INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani M. przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 15 października 2007r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych przez rolników prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, ustalających dochód przy zastosowaniu norm szacunkowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 października 2007r. wpłynął do tut. Biura w/w wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych przez rolników prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, ustalających dochód przy zastosowaniu norm szacunkowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Podatniczka prowadzi Biuro Rachunkowe, świadcząc usługi księgowe również dla rolników. Jeden z rolników prowadzi działy specjalne produkcji rolnej (hodowla drobiu rzeźnego), jest zwolniony z podatku od towarów i usług. Wybrał opodatkowanie przy zastosowaniu norm szacunkowych. W przyszłości ma zamiar powiększyć swoją hodowlę drobiu, w związku z czym zwiększą się również przychody. Rolnik obecnie nie prowadzi żadnej ewidencji, gdyż ustawa nie nakłada na niego takiego obowiązku przy zastosowaniu w/w formy opodatkowania. Natomiast w ustawowym terminie składa formularz PIT-6, w którym jest podawana przewidywana wielkość produkcji, na podstawie której Urząd Skarbowy nalicza wysokość dochodu oraz wysokość podatku, który należy regulować w określonych zaliczkach miesięcznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dot. prowadzenia ksiąg rachunkowych, ma również zastosowanie do rolników prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, którzy wybrali opodatkowanie i rozliczają się z Urzędem Skarbowym przy zastosowaniu norm szacunkowych...

Zdaniem wnioskodawczyni, art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie dotyczy rolników, którzy prowadzą działy specjalne produkcji rolnej i wybrali opodatkowanie przy zastosowaniu norm szacunkowych.

Zdaniem podatniczki art. 24a dotyczy rolników prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, którzy zdecydowali się na rozliczanie z Urzędem Skarbowym na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Natomiast w art. 24a ust. 4, z którego wynika, iż po przekroczeniu przychodu określonego w euro w przepisach o rachunkowości (800 tys. euro) obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, nie ma zapisu, że rolnicy prowadzący działy specjalne produkcji rolnej również są zobowiązani do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Art. 24a ust. 4 odnosi się do przychodów w rozumieniu art. 14 czyli do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, lecz nie odnosi się do przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Wobec tego wnioskodawczyni uważa, że podatnik prowadzący działy specjalne produkcji rolnej, który wybrał formę opodatkowania przy zastosowaniu norm szacunkowych nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych bez względu na osiągany przychód.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - w art. 10 ust. 1 pkt 4 - jako odrębne źródło przychodów wymienia działy specjalne produkcji rolnej. Stosownie do treści art. 24a ust. 1 w/w ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej „księgą” albo księgi rachunkowe.

W myśl art. 24a ust. 2 pkt 2 w/w ustawy, obowiązek prowadzenia księgi dotyczy również osób prowadzących działy specjalne produkcji rolnej, jeżeli osoby te zgłosiły zamiar prowadzenia tych ksiąg. Przy czym użyte w niniejszym zapisie słowo księgi oznacza wyłącznie podatkową księgę przychodów i rozchodów, co wynika bezpośrednio z treści ust. 1 w/w art. 24a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z powyższego wynika, iż prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów przez prowadzącego działy specjalne produkcji rolnej zależy od woli podatnika.

Jednakże możliwość prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów ograniczona jest limitem przychodów. Zgodnie bowiem z art. 24a ust. 4 w/w ustawy, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości. W myśl art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002r. Nr 76, poz. 694 ze zm.) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie zobowiązane są do prowadzenia ksiąg rachunkowych, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 800 000 euro. Wielkość wyrażoną w euro - stosownie do art. 3 ust. 3 tejże ustawy - przelicza się na walutę polską po średnim kursie ustalonym przez Narodowy Bank Polski, na dzień 30 września roku poprzedzającego rok obrotowy.

Jak z powyższego wynika, obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych zależy od formy prawnej jednostki, wielkości osiąganych przychodów, nie zaś od przedmiotu działalności i sposobu ustalania podstaw opodatkowania. Jeżeli zatem osoby fizyczne prowadzące działalność rolniczą, tj. działy specjalne produkcji rolnej przekroczą określoną w/w przepisem kwotę, to są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 (a więc zasad właściwych dla pozarolniczej działalności gospodarczej), jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody.

W myśl art. 24 ust. 4 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dochód z działów specjalnych produkcji rolnej może być ustalany przy zastosowaniu norm szacunkowych tylko wówczas, gdy podatnik nie prowadzi księgi przychodów i rozchodów, bądź nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Wobec powyższego nieprawidłowe jest stanowisko wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2007r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.