P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 14 a § 4 w związku z art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 5 czerwca 2007 r. (z datą wpływu do tutejszego Urzędu w dniu 15 czerwca 2007 r.), w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie podatnika w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie

postanawia

uznać stanowisko Spółki za prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka zorganizowała w okresie od czerwca do września 2006r, na na podstawie ogłoszenia z dnia 8 maja 2006 r. zamieszczonego uprzednio w prasie powszechnej okres próbny zainteresowanych kandydatek i kandydatów na pracowników (dalej łącznie “kandydaci”) do nowo utworzonego sklepu firmowego Wnioskodawcy w Krakowie. W odpowiedzi na ogłoszenie zgłosiło się wielu kandydatów z obszaru Krakowa. Proces rekrutacji został przeprowadzony w ten sposób, że po analizie nadesłanych aplikacji i przeprowadzeniu wstępnych rozmów zostało wyłonionych 70 kandydatów, którzy zostali zaproszeni do sklepów firmowych w Warszawie w celu odbycia dni próbnych potwierdzających posiadanie kwalifikacji na stanowisko sprzedawcy. Przeprowadzenie dni próbnych w Krakowie nie było możliwe, albowiem sklep firmowy w Krakowie nie był jeszcze otwarty.

Aby umożliwić przybycie kandydatom z obszaru Krakowa na dni próbne Wnioskodawca zwrócił kandydatom koszty przejazdu do Warszawy i z powrotem do Krakowa, jak również w razie konieczności pokrył lub zwrócił koszty noclegów w Warszawie. Po przeprowadzeniu procesu rekrutacji spośród przybyłych 70 kandydatów 50 z nich zostało zatrudnionych w sklepach firmowych wnioskodawcy zlokalizowanym w Krakowie.

W świetle powyższego stanu faktycznego, na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Spółka wnosi o udzielenie odpowiedzi na następujące pytanie:

Czy wydatki Wnioskodawcy związane z procesem rekrutacji, w tym zwrot kosztów przejazdu, jak również pokrycie kosztów noclegu kandydatom zamieszkującym poza terenem Warszawy, stanowią koszt uzyskania przychodu u Wnioskodawcy zgodnie z przepisem art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Spółki wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w trakcie procesu rekrutacji, w tym zwrot kosztów przejazdu, jak również pokrycie kosztów noclegów kandydatom zamieszkującym poza terenem Warszawy (dalej również łącznie “Wydatki”), stanowią wydatki mające na celu utworzenie nowego źródła jego przychodów, czyli sklepu firmowego Wnioskodawcy w Krakowie. Zdaniem Wnioskodawcy przepis art. 15 ust. 1 updop pozwala na zaliczenie wszystkich “Wydatków” tj. dotyczących wszystkich kandydatów do kosztów uzyskania przychodu niezależnie od tego czy wszyscy kandydaci zostali następnie zatrudnieni. Wydatki te są bowiem kosztami uzyskania przychodów, niezależnie od tego czy jakikolwiek przychód został ostatecznie osiągnięty. Chodzi tutaj przede wszystkim o racjonalne i gospodarczo uzasadnione starania Wnioskodawcy wynikające z chęci zagwarantowania funkcjonowania nowego źródła przychodów, a nie o rezultat tych starań. Z uwagi na to, iż Wydatki są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz, że ich poniesienie było w analizowanym przypadku niewątpliwie racjonalne i gospodarczo uzasadnione tj. mające na celu zagwarantowanie funkcjonowania nowego sklepu firmowego poprzez rekrutację pracowników, to Wydatki te, dotyczące wszystkich kandydatów, będą stanowiły koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy.

Odnosząc się do opisanego stanu faktycznego Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie, uznając stanowisko Spółki za prawidłowe, informuje co następuje:

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) o podatku dochodowym od osób prawnych (zwanej dalej updop) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Interpretacja pojęcia "koszty uzyskania przychodów" zawartego w/w art. 15 ust. 1 updop, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

- są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,

- są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 updop.

Kosztami uzyskania przychodu są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, że Spółka w celu rozszerzenia obszaru swojej działalności podjęła decyzję o otwarciu sklepu firmowego w Krakowie. W związku z tym faktem rozpoczęła proces pozyskiwania personelu. W ostatnim etapie procesu rekrutacji 70 kandydatów zostało zaproszonych do sklepów firmowych w Warszawie w celu odbycia dni próbnych potwierdzających posiadanie kwalifikacji na stanowisko sprzedawcy. Przeprowadzenie dni próbnych w Krakowie nie było możliwe, ponieważ sklep firmowy w Krakowie nie było jeszcze otwarty. W związku z procesem pozyskiwania personelu Spółka poniosła wydatki związane z kosztami przejazdów, jak również kosztami noclegowymi kandydatów zamieszkujących poza terenem Warszawy. Jak wskazuje we wniosku Spółka, po przeprowadzeniu procesu rekrutacji spośród przybyłych 70 kandydatów 50 z nich zostało zatrudnionych w sklepie firmowym Wnioskodawcy zlokalizowanym w Krakowie.

Proces rekrutacji ma na celu wyboru najlepiej wykwalifikowanych osób do pracy na danym stanowisku spośród wszystkich kandydatów. Tworzenie nowych miejsc pracy przez Spółkę ma na celu osiągnięcie nowych, wyższych przychodów. Zdaniem tutejszego organu podatkowego istnieje zatem związek przyczynowo-skutkowy między wydatkami poniesionymi w związku z utworzeniem nowych miejsc pracy, w których zawierają się wydatki związane z procesem rekrutacji pracowników a przychodem Spółki.

W związku z powyższym biorąc pod uwagę fakt, iż wydatki poniesione na proces pozyskiwania pracowników odpowiadają kryteriom wynikającym z art. 15 ust. 1 updop a treść przepisu art. 16 ust. 1 w/w ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wyłącza przedmiotowych wydatków z kosztów uzyskania przychodów, będą one stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodów.

Zauważyć należy, że poniesienie przez Spółkę kosztu powinno być właściwie udokumentowane. Stosownie bowiem do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy. Przepis ten, w powiązaniu z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t. j. Dz. U. 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) oznacza, że dowody księgowe zgodne ze stanem faktycznym, prawidłowo wprowadzone do ksiąg rachunkowych mogą być uznane za bezpośrednie dowody m.in. poniesienia wydatków zaliczonych w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze wskazane wyżej okoliczności, Naczelnik Drugiego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie orzekł jak w sentencji.

Zawarta w niniejszym postanowieniu interpretacja odnosi się do przedstawionego przez podatnika we wniosku stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania postanowienia.

Zgodnie z art 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika, jednakże jest wiążąca dla właściwych organów podatkowych i organów kontroli skarbowej do momentu jej zmiany lub uchylenia.

Na postanowienie służy Stronie prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika tutejszego urzędu, w terminie 7 dni od dnia doręczenia niniejszego postanowienia. Zażalenie na postanowienie organu podatkowego powinno zawierać zarzuty przeciw postanowieniu oraz uzasadnienie przyczyn uznania interpretacji zawartej w niniejszym postanowieniu za niewłaściwą.