INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16.10.2007r. (data wpływu 22 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży platyny jako eksport towarów i zastosowania stawki podatku w wysokości 0% - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2007r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji sprzedaży platyny jako eksport towaru i zastosowaniu stawki podatku w wysokości 0%, uzupełniony pismem z dnia 19 listopada 2007r. (data wpływu do BKIP w Płocku 22 listopada 2007r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP1/443-385/07-2/IG z dnia 05 listopada 2007r. do uzupełnienia wniosku otrzymane w dniu 13 listopada 2007r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

X. z o.o (poprzednia nazwa Y. z o.o.) jest podmiotem o rozbudowanej sieci sprzedaży korzystającym z różnorodnych procedur celnych.

W grudniu 2003r. - dokładnie 12 grudnia 2003r. Spółka na podstawie posiadanego zezwolenia dotyczącego uszlachetniania biernego dokonała wywozu do Francji platyny.

Platyna opuściła Polskę na podstawie dokumentu SAD (kopia w załączeniu) i faktury pro-forma ze względu na fakt, iż zakładano jej powrót po procesie oczyszczenia. W trakcie procesu uszlachetniania uzgodniono, iż część platyny, która wyjechała na podstawie dokumentu SAD w procedurze uszlachetniania biernego zostanie sprzedana. Faktura sprzedaży została wystawiona dnia 23 grudnia 2003r. Ze względu na brak dokumentacji przedmiotowa sprzedaż została opodatkowana w najbliższej deklaracji podatkowej stawką 22% i wykazana jako sprzedaż krajowa.

W grudniu 2004r. Spółka wystąpiła z wnioskiem do urzędu celnego o przekwalifikowanie - wydanie decyzji dotyczącej zmiany odprawy celnej eksportowej w procedurze uszlachetniania biernego na eksport-dopuszczenie do obrotu w wywozie. Decyzja urzędu celnego - niestety negatywna dotarła do właściwej komórki organizacyjnej Spółki w 2006 r. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, iż ze względu na fakt, iż objęcie przedmiotowych towarów procedurą gospodarczą tj. uszlachetnienia biernego nastąpiło przed dniem 1 maja 2004r. tj. przed dniem wstąpienia Polski do Unii Europejskiej a zakończenie tej procedury miało nastąpić po tej dacie tj. 12.12.2004r. kwestię zmiany procedury należało rozpatrzyć według przepisów przejściowych określonych w Akcie Przystąpienia Polski do Unii Europejskiej.

Na podstawie powyższego stwierdzono, iż w/w przepisy nie przewidują zakończenia procedury uszlachetniania biernego przez złożenie zgłoszenia wywozowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka miała prawo do uznania opisanej powyżej transakcji jako eksport towarów i opodatkowania jej stawką 0% czy też należało potraktować ją (transakcję) jako sprzedaż poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i uznać ją za niepodlegającą opodatkowaniu VAT...

Zdaniem wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 64, poz. 535 ze zm.) czynnością opodatkowaną VAT jest między innymi eksport towarów.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 8 w/w ustawy przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez dostawcę lub na jego rzecz, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż jeżeli spełnione zostały łącznie następujące przesłanki:

• wywóz towarów nastąpił poza terytorium Wspólnoty,

• wywóz towarów potwierdzony został przez urząd celny, przez który towary zostały wywiezione poza granicę Wspólnoty,

• wywóz towarów nastąpił w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług czyli czynności spełniających kryteria zaliczenia do pojęcia dostawy towarów w rozumieniu tego przepisu,

• wywóz towarów zrealizowany został przez dostawcę lub w jego imieniu, lub nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub w jego imieniu, wówczas można uznać, iż miał miejsce eksport towarów.
  
  

W myśl art. 41 ust. 4 i ust 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w eksporcie towarów stawka podatku wynosi 0% pod warunkiem, że podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany miesiąc lub miesiąc następny otrzymał dokument potwierdzający wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty.

Podobna definicja eksportu towarów obowiązywała pod rządami „starej” ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993r. (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.).

Zgodnie z art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. z 1993r., Nr 11, poz. 50 ze zm.) jako eksport należało traktować potwierdzony przez graniczny urząd celny wywóz towarów z polskiego obszaru celnego w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3 w/w ustawy.

Aby zatem daną czynność uznać można było za eksport towarów musiały zostać spełnione następujące przesłanki:

• wywóz powinien być potwierdzony przez graniczny urząd celny dowodem potwierdzającym eksport towarów za granicę - karta 1A SAD lub 3SAD z pieczęcią VAT.

• wywóz towarów musiał nastąpić w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3 w/w ustawy.
  
  

Prawo do uznania czynności za sprzedaż eksportową, a tym samym prawo do zastosowania stawki VAT w wysokości 0%, sprzedawca nabywał jednak w momencie faktycznej sprzedaży towarów za granicą kraju.

W konsekwencji rozliczenie sprzedaży eksportowej następowało po dokonaniu faktycznej sprzedaży jednak za miesiąc, w którym nastąpiło potwierdzenie wywozu poprzez skorygowanie deklaracji (z uwzględnieniem przepisów art. 18 ust. 3-7 w/w ustawy).

W świetle powyższego należy stwierdzić, iż zarówno na gruncie aktualnie obowiązującej ustawy o VAT jak i ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym ustawodawca wprowadził generalną zasadę w myśl, której żeby daną czynność można uznać za eksport towarów musi zostać spełniony poniższy warunek, że wywóz towarów musi być potwierdzony przez urząd celny wyprowadzenia towarów ze Wspólnoty (ustawa o VAT) natomiast przed dniem 01.05.2004r. przez graniczny urząd celny wywozu towarów z polskiego obszaru celnego („stara” ustawa o VAT).

Jednocześnie należy zauważyć, iż powyższy warunek był i jest nierozerwalnie związany z koniecznością spełnienia przesłanek zawartych odpowiednio w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym jak i w art. 7 ust. 1 pkt 1-4 ustawy o VAT, czyli spełniających kryteria zaliczenia wywozu towarów do czynności opodatkowanej np. sprzedaży („stara” ustawa o VAT) oraz zaliczenia wywozu towarów do pojęcia dostawy towarów (ustawa o VAT).

Ponadto Spółka posiada interpretację urzędu skarbowego w Piasecznie (poprzedni urząd skarbowy Spółki), z której jednoznacznie wynika, iż wywóz towarów poza granice kraju nie może być uznany jako eksport towarów, w przypadku, gdy brak jest czynności, o których mowa w art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym. Natomiast można uznać za eksport moment sprzedaży towaru za granicą i zastosować stawkę 0%.

Podstawą powyższego jest fakt posiadania przez Spółkę dokumentu SAD poświadczającego wywóz towarów za granicę oraz faktury dokumentującej sprzedaż towaru kontrahentowi zagranicznemu.

Powyższa interpretacja wydana była w oparciu o interpretację wydaną przez Ministerstwo Finansów o sygnaturze MWM-3245/94. Zatem Spółka stoi na stanowisku, iż przedmiotowa transakcja nie jest transakcją krajową. W pierwotnym jej stadium - wywóz - dla celów VAT należało ją potraktować jako transakcję neutralną Jednakże w momencie dokonania sprzedaży przedmiotowego towaru zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym należałoby potraktować ją albo jako transakcję poza VAT (wywóz towaru nie wynikający ze spełnienia przesłanek zawartych w art. 2 ust 1 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym - nie podlega VAT, sprzedaż poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej) albo jako transakcję eksportową.

Teoria potraktowania przedmiotowej transakcji jako transakcji poza VAT znajdowałaby ugruntowanie w art. 2 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym, który statuował zasadę terytorialności opodatkowania.

Z kolei zgodnie z zasadą terytorialności opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegała jedynie sprzedaż na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, natomiast sprzedaż poza granicami kraju była wyłączona spod tego podatku.

W świetle powyższego omawiana transakcja z racji tego, iż została dokonana poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej mogłaby zostać uznana jako niepodlegająca opodatkowaniu VAT w Polsce.

Jednakże naszym zdaniem w przedmiotowej sytuacji w świetle obowiązujących w tamtym okresie przepisów tj. przed dniem 01.05.2004r. zdecydowanie bardziej zasadna wydaję się być druga teoria kwalifikująca przedmiotową transakcję jako eksport towarów.

Zatem stoimy na stanowisku, iż transakcja opisana w powyższym stanie faktycznym miała wszelkie znamiona transakcji eksportowej zarówno pod względem formalnym jak i dokumentacyjnym.

Opisany we wniosku wywóz towarów został potwierdzony dokumentem celnym SAD wraz ze wszystkimi niezbędnymi informacjami/pieczęciami potwierdzającymi fakt wywozu towaru poza terytorium kraju.

Jednocześnie Spółka pragnie nadmienić, iż posiada fakturę dokumentującą transakcję sprzedaży poza granicami kraju przedmiotowego towaru. Powyższe traktowanie - jako sprzedaży eksportowej znajduje ugruntowanie w posiadanej przez podmiot interpretacji zgodnie, z którą - sprzedaż eksportowa występuje także wtedy, gdy wcześniej towar jest wysłany poza granice Polski a następnie zostaje sprzedany.

W świetle powyższego należy uznać, iż przedmiotową transakcję winno się potraktować jako eksport towarów, w związku z tym zasadne jest zastosowanie w stosunku do niej stawki 0% zgodnie z art. 18 ust. 3-7 ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U.Nr 11, poz. 50 z 1993r. z późn. zm.) opodatkowaniu podlegała sprzedaż towarów i świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Opodatkowaniu podlegał również eksport towarów lub usług.

Artykuł 4 ust. 4 stanowił, że ilekroć była mowa o eksporcie towarów – rozumiało się przez to potwierdzony przez urząd celny wywóz towarów z polskiego obszaru celnego w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3.

Aby zatem daną czynność uznać za eksport towarów musiały być spełnione 3 przesłanki.

• wywóz musiał być potwierdzony przez graniczny urząd celny (na karcie 1A lub 3 SAD z pieczęcią VAT);

• wywóz nastąpił poza polski obszar celny, tzn. poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

• wywóz towarów musiał nastąpić w wykonaniu czynności określonych w art. 2 ust. 1 i 3 ustawy o VAT.
  
  

W przedmiotowej sprawie ostatni warunek nie został nigdy spełniony, ponieważ wywóz towaru nastąpił w celu uszlachetnienia biernego a nie w wykonaniu czynności, o których mowa w art. 2 ustawy. Nie został więc spełniony jeden z warunków, który umożliwiałby uznanie transakcji za eksport towarów.

Zastosowanie stawki 0% byłoby możliwe jedynie w wypadku posiadania odpowiednich dokumentów celnych potwierdzających wywóz towarów w procedurze eksportu. Strona z uwagi na fakt zmiany przepisów przed zakończeniem terminu do powrotu towaru z procedury uszlachetniania biernego, takich dokumentów nie posiadała w ogóle. Dokonanej sprzedaży podatnik nie mógł wykazać w składanych deklaracjach jako sprzedaży eksportowej ze stawką 0%.

Pomimo tego, że towar został wywieziony z terytorium kraju a następnie dokonano jego sprzedaży, to prawidłowe było wykazanie transakcji sprzedaży platyny w deklaracji ze stawką 22% jak sprzedaży na terytorium kraju, z uwagi na brak dokumentów uprawniających do zastosowania stawki podatku w wysokości 0%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10 09-402 Płock.