POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, art. 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek

postanawia

uznać stanowisko w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych zawarte we wniosku z dnia 25 kwietnia 2007 roku za prawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zajmuje się tworzeniem baz danych systemów informatycznych. Oprogramowanie tworzone jest przez informatyka programistę będącego pracownikiem Spółki zatrudnionego na podstawie umowy o pracę. Pracownik codziennie projektuje i pisze kolejne części kodów źródłowych, które są dziełem w rozumieniu prawa autorskiego, zaś autorskie prawa majątkowe stają się własnością pracodawcy.

Płatnik zadaje pytanie czy Spółka może zastosować w sposób stały 50% koszty uzyskania przychodu w odniesieniu do wynagrodzenia pracownika zatrudnionego na umowę o pracę piszącego codziennie kolejne części kodów źródłowych oprogramowania dla urządzeń przenośnych.

Zdaniem płatnika do wynagrodzenia pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę, który w sposób ciągły tworzy kody źródłowe pisząc oprogramowanie można zastosować 50% koszty uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa podatkowego Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. nr 14 poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 12 ust. 1 w/w ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzenia przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt. 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Przepis ten uzależnia skorzystanie z 50% kosztów uzyskania przychodów od tego, czy dany rezultat pracy stanowi podmiot prawa autorskiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 80 poz. 904 z późn. zm.). Artykuł ten stanowi, iż przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażania (utwór). Z oczywistych względów nie każde dzieło spełnia przesłanki utworu.

Zgodnie z art. 1 ust 2 w/w ustawy w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1.wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe),

2.plastyczne,

3.fotograficzne,

4.lutnicze,

5.wzornictwa przemysłowego,

6.architektoniczne,

7.muzyczne i słowno – muzyczne,

8.sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne,

9.audiowizualne (w tym filmowe)

Nie stanowią zaś przedmiotu prawa autorskiego akty normatywne, urzędowe dokumenty, znaki, symbole itp. (art. 4 ustawy prawie autorskim i prawach pokrewnych ).

Ponadto w rozumieniu prawa autorskiego jako twórczy traktowany jest taki rezultat działalności, który na tyle związany jest z osobą twórcy, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

W świetle wyjaśnień Ministerstwa Kultury zastosowanie 50% stawki kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest uzależnione od wystąpienia dwóch podstawowych okoliczności:

1.zaistnienia utworu w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz

2.udzielenia przez twórcę licencji na korzystanie z danego utworu zamawiającemu, względnie rozporządzenia majątkowymi prawami autorskimi do twórczego dzieła.

W tej sytuacji niezbędne jest, aby oprócz zakwalifikowania wykonywanych prac jako utworu w rozumieniu art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych dla zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodu udzielona została przez twórcę licencja zamawiającemu lub rozporządzenie majątkowymi prawami autorskimi do tego dzieła. Dodatkowo rezultat wykonywanej działalności musi być twórczy tzn. musi być związany z osobą twórcy na tyle, by było mało prawdopodobne, aby inna osoba podejmująca identycznie skierowany wysiłek twórczy uzyskała analogiczny lub zasadniczo zbliżony rezultat.

Zgodnie z brzmieniem art. 74 ust. 3 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych prawa majątkowe do programu komputerowego stworzonego pracownika w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy przysługują pracodawcy, o ile umowa nie stanowi inaczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że autorskie prawa majątkowe z tytułu tworzenia baz danych systemów informatycznych przez pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę stają się własnością Spółki (pracodawcy).

W tej sytuacji należy uznać, że płatnik ma prawo do zastosowania w tym przypadku podwyższonych kosztów uzyskania przychodu. Jednakże koszty uzyskania przychodu w wysokości 50% mogą być tylko zastosowane do tej części wypłaconego wynagrodzenia za pracę, która stanowi dla pracownika przychód z tytułu tworzenia baz danych systemów informatycznych. W przypadku wykonywania przez pracownika zatrudnionego przez Państwa Spółkę innych prac, które nie mają autorskiego charakteru i nie skutkują przeniesieniem na Spółkę majątkowych praw autorskich do powstałego utworu, to w stosunku do tej części wynagrodzenia płatnik winien zastosować 20% koszty uzyskania przychodu.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek postanowił jak w sentencji.

Powyższa interpretacja, w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej – do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa Targówek, w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.