P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a § 1-4 w związku z art. 216 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) postanawia wydać pisemną interpretację, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, oceniając stanowisko Wnioskodawcy odnośnie zaliczenia w koszty uzyskania przychodów straty w wysokości niezamortyzowanej wartości likwidowanych środków trwałych, przedstawione we wniosku z dnia 24.05.2007r., uzupełnionym w dniu 03.07.2007r. o udzielenie interpretacji, jako nieprawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny przedstawiony przez WnioskodawcęAktem Notarialnym z dnia 24.05.2006r. i 20.06.2006r. Spółka z o.o.”X” nabyła nieruchomości zabudowane halą – magazynem i budynkiem portierni.Początkową wartość hali określono na kwotę 150.000,00 zł, a portierni na sumę 14.000,00 zł.Przedmiotowe budowle wprowadzone zostały do ewidencji środków trwałych, natomiast nie dokonywano ich amortyzacji. W miesiącu styczniu 2007r. podjęto decyzję o rozbiórce budynków, ponieważ usytuowanie tychże wbudowywało się w będący na etapie projektowania hotel wraz z restauracją. Rozważano adaptację hali i portierni na potrzeby hotelu, jednakże ze względu na ich bardzo zły stan techniczny odstąpiono od tego zamierzenia. Aktualnie pod w/w inwestycję Urząd Miasta wydał decyzję o warunkach zabudowy. Podstawową działalnością Spółki z o.o. „X” jest produkcja metalowych elementów stolarki budowlanej – głównie aluminiowych fasad, drzwi, okien, witryn itp., a także sprzedaż stolarki PCV. Nadto świadczone są usługi ochrony osób i mienia.Zakup nieruchomości, o których mowa wyżej był realizacją strategii firmy zakładającej rozszerzenie zakresu działalności o wpisane w umowie spółki usługi hotelarsko – gastronomiczne. W uzupełnieniu stanu faktycznego Spółka z o.o. nadmienia, iż w/w nieruchomości jednoznacznie zakupione zostały z zamiarem budowy na nich hotelu wraz z restauracją i ośrodkiem SPA. Od początku zakładano rozbiórkę obiektów, o ile będą kolidowały z planowanym przedsięwzięciem i jego posadowieniem. We wstępnej fazie decyzyjnej rozważano czasowe wykorzystanie ich jako zaplecza, względnie magazynów, jednakże po konsultacji z architektem wykonującym koncepcję zagospodarowania odstąpiono od tego zamiaru. Nie było technicznej możliwości posadowienia planowanego obiektu w innej części działek, co potwierdziła decyzja o warunkach zabudowy, która ograniczyła wielkość powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działek. Nadto w decyzji określone zostały nieprzekraczalne linie zabudowy. Dodając do tego zakaz budowy na terenie lasu, który występuje na obu działkach, teren budowy został mocno zawężony. Jedynym rozwiązaniem była rozbiórka istniejących hali i portierni. Dodać należy, iż teren którego wniosek dotyczy należał w przeszłości do wojska i wspomniane obiekty zbudowane w latach 60 – tych wykorzystywane były jako garaże oraz wartownia. Nadto w planie ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy, do której należą w/w nieruchomości, jedyną funkcją była turystyczno – rekreacyjna. Funkcja ta została powtórzona w decyzji o warunkach zabudowy. Tak więc poza wymienioną inne przeznaczenie obiektów nie mogło być brane pod uwagę. Ponadto Spółka informuje, iż od samego początku powstania firmy działalność hotelowo – rekreacyjna miała być wiodącą (miało to odzwierciedlenie w nazwie), tak więc nabycie atrakcyjnego terenu, o którym mowa było realizacją strategii firmy.

Przedmiot interpretacjiSpółka z o.o. zwróciła się z pytaniem: czy strata w wysokości niezamortyzowanej wartości budynku hali i portierni jest kosztem uzyskania przychodów ?

Stanowisko WnioskodawcyStrata powstała w wyniku likwidacji środków trwałych tj. hali i portierni jest kosztem uzyskania przychodów, ponieważ w/w środki trwałe utraciły przydatność gospodarczą z innego powodu niż zmiana rodzaju działalności gospodarczej.

Ocena prawna stanowiska WnioskodawcyZgodnie z art. 15 ust 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.W myśl wskazanych przepisów, aby uznać wydatek za koszt w rachunku podatkowym, musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu i nie może to być koszt wymieniony w katalogu negatywnym, tj. ustawowym katalogu kosztów nie uznawanych za koszt podatkowy (art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych). Z ustawowej definicji kosztu podatkowego wynika, że warunki uznania konkretnego kosztu (wydatku) za koszt podatkowy muszą być spełnione równocześnie. Uznanie konkretnego wydatku za koszt uzyskania przychodów uzależnione jest od związania go z przychodem takim związkiem przyczynowo-skutkowym, który oznacza, że poniesienie wydatku miało lub mogło mieć w kategoriach obiektywnych wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Podatnik, zaliczając dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów, winien wykazać jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz to, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu lub że wydatek ten jest związany z konkretnym przedsięwzięciem gospodarczym.

Jednocześnie zgodnie z treścią art. 16 ust. 1 pkt 6 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na skutek zmiany rodzaju działalności. W świetle tego przepisu, w przypadku, gdy likwidacja środków trwałych została dokonana z tej przyczyny, że dotychczas wykorzystywany w prowadzonej działalności środek trwały utracił przydatność z racji zmiany rodzaju działalności, to poniesiona strata nie stanowi kosztu podatkowego.Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż zakup przedmiotowych nieruchomości był realizacją strategii firmy zakładającą rozszerzenie zakresu działalności o wpisane w umowie spółki usługi hotelarsko – gastronomiczne.Nieruchomości te zakupione zostały z zamiarem budowy na nich hotelu wraz z restauracją i ośrodkiem SPA. Spółka od początku zakładała rozbiórkę obiektów, tj. hali i portierni znajdujących się na nieruchomości. Budowle te nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej przez Spółkę. Zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych, natomiast nie dokonywano ich amortyzacji. Z uwagi, iż likwidacji w/w budowli dokonano ze względu na planowane wytworzenie nowego środka trwałego, to niezamortyzowana wartość likwidowanych środków trwałych nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodu, jednakże wpłynie na zwiększenie wartości nowo budowanego obiektu i będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu poprzez dokonywane odpisy amortyzacyjne. Zgodnie z zapisem art. 16g ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - kosztem wytworzenia – jest wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych (...).

Pojęcie „inne koszty” jest nieograniczonym katalogiem, do którego zaliczyć można wszelkie koszty związane bezpośrednio lub pośrednio z wytworzeniem nowego środka trwałego, które nie mogą być zaliczone do żadnej konkretnej kategorii kosztów wymienionych w art. 16g ust. 4 w/w ustawy. A zatem mogą to być np.: koszty likwidacji – rozbiórki budynków i budowli w związku z prowadzoną inwestycją, powiększone o nieodpisaną część wartości początkowej likwidowanych obiektów, a pomniejszone o przychody z likwidacji.Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego oraz stan faktyczny przedstawiony przez Spółkę, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy stwierdzające, iż strata powstała w wyniku likwidacji środków trwałych tj. hali i portierni jest kosztem uzyskania przychodów, ponieważ w/w środki trwałe utraciły przydatność gospodarczą z innego powodu niż zmiana rodzaju działalności gospodarczej, jest nieprawidłowe. Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono, jak w sentencji.

Niniejszej interpretacji udzielono bez rozpatrywania załączonych do wniosku kserokopii pism. Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku. Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia. Interpretacja traci moc w momencie zmiany stanu prawnego.

Na niniejsze postanowienie służy Stronie zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia (art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej).