje możliwość wystawienia faktury korygującej dokumentującej rabat udzielony w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie (dalej: „korekta zbiorcza").

Przytoczone powyżej przepisy mają zastosowanie także w odniesieniu do faktur wewnętrznych na mocy § 24 ust. 1 rozporządzenia.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, za prawidłowe należy uznać wystawianie korekt wewnętrznych przez Spółkę w przypadku uzyskania od poszczególnych kontrahentów rabatu odnoszącego się do wszystkich zakupów towarów dokonanych w danym roku.

Podatnik ma prawo obniżenia podstawy opodatkowania z tytułu udzielonych rabatów w okresie rozliczeniowym, w którym otrzyma on potwierdzenie odbioru korekty faktury przez nabywcę towarów (art. 29 ust. 4a ustawy). Wystawiając faktury korygujące do faktur wewnętrznych dokumentujących WNT, jest równocześnie ich odbiorcą, zatem data wystawienia korekty wewnętrznej jest jednocześnie dla Spółki datą potwierdzenia odbioru tej korekty. Tym samym, wystawienie faktur III typu stanowi dla Spółki podstawę do skorygowania kwoty podatku w deklaracji za okres, w którym została wystawiona korekta wewnętrzna.

Kwestie dotyczące sposobu przeliczania kwot wykazywanych na fakturach w sytuacji, gdy kwoty te wyrażone są w walutach obcych, reguluje art. 31 a ustawy. W myśl tego przepisu, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli natomiast zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez NBP na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

W rozpatrywanej sprawie istotne jest więc prawidłowe określenie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wystawienia faktury korygującej. W przypadku wystawienia faktury III typu należy wskazać, iż udzielenie rabatu stanowi nową okoliczność powstałą już po dokonaniu transakcji pierwotnej, toteż, zdaniem Spółki, dniem właściwym do przeliczenia kwot w walutach obcych wykazanych na tej fakturze jest ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury korygującej.

Okoliczności skutkujące zmianą ceny za dokonaną dostawę w przypadku faktur III typu powstają już po dokonaniu dostawy, wystawieniu faktury VAT i otrzymaniu wynagrodzenia (np. na skutek osiągnięcia określonego pułapu zakupów w ciągu roku). Okoliczności te nie są zatem znane Spółce w momencie wystawiania faktury pierwotnej. W konsekwencji, za uzasadnione należy uznać przeliczanie kwot z faktury korygującej według kursu z dnia poprzedzającego jej wystawienie. Powyższe potwierdził m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 13 stycznia 2010 r. (sygn. akt III SA/Wa 1634/09), w treści którego czytamy: „Sposób rozliczenia przez sprzedawcę faktur korygujących (...) uzależniony jest od okoliczności powodujących konieczność dokonania korekt faktur pierwotnych. W przypadku, gdy przyczyna korekty powstaje w terminie późniejszym (np. następuje uzgodniona zmiana ceny) korekta (...) powinna zostać ujęta na bieżąco, tj. w rozliczeniu za okres, w którym powstała przyczyna korekty, gdyż faktura była wystawiona poprawnie i w przyszłości nie doszło do zaniżenia podatku należnego. Sytuacja taka może wystąpić np. w przypadku istnienia uzgodnień umowy między stronami (...). Dniem właściwym do przeliczenia kwot w walutach obcych wykazanych na tej fakturze jest ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury korygującej".

W wyniku powyższej analizy Spółka stoi na stanowisku, iż przy przeliczaniu kwot wynikających z faktur III typu, powinna ona zastosować kurs średni danej waluty ogłoszony przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia korekty wewnętrznej. Przy czym Spółka ma prawo wystawić korektę zbiorczą w odniesieniu do wszystkich faktur dokumentujących transakcje WNT dokonane w ciągu roku.

Wystawienie korekty zbiorczej powoduje, że jej efekt znajdzie odzwierciedlenie również w bieżącej informacji podsumowującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 9 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Stosownie do dyspozycji art. 20 ust. 5 ustawy, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 6-9.

Jak wynika z treści ust. 6 ww. artykułu, w przypadku gdy przed terminem, o którym mowa w ust. 5, podatnik podatku od wartości dodanej wystawił fakturę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.

Przepis ust. 6 stosuje się odpowiednio do faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego od podatnika całości lub części należności przed dokonaniem dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na terytorium kraju (art. 20 ust. 7 ustawy).

Stosownie do art. 31 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić.

W myśl ust. 2 ww. artykułu, w przypadkach, o których mowa w art. 12a ust. 4-6, podstawą opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest odpowiednio kwota, jaką nabywający jest lub byłby obowiązany zapłacić.

Podstawa opodatkowania, o której mowa w ust. 1, obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze związane z nabyciem towarów, z wyjątkiem podatku;
2. wydatki dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu oraz ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę od podmiotu dokonującego wewnątrzwspólnotowego nabycia.

Przy ustalaniu podstawy opodatkowania, o której mowa w ust. 1, przepis art. 29 ust. 4 stosuje się odpowiednio (art. 31 ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4.

W myśl ust. 2 powyższego artykułu, w przypadku, gdy zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami wykonawczymi do ustawy podatnik może wystawić fakturę przed powstaniem obowiązku podatkowego i wystawi ją w przewidzianym przepisami terminie, a kwoty stosowane do określenia podstawy opodatkowania są określone w walucie obcej na tej fakturze, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury.

Zatem w sytuacji, gdy wartość na fakturze jest wyrażona w obcej walucie, przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień powstania obowiązku podatkowego.

Jeśli jednak obowiązujące przepisy pozwalają na wystawienie faktury przed powstaniem obowiązku podatkowego i faktura jest wystawiana w takim terminie, wówczas przeliczenia na złote dokonuje się według kursu średniego danej waluty obcej ogłoszonego przez Narodowy Bank Polski na ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia tej faktury.

Podkreślić trzeba, że faktury korygujące nie stanowią samodzielnego dokumentu, lecz jedynie korygują treść dokumentu pierwotnego.

Stosownie do zapisu art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Stosownie do dyspozycji art. 101 ustawy, w przypadku stwierdzenia jakichkolwiek błędów w złożonych informacjach podsumowujących podmiot, który złożył informacje podsumowującą, jest obowiązany złożyć niezwłocznie korektę błędnej informacji podsumowującej.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do ust. 7 powołanego artykułu, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur – w tym faktur wewnętrznych - zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68 poz. 360), zwane dalej rozporządzeniem.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

W przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca – stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia – powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:



1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;



3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Na podstawie § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W myśl § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:



1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;



3. kwotę podwyższenia ceny bez podatku;
4. kwotę podwyższenia podatku należnego.

Stosownie do § 24 ust. 1 rozporządzenia, przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym, że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 24 ust. 2 rozporządzenia).

Wskazać także należy, iż w przypadku faktur wewnętrznych, gdzie wystawca jest równocześnie nabywcą, nie jest możliwe uzyskanie potwierdzenia otrzymania korekty faktury, o którym mówi art. 29 ust. 4a ustawy. Wniosek ten wynika z istoty faktur wewnętrznych, które zgodnie z § 24 ust. 2 ww. rozporządzenia można wystawić w jednym egzemplarzu. Wystawionej faktury wewnętrznej podatnik nie przekazuje kontrahentowi, tylko zachowuje, aby udokumentować samoopodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Podatnik wystawia fakturę wewnętrzną w jednym egzemplarzu, na własne potrzeby. Wobec powyższego, wystawiając - w trybie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT - wewnętrzną fakturę korygującą podatnik jest równocześnie jej odbiorcą, co powoduje, że data wystawienia korekty faktury wewnętrznej jest jednocześnie datą potwierdzenia jej odbioru.

Z treści wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności Spółka dokonuje zakupów towarów od podmiotów zarejestrowanych na potrzeby podatku od towarów i usług w krajach Unii Europejskiej. W związku z tym rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zdarzają się sytuacje, iż wystawiane faktury wewnętrzne zawierają nieprawidłową podstawę opodatkowania lub kwotę VAT. W związku z tym Spółka wystawia faktury korygujące do faktur wewnętrznych zmieniające podstawę opodatkowania i/lub kwotę VAT, zwane dalej także „korektami wewnętrznymi”. Spółka wystawia trzy rodzaje korekt wewnętrznych:

1. wystawiane w konsekwencji rozpoznania błędu w fakturze pierwotnej dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów,
2. wystawiane na skutek zwrotu określonej części zakupionych towarów,
3. dokumentujące wartość rabatu potransakcyjnego należnego od poszczególnych dostawców, w związku ze wszystkimi nabyciami towarów dokonanymi w ciągu roku.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa stwierdzić należy, iż korekta wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów powinna być udokumentowana fakturą wewnętrzną korygującą, sporządzoną – co do zasady – w oparciu o otrzymany dokument potwierdzający przez dostawcę towarów istnienie okoliczności powodujących konieczność korekty pierwotnie dokonanych transakcji.

Należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wskazują wprost, w którym momencie podatnik powinien uwzględnić otrzymaną od zagranicznego kontrahenta fakturę/notę, korygującą uprzednio wystawioną fakturę dokumentującą dostawę towarów. Sposób rozliczenia korekty wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów uzależniony jest od okoliczności, które spowodowały konieczność tej korekty.

Jeżeli zatem Spółka uzyska rabat potransakcyjny należny od dostawcy, w związku ze wszystkimi nabyciami towarów dokonanymi w ciągu roku (faktury III typu) stwierdzić należy, iż faktury korygujące wewnętrzne, w przypadku, gdy kontrahent wystawi fakturę/notę korygującą, uwzględnić należy w okresie rozliczeniowym, w którym Spółka otrzyma tę fakturę/notę, a gdy sprzedawca takiego dokumentu nie wystawi, w okresie rozliczeniowym, w którym rabat zostanie zrealizowany, tj. Spółka otrzyma zwrot pieniędzy lub dokona kompensaty (zaliczy kwotę udzielonego rabatu na poczet kolejnego WNT). Udzielenie rabatu będzie stanowić nową okoliczność powstałą już po dokonaniu transakcji pierwotnej. Analogicznie skorygować należy informację podsumowującą (na bieżąco). Dniem właściwym do przeliczenia kwot w walutach obcych wykazanych na fakturze będzie odpowiednio ostatni dzień roboczy poprzedzający dzień wystawienia faktury/noty korygującej przez sprzedawcę lub dzień poprzedzający zwrot pieniędzy lub dokonanie kompensaty.

Tym samym stanowisko Spółki w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Z uwagi na treść uzupełnienia wniosku, niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii okresu rozliczeniowego, w którym należy dokonać korekty wartości wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w deklaracji VAT i informacji podsumowującej oraz kursu obowiązującego do przeliczenia kwot wyrażonych w walucie obcej w sytuacji wystawiania faktur wewnętrznych korygujących ze względu na rozpoznanie błędu w fakturze pierwotnej dokumentującej wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów a także na skutek zwrotu określonej części zakupionych towarów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.