Działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005 r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późniejszymi zmianami) w związku z art. 4 ust. 1 i art. 7 ustawy z dnia 16.11.2006 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 217, poz. 1590) oraz art. 18 ust. 1 pkt 7, art. 18 ust. 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami) - Naczelnik Podkarpackiego Urzędu Skarbowego w Rzeszowie, po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 28.06.2007 r. Nr NGS/463/Z/07 (wpływ do tut. Urzędu w dniu 29.06.2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11.07.2007 r. znak NGS/511/Z/07 i pismem z dnia 2.08.2007 r. znak NGS/575/Z/07, o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie dotyczącej odliczenia od dochodu darowizny przekazanej dla parafii św. Barbary w Borysławiu (Ukraina), ale wpłaconej na rachunek bankowy Klasztoru Redemptorystów w Tuchowie postanawia uznać że, w przedstawionym stanie faktycznym stanowisko zawarte we wniosku jest:

• prawidłowe w zakresie przekazania darowizny na cele kultu religijnego,
• nieprawidłowe w zakresie przekazania darowizny na cele pożytku publicznego.

Pismem z dnia z dnia 28.06.2007 r., uzupełnionym pismem z dnia 11.07.2007 r. i pismem z dnia 2.08.2007 r., Spółka zwróciła się o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w jej indywidualnej sprawie dotyczącej uznania, czy prawidłowo nie odliczyła od dochodu darowizny na cele kultu religijnego przekazanej dla parafii św. Barbary w Borysławiu (Ukraina), ale wpłaconej na rachunek bankowy Klasztoru Redemptorystów w Tuchowie.

Przedstawiając stan faktyczny Spółka podaje, że w czerwcu 2006 r. dokonała wpłaty pieniężnej w wysokości 30.000 zł na konto Klasztoru Redemptorystów w Tuchowie, z przeznaczeniem na odbudowę XIX wiecznego kościoła rzymsko- katolickiego w polskiej Parafii św. Barbary w Borysławiu na Ukrainie, który uległ spaleniu. Na przelewie w/w darowizny umieszczona jest treść „Darowizna – pożar – ofiara na Borysław”. Spółka w zeznaniu CIT-8 za 2006 r. nie odliczyła w/w darowizny ze względu na fakt, iż dotyczyła ona podmiotu obdarowanego zagranicznego. Spółka ma wątpliwości czy postąpiła słusznie, w związku z czym zwraca się z pytaniem czy X. sp. z o.o. prawidłowo nie odliczyła od dochodu darowiznę na cele kultu religijnego w wysokości 30.000 zł, przekazaną dla Parafii św. Barbary w Borysławiu (Ukraina), ale wpłaconą na rachunek bankowy Klasztoru Redemptorystów w Tuchowie, zgodnie z dyspozycją wskazaną przez proboszcza parafii”....

Według Spółki, zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U. Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami) odliczeniu od dochodu podlegają darowizny na cele kultu religijnego - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu. Spółka uważa, że w/w darowizna mogła być odliczona od dochodu, gdyż spełnia warunki wynikające z art. 18 ust. 1a i 1c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W przytaczanej ustawie nie został uwzględniony warunek że beneficjentem darowizny może być tylko podmiot krajowy. Zdaniem Spółki ... „fakt, że kościół oprócz bycia miejscem kultu religijnego - jest równie zabytkiem architektury, nie wyłącza możliwości odliczenia od dochodu darowizny na jego odrestaurowanie – odbudowę”.

Ponadto, według Spółki, fakt , iż ... „kościół był zabytkiem architektury oznacza, że darowizna może być również odliczona od dochodu na podstawie art. 18 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., który mówi o przekazywaniu darowizn organizacjom pożytku publicznego określonym w przepisach ustawy z dnia 24.04.2003 r., o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz. U. z 2003 r. nr 96, poz. 873 z późniejszymi zmianami), na cele określone między innymi w art. 4 ust. 1 pkt 3 u.d.p.p., który mówi o podtrzymaniu tradycji narodowej, pielęgnowaniu polskości oraz rozwoju świadomości narodowej, obywatelskiej i kulturowej”

Odnosząc się do powyższego, tut. organ podatkowy stwierdza, co następuje.

Spółka przedstawiając swoje stanowisko w sprawie wskazała, iż przedmiotowa darowizna podlega odliczeniu od podatku alternatywnie z dwóch tytułów: albo jako darowizna na cele kultu religijnego, albo jako darowizna na rzecz organizacji pożytku publicznego.

Z uwagi na to, iż zapytanie Spółki dotyczy skutków podatkowych zdarzenia faktycznego (darowizny dokonanej w 2006 r.), decydujące znaczenie w rozpatrywanej sprawie ma określenie charakteru dokonanej darowizny, o którym przesądza treść umieszczona przez darczyńcę na dowodzie wpłaty na rachunek obdarowanego. Z treści zapytania wynika, że wskazaną we wniosku darowiznę uznać należy jako darowiznę na cele kultu religijnego.

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 25.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity z 2000 r. Dz. U, Nr 54, poz. 654 z późniejszymi zmianami), podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i 22 (bez znaczenia w rozpatrywanej sprawie), stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po odliczeniu darowizn na cele kultu religijnego – łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1, z tym, że w myśl art. 18 ust. 1a tej ustawy odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:

1. osób fizycznych,
2. osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, prowadzących działalność gospodarczą wymienioną w art. 18 ust. 1a pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 18 ust. 1c w/w ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a przypadku darowizny innej niż pieniężna dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.

Z powołanych przepisów nie wynika, że możliwość odliczenia od dochodu darowizny na cele kultu religijnego jest uzależniona od tego, czy darowizna zostanie przekazana na rzecz podmiotu krajowego, czy też beneficjenta zagranicznego. Zauważyć przy tym należy, że kwestia ta nie ma znaczenia w niniejszej sprawie bowiem darowizna, o której mowa we wniosku dokonana została na rzecz podmiotu krajowego.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji pojęcia „kult religijny”. Według Słownika języka polskiego (I t. PWN Warszawa 1978 r.) kult religijny oznacza „zewnętrzny aspekt religii w odróżnieniu od teoretycznej doktryny; ogół obrzędów religijnych jakiejś religii, całokształt czynności religijnych”. W myśl podanej definicji, celom kultu religijnego służą zarówno te działania, które odnoszą się do praktyk, obrzędów i uroczystości religijnych jak też dotyczące obiektów sakralnych i związanej z nimi infrastruktury.

Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 22.09.2005 r. sygn. akt III SA/Wa 845/05 Lex nr 177343 ... „Pojęcie „cele kultu religijnego” należy rozumieć jako środki przeznaczone dla kościołów, związków religijnych i kościelnych osób prawnych”... W przypadku Kościoła Katolickiego, podmioty, na rzecz których możliwe jest przekazanie darowizn podlegających odliczeniu, wymienia ustawa z dnia 17.05.1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. nr 29, poz. 154 z późniejszymi zmianami). Zgodnie z tą ustawą w skład struktury organizacyjnej Kościoła Katolickiego wchodzą takie osoby prawne jak: diecezje, parafie, Caritas Polska, klasztory, zakony, a wiec również Klasztor Redemptorystów w Tuchowie.

Analizując powyższe stwierdzić należy, że dokonana przez Spółkę darowizna na rzecz Klasztoru Redemptorystów podlegać będzie odliczeniu od dochodu jako darowizna na cele kultu religijnego i w tym zakresie stanowisko Spółki jest prawidłowe. Wobec powyższego skoro przedmiotowa darowizna jest darowizną na cele kultu religijnego to nie może być uznana jako darowizna na cele określone w art. 18 ust. 1 pkt 1 organizacjom prowadzącym działalność pożytku publicznego i w tym zakresie stanowisko Spółki jest nieprawidłowe.