POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszczu Gdańskim, działając na podstawie:

art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku – Ordynacja podatkowa (j.t. Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.)

po rozpatrzeniu wniosku Pana ... zam. w ... (NIP ...) z dnia 15.04.2007r. (data wpływu 16.04.2007r.) uzupełnionego pismem z dnia 14.05.2007r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od samochodu osobowego zakupionego do majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską,

stwierdza, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Podatnik prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie indywidualnej praktyki lekarskiej. Wnioskodawca zamierza zakupić samochód osobowy i wprowadzić go jako środek trwały do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Samochód ten ma być używany tylko na potrzeby związane z działalnością gospodarczą wykonywaną przez Podatnika. Przewidywany koszt zakupu samochodu wyniósłby 75.000,00 zł. Ponadto Wnioskodawca zaznacza, iż współwłaścicielem przedmiotowego pojazdu będzie współmałżonka (pomiędzy małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej).

Wobec powyższego Wnioskodawca zapytuje czy fakt, iż współwłaścicielem samochodu będzie małżonka Strony wpłynie na wysokość odpisów amortyzacyjnych, które Podatnik będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Strony, odpisy amortyzacyjne dotyczące przedmiotowego samochodu po wprowadzeniu go do ewidencji środków trwałych będą mogły być dokonywane od pełnej wartości pojazdu, tj. w kwocie 1.250,00 zł. miesięcznie (1/60 wartości pojazdu).

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Pruszczu Gdańskim po rozpoznaniu wniosku z dnia 15.04.2007r., uzupełnionego pismem z dnia 14.05.2007r. stwierdza, iż stanowisko Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym jest prawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U z 2000 roku Nr 14 poz 176 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Ustawodawca uregulował kwestię zaliczania odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów w art. 22 ust. 8 ustawy. Zgodnie z tym przepisem kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Ograniczenie kwotowe odpisów amortyzacyjnych od samochodu osobowego wprowadza przepis art. 23 ust. 1 pkt 4) ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000,00 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy, w razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku; zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Wartość początkowa środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jest podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Wartością początkową samochodu w przedstawionym stanie faktycznym będzie zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy, cena jego nabycia. Za cenę nabycia, zgodnie z art. 22g ust. 3 ustawy, uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Od tak ustalonej wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych dokonywać należy zgodnie z art. 22i ust. 1 ustawy, przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych (stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy). Dla samochodów osobowych roczna stawka amortyzacyjna wynosi 20%. Stąd w przypadku gdy cena nabycia samochodu wynosi 75.000,00 zł., miesięczna rata amortyzacji wynosić będzie <(75.000,00 x 20%) : 12> = 1.250 zł.

Odnosząc powyżej powołane przepisy do stanu faktycznego przedstawionego w pytaniu należy stwierdzić, iż Podatnik może zaliczyć przedmiotowy samochód do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jego pełnej wartości (jeżeli nie przekroczy ona równowartości 20.000,00 EURO) pod warunkiem że pojazd będzie wykorzystywany wyłącznie dla celów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.