POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu, działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ - po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 11.12.2006 r., w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, iż przedstawione we wniosku stanowisko jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 11.12.2006 r. zwrócił się Pan z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego, przedstawionego w piśmie wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych - podatek liniowy oraz jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Jest Pan właścicielem nieruchomości, która stanowi składnik majątku wykorzystywany w działalności i zaksięgowany jest dla^celów podatkowych jako: towary.

Obecnie chce Pan z innymi podmiotami założyć spółkę komandytową i wnieść tę nieruchomość jako aport do spółki, w której uzyska Pan status komandytariusza, w związku z czym pytanie skierowane do organu podatkowego brzmi:

W sytuacji, gdy spółka potraktuje aport jako środek trwały, jaka będzie wartość początkowa nieruchomości wniesionej aportem do spółki komandytowej?

Zdaniem Pana - w przypadku nabycia środka trwałego w drodze aportu, wartością początkową takiego środka trwałego, zgodnie z przepisem art. 22g ust. 1 pkt 4 updof, jest ustalona przez wspólników, na dzień wniesienia wkładu wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższa jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Wartością początkową nieruchomości aportowych nie będzie wartość księgowa nieruchomości ujawniona w ewidencjach poprzednika prawnego. Spółka komandytowa nie ma obowiązku kontynuowania odpisów amortyzacyjnych po swoim poprzedniku prawnym, gdyż nie zachodzi żaden z przypadków nakazujących takie działania określony w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a ponadto aport poprzednika nie był środkiem trwałym.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny w oparciu o obowiązujące przepisy prawa - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu stwierdza, co następuje:

Stosownie do art. 22g ust. 1 pkt 4, ust. 16 ustawy z dn. 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18 uważa się w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu) wniesionego do spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - ustaloną przez wspólników na dzień wniesienia wkładu lub udziału, wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej, z dnia wniesienia wkładu. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 8, 9 i 14-15 stosuje się odpowiednio art. 19. Stosownie do art. 19 ust. 3 tejże ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Z ww. przepisów wynika, że wspólnicy mogą ustalić wartość początkową środków trwałych wniesionych do spółki w postaci aportu maksymalnie w jego wartości rynkowej, ustalonej na dzień jego wniesienia.

Z kolei z art. 22g ust. 12 w/w ustawy wynika, że w razie zmiany formy prawnej a także połączenia lub podziału podmiotów dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji (wykazie) podmiotu o zmienionej formie prawnej, podzielonego albo połączonego.

W przedmiotowej sprawie do spółki komandytowej wniesiony zostaje wkład przez jednego ze wspólników spółki. W powyższej sytuacji nie nastąpi zmiana formy prawnej (w tym podział lub połączenie) żadnego z podmiotów uczestniczących w transakcji.

Wobec powyższego w opisanym we wniosku stanie faktycznym zastosowanie będzie miał cyt. powyżej art. 22g ust 1 pkt 4 updof. Spółka nie będzie natomiast zobowiązana do uwzględnienia dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych i kontynuowania metody amortyzacji przyjętej przez podmiot wnoszący wkład. Taką zasadę postępowania przewiduje art. 22h ust. 3 updof w odniesieniu do podmiotów powstałych w wyniku zmiany formy prawnej, podziału albo połączenia podmiotów określonych w art. 22g ust. 12 updof, który w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę.
Stosownie do art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.
W sprawie będącej przedmiotem zapytania nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym.

POUCZENIE:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Oświęcimiu w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia (art. 14a § 4, art. 236 § 2 pkt 1 u.O.p.).