POSTANOWIENIE

Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, w sprawie zaliczenia wynagrodzenia wspólnika spółki komandytowej w poczet kosztów wspólników spółki.

stwierdzam, że:

stanowisko przedstawione w złożonym wniosku jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnik wystąpił do tut. organu podatkowego z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego. We wniosku tym przedstawiony został stan faktyczny zgodnie, z którym podatnik jako wspólnik spółki komandytowej osiąga przychody z udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, zgodnie z określonym w umowie spółki udziałem w zysku spółki. Dodatkowo podatnik zgodnie z zapisami zawartymi w umowie spółki otrzymuje wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki.

Zdaniem Podatnika, w wyżej opisanym stanie faktycznym, wynagrodzenie z tytułu prowadzenia spraw spółki przez jednego ze wspólników stanowi koszt uzyskania przychodu pozostałych wspólników.

Zgodnie z aktualnie obowiązującym stanem prawnym zasady funkcjonowania spółki komandytowej, jako spółki prawa handlowego uregulowane zostały w ustawie z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94 poz. 1037). W myśl art. 39 i 46 powołanej ustawy prowadzenie spraw spółki należy do obowiązków wspólników, za pełnienie których nie otrzymują oni wynagrodzenia. Jednakże zgodnie z art. 37 ust. 1 powyższe przepisy znajdują zastosowanie tylko o ile umowa spółki nie stanowi inaczej. Zatem w praktyce w umowie spółki wspólnicy mogą wyłączyć stosowanie zapisów art. 39 i 46 tj.: powierzyć prowadzenie spraw spółki osobom trzecim lub określić za te czynności wynagrodzenie przysługujące wspólnikom.

Pojęcie "kosztów uzyskania przychodów" zawarte w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) oparte jest na klauzuli generalnej, zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów taksatywnie wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Gramatyczna wykładnia tych przepisów prowadzi do wniosku, że podatnik ma możliwość pomniejszenia przychodów o wszelkie koszty pod tym jednakże warunkiem, iż mają one bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma, bądź może mieć, wpływ na wielkość osiągniętego przychodu i nie są one wymienione w art. 23 cyt. ustawy, który to przepis zawiera enumeratywny katalog wydatków nie uznawanych za koszty uzyskania przychodu.

Analizując przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy zwrócić uwagę na zapis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym artykułem nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej spółki handlowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników.

Podatnikiem podatku dochodowego nie jest spółka niemająca osobowości prawnej, w tym przypadku spółka komandytowa, lecz wspólnik takiej spółki i tylko on jako osoba fizyczna lub prawna może dokonywać odliczeń kosztów uzyskania przychodu ze wspólnego źródła przychodów. Wynika z tego, że w przypadku podatku dochodowego wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki nie będzie stanowiło kosztów spółki a jedynie poszczególnych jej wspólników.

Zatem w przedmiotowej sprawie wydatek z tytułu wynagrodzenia za prowadzenie spraw spółki, pobieranego przez wspólnika spółki komandytowej, nie będzie stanowił dla niego kosztu uzyskania przychodu. Wynagrodzenie to będzie natomiast kosztem uzyskania przychodu dla pozostałych wspólników - komplementariuszy.

Biorąc pod uwagę powyższe uznano stanowisko przedstawione przez stronę za prawidłowe.