INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2007 r. (data wpływu 10 sierpnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlano-montażowych, remontów oraz robót konserwacyjnych związanych z infrastruktura towarzyszącą objętych odrębną inwestycją na istniejących osiedlach mieszkaniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 sierpnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla robót budowlano-montażowych, remontów oraz robót konserwacyjnych związanych z infrastrukturą towarzyszącą objętych odrębną inwestycją na istniejących osiedlach mieszkaniowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Generalny wykonawca projektu „P.s.o.ś. w K” (CCI 0000/…) zlecił Wnioskodawcy odtworzenie nawierzchni dróg i ulic na k. osiedlach P., Sz. oraz W. w okresie od dnia 17 stycznia 2007 r. do dnia 30 sierpnia 2009 r. Inwestycja dotyczy istniejących osiedli mieszkaniowych. Generalny wykonawca przedstawił Wnioskodawcy oświadczenie inwestora – Urzędu Miasta w K. z dnia 27 kwietnia 2007 r. Zdaniem inwestora stawka VAT dla robót objętych inwestycją wynosi 7%.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeżeli roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą nie są wykonywane łącznie z robotami związanymi z budownictwem mieszkaniowym, ale odrębnie na istniejących osiedlach mieszkaniowych, to czy ma zastosowanie 7% stawka VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy dla robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą niewykonywanych łącznie z robotami związanymi z budownictwem mieszkaniowym, ale odrębnie na istniejących osiedlach mieszkaniowych ma zastosowanie 22% stawka VAT.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdza się, co następuje.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) podstawowa stawka podatku wynosząca 22% obejmuje towary i usługi nieobjęte innymi stawkami. Z art. 146 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o VAT wynika natomiast, że w okresie od dnia przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej do dnia 31 grudnia 2007 r. roboty budowlano-montażowe, remonty oraz roboty konserwacyjne związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą podlegają opodatkowaniu według stawki obniżonej 7%.

W świetle przywołanego przepisu to, czy roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą są wykonywane łącznie z robotami związanymi z budownictwem mieszkaniowym, czy odrębnie na istniejących osiedlach mieszkaniowych, nie ma znaczenia dla wysokości stawki VAT. Nie ulega bowiem wątpliwości, że dla robót związanych z infrastrukturą towarzyszącą stawka VAT zawsze wynosi 7%. Rozstrzygnięcia wymaga inna kwestia, a mianowicie, czy roboty drogowe objęte odrębną inwestycją na istniejących osiedlach mieszkaniowych można uznać za roboty związane z infrastrukturą towarzyszącą.

Przez roboty związane z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą stosownie do art. 146 ust. 2 ustawy o VAT rozumie się roboty budowlane dotyczące inwestycji w zakresie obiektów budownictwa mieszkaniowego i infrastruktury towarzyszącej oraz remontów obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Obiektami budownictwa mieszkaniowego w myśl art. 2 pkt 12 ustawy o VAT są budynki mieszkalne rodzinne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w PKOB: 111 – Budynki mieszkalne jednorodzinne, 112 – Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, ex 113 – Budynki zbiorowego zamieszkania – wyłącznie budynki kościołów i innych związków wyznaniowych, klasztory, domy zakonne, plebanie, kurie, rezydencje biskupie oraz rezydencje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.

W zakresie znaczeniowym „infrastruktury towarzyszącej budownictwu mieszkaniowemu” ustalonym w art. 146 ust. 3 ustawy o VAT mieszczą się:

1. sieci rozprowadzające, wraz z urządzeniami, obiektami i przyłączami do budynków mieszkalnych,
2. urządzanie i zagospodarowanie terenu w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego, w szczególności drogi, dojścia, dojazdy, zieleń i mała architektura,
3. urządzenia i ujęcia wody, stacje uzdatniania wody, oczyszczalnie ścieków, kotłownie oraz sieci wodociągowe, kanalizacyjne, cieplne, elektroenergetyczne, gazowe i telekomunikacyjne

­jeżeli są związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Trzeba stwierdzić, że infrastrukturę stanowią tylko te elementy urządzania i zagospodarowania terenu, które są realizowane w ramach przedsięwzięć i zadań budownictwa mieszkaniowego (art. 146 ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT), jak również, że infrastruktura „towarzyszy” budownictwu mieszkaniowemu, jeżeli jest związana z obiektami budownictwa mieszkaniowego (art. 146 ust. 3 in fine ustawy o VAT). Przedsięwzięcia i zadania budownictwa mieszkaniowego to działania ukierunkowane na tworzenie lub utrzymanie substancji mieszkaniowej. Chodzi tu zatem o związek funkcjonalny, a nie czasowy. Obiekty budowlane, urządzenia i inne przedmioty robót można uznać za infrastrukturę towarzyszącą bez względu na to, czy roboty są wykonywane łącznie z robotami związanymi z budownictwem mieszkaniowym, czy odrębnie na istniejących osiedlach mieszkaniowych. Toteż kwestia poruszona przez Wnioskodawcę nie ma znaczenia dla wysokości stawki VAT.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy zawarte we wniosku jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.