P O S T A N O W I E N I E

Działając na podstawie art. 14a § 4 i art. 14a §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2007 r. w związku z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu stwierdza, że stanowisko Spółk

i dotyczące stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, opisane w piśmie z dnia 02 lutego 2007r. nie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Pismem z dnia 14 maja 2007r. (wpływ do tut. Urzędu 15 maja 2007r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 lipca 2007r. Spółka zwróciła się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w Jej indywidualnej sprawie, w której nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

Spółka przedstawiła następujący stan faktyczny.

Przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów faktura zostaje wystawiona w terminie, w którym podatnik jest obowiązany do jej wystawienia. Kwoty wyrażone w walucie euro wykazane na fakturze Spółka przelicza na złote zgodnie z § 37 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie dokonuje przeliczania poniesionego kosztu w walucie euro według średniego kursu ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jak wskazują przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.Zdaniem Wnioskodawcy przepisy w zakresie stosowania kursu z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z brzmieniem § 37 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o podatku od towarów i usług są rozbieżne. Spółka uważa, że zastosowanie kursu waluty niezgodnego z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przestaje mieć znaczenie, ponieważ z chwilą zapłaty kurs z dnia poniesienia kosztu będzie i tak korygowany o różnice kursowe powstałe między dniem zarachowania kosztu, a dniem faktycznego poniesienia wydatku.

W stanie faktycznym przedstawionym przez Spółkę Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje:

Zgodnie z art. 9 b ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm. - zwanej dalej „ ustawą”) podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:
1.art. 15 a, albo
2.przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do badania.
Wybór metody podatkowej oznacza, że do ustalenia różnic kursowych zastosowanie znajdą przepisy zawarte w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 9 b ust. 1 pkt 1, art.12, art. 15 oraz art. 15a), natomiast w przypadku wyboru metody bilansowej do przeliczenia różnic kursowych stosuje się przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (art. 9 b ust 1 pkt 2, ust. 2 - 6) oraz ustawy z dnia 29.09.1994r. o rachunkowości ( Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.).
Spółka pismem z dnia 29 stycznia 2007r. powiadomiła tut. organ podatkowy o wyborze ustalania różnic kursowych według przepisów o rachunkowości.
Zatem zgodnie z art. 9b ust. 2 ustawy podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniony.
Tak więc w przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych według przepisów ustawy o rachunkowości, w myśl art. 30 ust. 2 w/w ustawy wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze Spółka powinna przeliczać, zarówno dla potrzeb bilansowych jak i podatkowych, na dzień ich przeprowadzenia odpowiednio po kursie:
1. kupna lub sprzedaży walut stosowanych przez bank, z którego usług korzysta jednostka – w przypadku operacji sprzedaży lub kupna walut oraz operacji zapłaty należności lub zobowiązań,
2. średnim ustalonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski na ten dzień, chyba że w zgłoszeniu celnym lub innym wiążącym jednostkę dokumencie ustalony został inny kurs – w przypadku pozostałych operacji.
W związku z powyższym poniesione koszty oraz uzyskane przychody w walutach obcych będą podlegać przeliczeniu na złote wg postanowień art. 30 ust. 2 ustawy o rachunkowości. Natomiast, nie będą miały w tym zakresie zastosowania postanowienia zawarte w art. 15 ust.1 oraz art. 12 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż winny być one stosowane tylko w przypadku wybrania metody podatkowej do ustalania różnic kursowych.

Wobec powyższego postanowiono jak w sentencji.

Jednocześnie Naczelnik Opolskiego Urzędu Skarbowego w Opolu informuje, iż przedmiotowa interpretacja o zakresie stosowania prawa podatkowego ma zastosowanie wyłącznie w przedstawionym stanie faktycznym. Ponadto informuje się, iż zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14b § 2 ustawy Ordynacja podatkowa w brzmieniu obowiązującym przed dniem 01 lipca 2007r. w związku z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) niniejsza interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, ale jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla Strony. Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw niniejsza interpretacja wygasa z mocy prawa w razie zmiany przepisów, które były jej przedmiotem. Na podstawie art. 14a § 4 w związku z art. 4 ust. 2 ww. ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw, art. 236 § 2 pkt 1 oraz art. 223 § 1 w związku z art. 239 ustawy Ordynacja podatkowa, na niniejsze postanowienie służy zażalenie, które wnosi się do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu, za pośrednictwem tut. organu podatkowego w terminie 7 dni od dnia otrzymania tego postanowienia.