INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2012 r. (data wpływu 30 sierpnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie sposobu zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatku na wymianę pokrycia dachu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie prawnych w zakresie sposobu zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów wydatku na wymianę pokrycia dachu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest Spółką prawa handlowego, powstałą w 1998 r w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego. Jedynym właścicielem Spółki jest miasto posiadające 100% udziałów w Spółce.

Wnioskodawca jest Spółką transportową, trudniącą się głównie przewozem osób, a także wykonuje usługi takie jak: sprzedaż biletów, mycie samochodów, wynajem autobusów, reklamy na autobusach, sprzedaż paliwa oraz naprawy samochodów. Spółka naprawy swoich autobusów oraz pojazdów obcych dokonuje w budynku obsługowo-naprawczym znajdującym się na terenie bazy, który jest Jej własnością, przyjęty na stan środków trwałych dnia 29 czerwca 1998 r.

Obecnie Spółka zamierza zwiększyć zakres usług naprawczych oraz myjni i w tym celu musi zmodernizować budynek obsługowo-naprawczy, co zwiększy również bezpieczeństwo i higienę pracy.

W miesiącu sierpniu 2012 r. Spółka ogłosiła przetarg na wymianę dachu, który na skutek upływu czasu, użytkowania hali i działania warunków atmosferycznych uległ znacznemu zniszczeniu. Dach pokryty jest papą, którą Spółka chciałaby wymienić na materiał o wysokiej odporności na roztwory kwasów i zasad, odporny na warunki atmosferyczne, gazy przemysłowe, solanki i inne agresywne substancje, zawierający plastyfikatory przeciw pojawianiu się kruchości, odporny na UV po założeniu wodoszczelny. Do ww. robót budowlanych i izolacyjnych zastosowana będzie metoda innowacyjna, która dopiero wchodzi na polski rynek. Spółka przewiduje, że koszt poniesiony na te roboty budowlane wyniesie około 260.000 zł netto i pozwoli Spółce na wykonywanie usług takich jak między innymi: naprawy samochodów zasilanych gazem CNG, stworzy budynek bezpiecznym, bardziej funkcjonalnym i unowocześnionym.

W związku z powyższym zostało zadane następujące pytanie:

Czy koszty wymiany pokrycia dachowego na budynku obsługowo-naprawczym będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodu w okresie poniesienia, czy też zwiększą wartość początkową środka trwałego, jako wydatki na ulepszenie i będą amortyzowane w czasie...

Zdaniem Spółki, wydatki na naprawę dachu przy zastosowaniu metody innowacyjnej i najnowszej technologii materiałów znacznie podniosą wartość środka trwałego oraz pozwolą poszerzyć działalność Spółki, a więc jako wydatki na ulepszenie i modernizację tegoż środka powinny zwiększyć jego wartość początkową i być rozliczane w czasie poprzez amortyzację, na podstawie przepisu art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c i art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Kosztami uzyskania przychodów są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów i które nie zostały wyłączone z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z powyższego wynika, że określony wydatek, niewymieniony w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, może stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu zachodzi związek przyczynowo - skutkowy, czyli że poniesienie tego wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie, zwiększenie lub zachowanie przychodu podatnika.

Kosztem uzyskania przychodów stosownie do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy są również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Należy jednak podkreślić, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych (…) bowiem wydatki te w momencie ich poniesienia nie stanowią bezpośrednio kosztów uzyskania przychodów. Koszt taki stanowią natomiast, zgodnie z treścią art. 15 ust. 6 ww. ustawy, odpisy z tytułu zużycia ulepszonych środków trwałych (odpisy amortyzacyjne).

Stosownie do treści art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3 - 11, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3 500 zł.

Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie precyzuje użytych w niej pojęć przebudowa, rozbudowa, adaptacja, rekonstrukcja, modernizacja.

Z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

• przebudowa, tj. zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,

• rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,

• adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,

• rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,

• modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.
  
  

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych brak jest także definicji pojęcia remont. Remontem - zgodnie z art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.) - jest wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Zgodnie z powyższą definicją, istotą remontu jest przywrócenie pierwotnego stanu technicznego użytkowanego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, niezmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i będące wynikiem tej eksploatacji (zużycia) oraz niezwiększające jego wartości początkowej.

Przed zakwalifikowaniem określonych wydatków do inwestycji lub remontów należy każdorazowo w stosunku do konkretnego środka trwałego szczegółowo przeanalizować zakres rzeczowy wykonywanych robót, porównując je do stanu istniejącego na podstawie dokumentacji technicznej, a w przypadku wątpliwości co do prawidłowej kwalifikacji poniesionych wydatków oprzeć się na opinii biegłego do spraw budowlanych, który w oparciu o stosowną dokumentację i oględziny wypowie się co do charakteru poniesionych nakładów.

Różnica między nakładami na remont, a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych, a drugie do podjęcia, czy rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującej istotną zmianę cech użytkowych.

Stosownie do warunków wynikających z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych ulepszenie środka trwałego nastąpi wówczas, gdy:

• ich skutkiem jest wzrost wartości użytkowej środka trwałego w stosunku do wartości z dnia przyjęcia go do używania (a więc wartości początkowej), mierzony w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskanych za pomocą ulepszonych środków trwałych, kosztami ich eksploatacji,

• ich suma w danym roku podatkowym przekroczyła 3.500 zł.
  
  

Katalog mierników wzrostu wartości początkowej środków trwałych jest katalogiem otwartym. Ustawodawca użył bowiem określenia „w szczególności” wymieniając przykładowo zdolność wytwórczą, jakość produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i koszty ich eksploatacji. W związku z tym, wzrost wartości użytkowej, o którym stanowi art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych może przejawiać się w różny sposób.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca - Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zamierza zwiększyć zakres usług naprawczych oraz myjni i w tym celu musi zmodernizować budynek obsługowo-naprawczy, co zwiększy również bezpieczeństwo i higienę pracy.

W miesiącu sierpniu 2012 r. Spółka ogłosiła przetarg na wymianę dachu, który na skutek upływu czasu, użytkowania hali i działania warunków atmosferycznych uległ znacznemu zniszczeniu. Dach pokryty jest papą, którą Spółka chciałaby wymienić na materiał o wysokiej odporności na roztwory kwasów i zasad odporny na warunki atmosferyczne, gazy przemysłowe, solanki i inne agresywne substancje, zawierający plastyfikatory przeciw pojawianiu się kruchości, odporny na UV po założeniu wodoszczelny. Do ww. robót budowlanych i izolacyjnych zastosowana będzie metoda innowacyjna, która dopiero wchodzi na polski rynek. Spółka przewiduje, że koszt poniesiony na te roboty budowlane wyniesie około 260.000 zł netto i pozwoli Spółce na wykonywanie usług takich jak między innymi: naprawy samochodów zasilanych gazem CNG, stworzy budynek bezpiecznym, bardziej funkcjonalnym i unowocześnionym.

Efektem prac wykonanych przez Spółkę nie jest przywrócenie stanu pierwotnego dachu a taki efekt jest istotą remontu. W opisie zdarzenia przyszłego Spółka podała, że w wyniku podjętych prac dach budynku obsługowo-naprawczego będzie pokryty materiałem o wysokiej odporności na różne czynniki, co pozwoli Spółce na wykonywanie usług takich jak między innymi: naprawy samochodów zasilanych gazem CNG, stworzy budynek bezpiecznym, bardziej funkcjonalnym i unowocześnionym.

Powyższe oznacza poprawę parametrów technicznych i wzrost wartości użytkowej budynku w stosunku do jego wartości z dnia przyjęcia do używania.

Reasumując, biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych wyżej przepisów powyższe wydatki stanowią wydatki na ulepszenie i zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się ich za koszty uzyskania przychodów. Zwiększą one natomiast zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wartość początkową budynku, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

Ww. wydatki zatem, nie będą stanowiły pośrednich kosztów uzyskania przychodu w dniu ich poniesienia. Koszt taki stanowić będą natomiast, zgodnie z treścią art 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia ulepszonego środka trwałego.

Należy jednocześnie dodać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.