Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie przepisów art. 14a § 1 i 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w sprawie daty powstania przychodów związanych ze sprzedażą uprawnień do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji w świetle art. 12 ust. 3a pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.) uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku.

Pismem z dnia 13.03.2007r. (data wpływu 16.03.2007 r.), uzupełnionym w dniu 04.04.2007 r. Spółka wystąpiła o potwierdzenie, że w związku z tym, że jest zarządzającą Grupą w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji (Dz. U. Nr 281, poz. 2784 ze zm.) będzie dokonywała transakcji sprzedaży uprawnień ze swojego rachunku na rachunki innych podmiotów tworzących Grupę w ostatnim dniu każdego okresu rozliczeniowego. Przychód po stronie Wnioskodawcy oraz odpowiednie koszty uzyskania przychodów związane ze sprzedażą uprawnień do emisji gazów na rzecz członków Grupy wystąpi w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego (tj. np. na dzień 31 grudnia 2007 r., 31 grudnia 2012 r.); przy założeniu, że przed tym dniem Spółka nie wystawi faktury dokumentującej tą sprzedaż. Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego spółki wchodzące w skład Grupy należą do przedsiębiorców objętych zakresem podmiotowym ww. ustawy z dnia 22 grudnia 2004 r. W konsekwencji, zostały im przyznane prawa do emisji do powietrza gazów i innych substancji. Wojewoda Łódzki w marcu 2006 r. wydał decyzję, w której zezwolił na utworzenie grupy instalacji, o której mowa w art. 31 ww. ustawy o handlu uprawnieniami do emisji do powietrza gazów cieplarnianych i innych substancji. Funkcje zarządcy Grupy powierzono Wnioskodawcy. Pozwolenie na utworzenie Grupy zostało wydane na pierwszy okres rozliczeniowy, tj. na lata 2005 - 2007 i drugi okres rozliczeniowy, tj. na lata 2008-2012. Jednostki wchodzące w skład Grupy planują zawarcie Ramowej Umowy Zarządzania Uprawnieniami do Emisji w Grupie (dalej „Projekt umowy"), która będzie regulowała zasady funkcjonowania Grupy. Zgodnie z postanowieniami Projektu Wnioskodawca będzie m.in. uprawniony do dokonywania w imieniu i na rachunek członków Grupy sprzedaży oraz zakupu uprawnień do emisji dwutlenku węgla. Należy podkreślić, że wszystkie operacje w zakresie uprawnień przysługujących danej Jednostce są ewidencjonowane bezpośrednio na jej koncie rozliczeniowym, chociaż operacyjnie zajmuje się tym zarządca.Zarządca będzie ponadto pełnił na rzecz Jednostek wchodzących w skład Grupy szereg funkcji o charakterze administracyjnym, a z tytułu pełnionych funkcji będzie przysługiwało mu wynagrodzenie w postaci ryczałtu.

Według szacunków Spółki, emisja dwutlenku węgla wynikająca z przyznanych uprawnień do jego emisji do powietrza w 2006 r. może być w przypadku poszczególnych Jednostek wchodzacych w skład Grupy niższa, niż jej rzeczywista wielkość.W konsekwencji, mogą one po uzyskaniu odpowiedniej zgody starosty, wydanej po zasięgnięciu opinii Krajowego Administratora, wykorzystać i umorzyć, w rozliczeniu za dany rok kalendarzowy, całość uprawnień do emisji przydzielonych na ten rok oraz w brakującej części uprawnienia, przyznane już na kolejny rok danego okresu rozliczeniowego (np. w rozliczeniu za 2006 r. umorzą uprawnienia do emisji przydzielone na 2006 r. i odpowiednią część 2007 r.).W dalszej kolejności może zdarzyć się, że w ostatnim roku danego okresu rozliczeniowego (tj. np. na 31 grudnia 2007 r.) niektóre Jednostki nie będą wykazywały dostatecznej ilości uprawnień do emisji gazów na pokrycie faktycznej emisji dwutlenku węgla. W takiej sytuacji, brakujące uprawnienia do emisji będą mogły zostać nabyte od Zarządcy, i pozostałych Jednostek lub od podmiotów trzecich. Wnioskodawca, jako zarządzający Grupą w rozumieniu art. 31 ustawy z dnia 22.12.2004 r. będzie dokonywał transakcji sprzedaży uprawnień do emisji gazów między rachunkiem swoim oraz innych podmiotów tworzących Grupę w ostatnim dniu każdego okresu rozliczeniowego (tj. np. na 31 grudnia 2007 r., 31 grudnia 2012 r.). Jednostka planuje wystawiać fakturę dokumentującą sprzedaż nie wcześniej, niż w dniu dokonania sprzedaży. Uprawnienia do emisji dwutlenku węgla są, zdaniem Spółki, niewątpliwie prawami majątkowymi. Biorąc pod uwagę mechanizm rozliczania i umarzania praw do emisji w ramach okresu rozliczeniowego oraz prognozę odnośnie zapotrzebowania poszczególnych Jednostek na uprawnienia do emisji, Spółka zakłada, że w trakcie okresu rozliczeniowego nie powstanie konieczność zbycia posiadanych przez nią uprawnień na rzecz członków Grupy. Potrzeba taka wystąpi dopiero na koniec okresu rozliczeniowego, czyli odpowiednio dnia 31 grudnia 2007 r. i dnia 31 grudnia 2012 r. Z tą datą Spółka dokona faktycznego zbycia nabytych wcześniej uprawnień do emisji do powietrza gazów na rzecz Jednostki, funkcjonującej w ramach powołanej Grupy, która wykaże niedobór uprawnień w stosunku do ilości faktycznie wyemitowanego dwutlenku węgla do powietrza. Z tą datą Spółka wystawi też fakturę dokumentującą sprzedaż przedmiotowych uprawnień.
Zdaniem Spółki uzyskiwane przez nią przychody ze sprzedaży uprawnień do emisji należy zakwalifikować jako przychody z działalności gospodarczej, o których mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z treści przepisu art. 12 ust. 3a pkt 1 w/w ustawy wynika, że w sytuacji gdy Zarządca dokona sprzedaży posiadanych na własnym rachunku uprawnień na rzecz danej Jednostki, będzie obowiązany do rozpoznania przychodu z tytułu sprzedaży nawet, jeśli przychód ten nie zostanie faktycznie otrzymany. Zakładając ponadto, że faktura dokumentująca tą sprzedaż zostanie wystawiona nie wcześniej, niż w dniu zawarcia umowy sprzedaży i przeniesienia własności uprawnień, przychód z tytułu sprzedaży powstanie w miesiącu, w którym dokonano sprzedaży. W tym samym momencie należy również rozpoznać koszty uzyskania tych przychodów.
Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, że stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 54 poz. 654 ze zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności:

• otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe,
• wartość otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń, z wyjątkiem świadczeń związanych z używaniem środków trwałych otrzymanych przez zakłady budżetowe, gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, spółki użyteczności publicznej z wyłącznym udziałem jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków od Skarbu Państwa, jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w nieodpłatny zarząd lub używanie.

Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, stosownie do ust. 3 ustawy osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.
Zgodnie z art. 12 ust. 3a za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, zgodnie z ust. 3a z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.

W świetle powołanych przepisów przychód dla celów podatku dochodowego od osób prawnych Wnioskodawcy powstanie zgodnie z art. 12 ust. 3a ww. ustawy w dniu zbycia uprawnień mających charakter praw majątkowych nabytych przez Spółkę działającą we własnym imieniu, nie później niż w dniu wystawienia faktury. W tym samym momencie Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki związane z kupnem tych uprawnień.
Wobec powyższego Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego stwierdza, że stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę jest prawidłowe, stad też postanowił jak w sentencji.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania postanowienia. Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.