Interpretacja Ministra Finansów
DD3/033/63/MCA/12/PK-718
z 4 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), Minister Finansów, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2012 r. Nr ILPB1/415-1266/11-7/AMN wydanej w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację i uznaje, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2011 r. (data wpływu 9 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z udzieleniem pracownikowi świadczeń z tytułu podróży służbowej, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2011 r. został przez Wnioskodawcę złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z podróżą służbową pracownika.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W celu wykonania swojej działalności Wnioskodawca zatrudnia pracowników, którzy wykonują obowiązki na podstawie umów o pracę zawartych zgodnie z polskimi regulacjami w zakresie prawa pracy.

Wykonywanie zadań przez część pracowników wiąże się z koniecznością wyjazdów poza stałe miejsce pracy. Wyjazdy te wykonywane są na polecenie Wnioskodawcy i stanowią krajowe bądź zagraniczne podróże służbowe.

Z tytułu odbywania podróży służbowych Wnioskodawca wypłaca pracownikom diety oraz dokonuje zwrotu kosztów. Wypłata diet oraz zwrot kosztów następuje po zatwierdzeniu przedstawionych przez pracownika wydatków przez jego przełożonego. Wydatki te udokumentowane są rachunkami (fakturami) i innymi dowodami księgowymi. Wśród zwracanych kosztów występują w szczególności:

• koszty dojazdu (i powrotu) środkami komunikacji publicznej, w szczególności taksówkami, z miejsca zamieszkania lub miejsca pracy pracownika na dworzec kolejowy, autobusowy lub port lotniczy (w zależności od środka lokomocji używanego w podróży służbowej), który znajduje się bądź w miejscowości stanowiącej miejsce zamieszkania lub wykonywania pracy przez pracownika bądź też w innej miejscowości,
• opłaty za autostrady i parkingi ponoszone przez pracowników w trakcie podróży służbowej w sytuacji, gdy podróż służbowa odbywa się, za zgodą Wnioskodawcy, samochodem prywatnym pracownika.
  
  

Jednocześnie w związku z odbywaniem zagranicznych podróży służbowych zdarzają się sytuacje, że w fakturze (rachunku) za hotel wystawionej w związku z pobytem w hotelu pracownika odbywającego podróż służbową, zawarta jest cena za śniadanie i cena ta przekracza 15% dziennej diety obowiązującej dla danego państwa. Do chwili obecnej Wnioskodawca potrącał z kwoty diety należnej pracownikowi faktyczną cenę za śniadanie wynikającą z faktury (rachunku) wystawionego przez hotel, lecz po ponownej analizie przepisów prawa doszedł do wniosku, że niezależnie od ceny śniadania wynikającej z faktury (rachunku) kwota diety powinna być zmniejszona jedynie o 15%, zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991, ze zm.), zwanego dalej „rozporządzeniem w sprawie zagranicznych podróży służbowych”. Wnioskodawca zamierza wprowadzić takie rozwiązanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy zwrot kosztów dojazdów środkami komunikacji publicznej, w szczególności taksówkami, z miejsca zamieszkania lub miejsca wykonywania pracy na dworzec kolejowy, autobusowy bądź do portu lotniczego, skąd pracownik udaje się do miejsca docelowego podróży służbowej zarówno krajowej jak i zagranicznej, a także powrót z dworca kolejowego, autobusowego czy portu lotniczego do miejsca zamieszkania lub miejsca wykonywania pracy, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych, a w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zwrotu ww. kosztów?
2. Czy pokrycie przez Wnioskodawcę kosztu śniadania, czy to poprzez zwrot wydatków pracownika z tytułu zapłaty za rachunek hotelowy wraz ze śniadaniem czy też poprzez bezpośrednią zapłatę za ten rachunek przelewem na rzecz hotelu, a następnie zmniejszenie diety dziennej pracownika o 15%, w sytuacji, gdy faktyczna cena za śniadanie wyszczególniona w rachunku (fakturze) za hotel przekracza wartość stanowiącą 15% diety dziennej nie powoduje powstania po stronie pracownika dochodu do opodatkowania (ani w postaci pieniężnej - jako część diety ani też jako nieodpłatne świadczenie w postaci otrzymania wyżywienia), a w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu pokrycia ww. kosztu?
3. Czy zwrot kosztów opłat za przejazdy autostradami i opłat za parkingi poniesionych przez pracowników w trakcie odbywania podróży służbowych samochodami prywatnymi za zgodą pracodawcy podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych, a w związku z tym na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu zwrotu ww. kosztów?

Jednocześnie przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 8 lutego 2012 r. Nr ILPB1/415-1266/11-7/AMN jest wyłącznie odpowiedź na pytanie drugie z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych dotyczące zdarzenia przyszłego. Rozstrzygnięcie w zakresie pozostałych pytań zawarto w odrębnych interpretacjach indywidualnych. W konsekwencji, poniżej przytacza się wyłącznie stanowisko Wnioskodawcy wobec zdarzenia oznaczonego w pytaniu drugim.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko, zgodnie z którym w żadnym z przypadków przedstawionych w pytaniu nr 1, 2 i 3 otrzymany zwrot wydatków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie w żadnym z tych przypadków Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Powyższe stanowisko zostało szczegółowo uargumentowane przez Wnioskodawcę. Odnośnie pokrycia przez Wnioskodawcę kosztów śniadania Wnioskodawca podkreślił, iż z § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zagranicznych podróży służbowych wynika, iż pracownikowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednia część diety na posiłki, których nie otrzymał oraz na inne wydatki. Oznacza to, iż w przypadku, gdy pracownik otrzyma posiłek, kwotę diety należy pomniejszyć o procent przypisany do tego konkretnego posiłku w ww. przepisie rozporządzenia w sprawie zagranicznych podróży służbowych.

Przy czym za otrzymanie przez pracownika za granicą częściowego wyżywienia należy uznać zarówno sytuacje, gdy Wnioskodawca bezpośrednio płaci przelewem za nocleg pracownika w hotelu wraz ze śniadaniem, jak i sytuacje gdy zwraca pracownikowi koszt noclegu w hotelu wraz z kosztem śniadania wyszczególnionym w rachunku za hotel. W obu bowiem przypadkach pracownik ma zagwarantowaną możliwość skorzystania z posiłku w postaci śniadania i w przypadku jego konsumpcji faktycznie otrzymuje ten posiłek. W sytuacji zatem, gdy pracownik korzysta ze śniadania w hotelu, jego dzienna dieta powinna być pomniejszona o 15%. Nie ma przy tym znaczenia, jaka była cena śniadania, gdyż przepis rozporządzenia w sprawie zagranicznych podróży służbowych nie odnosi się do faktycznych cen posiłków, lecz przyjmuje ryczałtowe stawki zmniejszenia diety ustalone jako procent diety dziennej obowiązującej dla danego kraju.

W ocenie Wnioskodawcy, zaprezentowane stanowisko znajduje potwierdzenie w wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu interpretacji indywidualnej z dnia 19 sierpnia 2010 r. Nr ILPB1/415-614/10-4/AO, w której organ podatkowy stwierdził, iż: „Skoro rachunek dokumentuje usługę hotelową obejmującą nocleg i śniadanie, przy braku stosownych przeciwdowodów należy więc uznać, że pracownik otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie 0w postaci śniadania. W konsekwencji, zgodnie z przepisami wspomnianego rozporządzenia przysługuje mu dieta nie w wysokości określonej w załączniku do tego rozporządzenia, ale obniżona o 15%, zgodnie z § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia”.

Zmniejszenie diety o kwotę odpowiadającą faktycznej cenie śniadania, która to cena przekracza 15% diety dziennej byłoby sprzeczne z brzmieniem § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie zagranicznych podróży służbowych oraz z celem, któremu ma służyć dieta w podróży służbowej. Jak wynika z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia „dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki”, a zatem kwota pozostająca do dyspozycji pracownika musi realnie zapewnić mu możliwość zakupu pozostałych posiłków w danym kraju oraz wystarczyć na inne niezbędne drobne wydatki, których ponoszenie spowodowane jest przebywaniem pracownika poza miejscem stałego zamieszkania.

Kwota diety ustalona z pomniejszeniem o 15% z uwagi na zapewnienie śniadania - niezależnie od faktycznej ceny śniadania - jest dietą, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o pdof, i w związku z tym jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Na Wnioskodawcy nie ciąży zatem obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w związku z wypłatą tak ustalonej diety.

Ponadto, zapewnienie pracownikowi odbywającemu zagraniczną podróż służbową śniadań przez Wnioskodawcę poprzez bezpośrednie opłacenie na rzecz hotelu rachunku za nocleg ze śniadaniem czy też poprzez zwrot pracownikowi wydatków na śniadania wyszczególnionych w rachunku za hotel, nie stanowi dla pracownika przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Pracodawca może bowiem wybrać, czy zapewni pracownikowi wyżywienie, czy też dokona wypłaty diet na jego rzecz, z tym że przy częściowym zapewnieniu wyżywienia, dzienna kwota diety powinna być odpowiednio zmniejszona. Przepisy nie wskazują jednak limitu wartości wyżywienia w przypadku zapewnienia takiego wyżywienia przez pracodawcę. Skoro zgodnie z przepisami rozporządzeń w sprawie podróży służbowych zarówno krajowych jak i zagranicznych pracodawca albo zapewnia pracownikowi wyżywienie, albo też wypłaca mu diety - czyli są to działania wzajemnie się zastępujące, a diety są wyraźnie wymienione jako zwolnione od opodatkowania zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o pdof, to zapewnienie wyżywienia przez pracodawcę w postaci śniadania (a zatem częściowego wyżywienia), nie może prowadzić do mniej korzystnych dla pracownika skutków podatkowych niż wypłata diety. Wartość zapewnionego wyżywienia w postaci śniadania będzie zatem w pełnej wysokości podlegała zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o pdof. Dodatkowo, Wnioskodawca zauważa, że często pracownik nie ma wpływu na to czy hotel oferuje wyłącznie pokoje ze śniadaniem, a co za tym idzie, czy dolicza cenę śniadania do rachunku za hotel.

Wydatki na wyżywienie, w szczególności na śniadania, w czasie podróży służbowej są ponoszone przez pracowników w związku z wykonywaniem przez nich obowiązków służbowych. Zwrot wydatków, nawet jeżeli przekroczy „limit” diety przypadający na śniadanie, będzie jedynie zwrotem kosztów niezbędnych dla prawidłowego wykonania przez pracownika powierzonych mu zadań w ramach podróży służbowej. W konsekwencji, należy stwierdzić, że w związku ze zwrotem kosztów wyżywienia przez Wnioskodawcę, po stronie pracowników nie wystąpi żadne przysporzenie. Tym samym naliczanie im przychodu z tego tytułu byłoby niezasadne.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy nie ciąży na nim obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy z tytułu zwrotu na rzecz pracownika kosztu śniadania wynikającego z rachunku za hotel bądź bezpośredniego poniesienia takiego wydatku przez Wnioskodawcę i przekazania świadczenia w postaci śniadania pracownikowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, iż stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie obowiązków płatnika z tytułu opłacenia pracownikowi kosztu śniadania w związku z odbywaną podróżą służbową jest nieprawidłowe.

Po przytoczeniu brzmienia art. 9 ust. 1, art. 11 ust. 1, art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 16 i art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz wybranych przepisów rozporządzenia w sprawie zagranicznych podróży służbowych, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, iż w sytuacji pokrycia przez Wnioskodawcę kosztu śniadania, czy to poprzez zwrot wydatków pracownika z tytułu zapłaty za rachunek hotelowy wraz ze śniadaniem, czy też poprzez bezpośrednią zapłatę za ten rachunek przez Wnioskodawcę przelewem na rzecz hotelu, a następnie zmniejszenia diety dziennej pracownika o 15%, w sytuacji, gdy faktyczna cena za śniadanie wyszczególniona w rachunku/fakturze za hotel przekracza wartość stanowiącą 15% diety dziennej, powoduje powstanie po stronie pracownika przychodu ze stosunku pracy podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym na Wnioskodawcy będą ciążyły obowiązki obliczenia i poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu pokrycia ww. kosztu, tj. od nadwyżki otrzymanego przez pracownika zwrotu, która przekracza wysokość diety z tytułu zagranicznej podróży służbowej.

Dodatkowo Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu poinformował, iż powołane przez Wnioskodawcę pismo urzędowe zostało wydane w indywidualnej sprawie i nie ma zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego Minister Finansów stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 77⁵ § 1-2 ustawy – Kodeks pracy, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową. Wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących pracownikowi, zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej określa:

1. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1990, z późn. zm.), zwane dalej „rozporządzeniem MPiPS w sprawie krajowych podróży służbowych”,
2. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (Dz. U. Nr 236, poz. 1991, z późn. zm.), zwane dalej „rozporządzeniem MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych”.
   
   

Stosownie do postanowień § 2 rozporządzenia MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych, z tytułu podróży odbywanej w terminie i w państwie określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują:

1. diety,
2. zwrot kosztów:
1. przejazdów i dojazdów,
2. noclegów,
3. innych wydatków, określonych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

Dieta jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki. Wysokość diety za dobę podróży w poszczególnych państwach jest określona w załączniku do tego rozporządzenia (§ 4 ust. 1 i 2).

Pracownikowi, który otrzymuje za granicą bezpłatne całodzienne wyżywienie lub gdy wyżywienie opłacone jest w cenie karty okrętowej (promowej), przysługuje 25% diety ustalonej zgodnie z § 4 ust. 4. Pracownikowi, który otrzymuje za granicą częściowe wyżywienie, przysługuje odpowiednio na:

1. śniadanie – 15% diety,
2. obiad – 30% diety,
3. kolację – 30% diety,
4. inne wydatki – 25% diety.
   
   

Pracownikowi, który otrzymuje za granicą ekwiwalent pieniężny na wyżywienie, dieta nie przysługuje. W sytuacji natomiast, gdy ekwiwalent jest niższy od diety, pracownikowi przysługuje wyrównanie do wysokości należnej diety.

O ograniczeniu wysokości diety stanowi § 5 rozporządzenia MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych.

Jednocześnie zgodnie z § 9 rozporządzenia MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych, za nocleg przysługuje pracownikowi zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem hotelowym, w granicach ustalonego na ten cel limitu określonego w załączniku do rozporządzenia (ust. 1). W razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w ust. 1. Ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu (ust. 2). W uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg w hotelu, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w ust. 1 (ust. 3). Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się jednak, jeżeli pracodawca lub strona zagraniczna zapewnia pracownikowi bezpłatny nocleg (ust. 4).

Z kolei, jak wynika z art. 77⁵ § 3-5 warunki wypłacania należności z tytułu podróży służbowej pracownikowi zatrudnionemu u pracodawcy spoza sfery budżetowej (państwowej, samorządowej) określa się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie wynagradzania albo w umowie o pracę, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu wynagradzania. Postanowienia układu zbiorowego pracy, regulaminu wynagradzania lub umowy o pracę nie mogą ustalać diety za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju w wysokości niższej niż dieta z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju określona dla pracownika, zatrudnionego w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej. W przypadku gdy układ zbiorowy pracy, regulamin wynagradzania lub umowa o pracę nie określa warunków wypłacania należności z tytułu podróży służbowej, pracownikowi przysługują należności na pokrycie kosztów podróży służbowej według przepisów zawartych w ww. rozporządzeniach Ministra Pracy i Polityki Społecznej.

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy zauważyć, iż zgodnie z art. 9 ust. 1 tej ustawy opodatkowaniu podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem wymienionych art. 21, 52, 52a i 52c, oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są diety i inne należności za czas:

1. podróży służbowej pracownika,
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem

– do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z odbywaniem zagranicznych podróży służbowych pracowników Wnioskodawcy zdarzają się sytuacje, w których Wnioskodawca bezpośrednio płaci przelewem za nocleg pracownika w hotelu wraz ze śniadaniem, jak i sytuacje gdy zwraca pracownikowi koszt noclegu w hotelu wraz z kosztem śniadania wyszczególnionym w rachunku za hotel. Zawarta w rachunku (fakturze) za hotel cena za śniadanie przekracza co do zasady 15% dziennej diety obowiązującej dla docelowego państwa podróży. Dotychczas Wnioskodawca potrącał z kwoty diety należnej pracownikowi faktyczną cenę za śniadanie wynikającą z faktury (rachunku) za hotel. Obecnie Wnioskodawca zamierza wprowadzić rozwiązanie, w myśl którego – niezależnie od ceny śniadania wynikającej z faktury (rachunku) wystawionej przez hotel – Wnioskodawca będzie pokrywał koszty częściowego wyżywienia pracownika za granicą, bądź to bezpośrednio płacąc za nocleg pracownika w hotelu ze śniadaniem, bądź to zwracając pracownikowi koszt noclegu w hotelu wraz z kosztem śniadania wyszczególnionym w fakturze (rachunku) za hotel. Jednocześnie uznając, iż powyższe jest równoznaczne z zagwarantowaniem pracownikowi możliwości skorzystania podczas podróży służbowej ze śniadania (częściowego wyżywienia), Wnioskodawca zamierza dokonywać zmniejszenia diety zgodnie z § 5 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych, tj. o 15% diety.

W ocenie Wnioskodawcy, kwota diety ustalona z pomniejszeniem o 15%, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wolna od podatku jest również wartość posiłku sfinansowanego przez Wnioskodawcę, czy to poprzez opłacenie na rzecz hotelu rachunku za nocleg ze śniadaniem, czy też poprzez zwrot pracownikowi wydatków na śniadania wyszczególnione w fakturze (rachunku) za hotel. Skoro bowiem przepisy rozporządzenia MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych nie określają limitu wartości wyżywienia w przypadku jego zapewnienia przez pracodawcę, to cała wartość tego rodzaju wyżywienia (np. w postaci śniadania) podlegała zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie jest obowiązany do obliczenia i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego (wyżej przytoczonego) stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z przytoczonych regulacji prawnych wprost wynika, iż zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest limitowane, a wysokość diet i innych należności za czas podróży służbowej, co do których pracodawca może zastosować zwolnienie od podatku - niezależnie od tego czy jest pracodawcą ze sfery budżetowej czy spoza sfery budżetowej - wyznaczają przepisy rozporządzeń MPiPS w sprawie krajowych podróży służbowych i zagranicznych podróży służbowych.

Wyjątek od powyższej reguły stanowią jedynie przypadki, w których wysokość świadczeń z tytułu podróży służbowej pracownika określają odrębne ustawy (tego rodzaju sytuacja nie występuje jednak u Wnioskodawcy).

W konsekwencji, niezależnie od tego, iż obowiązujące u danego pracodawcy spoza sfery budżetowej regulacje dotyczące wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikom odbywającym podróż służbową, mogą przewidywać bardziej korzystne warunki przyznawania tych świadczeń niż wynikające z przepisów wydanych przez Ministra Pracy i Polityki Społecznej na podstawie art. 77⁵ § 2 Kodeksu pracy, to ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzysta wyłącznie wartość tej części świadczenia otrzymanego przez pracownika, która nie przekracza wysokości diety. Zgodnie bowiem z przepisami rozporządzenia MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych, na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki, przysługuje dieta w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży. W konsekwencji, ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzysta wyłącznie ta część otrzymanego świadczenia na pokrycie kosztów wyżywienia (niezależnie od formy tego świadczenia), która nie przekracza diety ustalonej zgodnie z § 4 rozporządzenia MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych, tj. przed zastosowaniem pomniejszenia, o którym mowa w § 5 tego rozporządzenia.

Nadwyżka ponad kwotę objętą zwolnieniem stanowi podlegający opodatkowaniu przychód pracownika ze stosunku pracy, od którego Wnioskodawca, jako płatnik, jest obowiązany pobrać zaliczkę na podatek na zasadach określonych w art. 32 ustawy w związku z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy rozróżnić sytuację, w której faktura (rachunek) za hotel dotyczy zapłaty za dobę hotelową obejmującą w pakiecie koszty noclegu oraz śniadania (tzw. B&B), od sytuacji w której ww. faktura (rachunek) w odrębnych pozycjach wyszczególnia koszty noclegu oraz koszty spożytych posiłków. O ile bowiem cena wyszczególniona na fakturze jest w całości opłatą za nocleg w hotelu (w tym z gwarantowanym w ramach tej ceny śniadaniem), to ma do niej zastosowanie § 9 rozporządzenia MPiPS w sprawie zagranicznych podróży służbowych. W konsekwencji, zwrot pracownikowi kosztów za tego rodzaju nocleg – w granicach limitu określonego w ww. § 9 – korzysta w całości ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na uwadze należało z urzędu zmienić interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 8 lutego 2012 r. Nr ILPB1/415-1266/11-7/AMN, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie Ministra Finansów w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, zwanej dalej „ustawą”). Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego wnosi się (w dwóch egzemplarzach) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi Ministra Finansów na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli Minister Finansów nie udzieli odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Ministra Finansów, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy), na adres: Świętokrzyska 12, 00-916 Warszawa.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.