INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana A., przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2007r. (data wpływu do tut. Biura – 06 listopada 2007r.), uzupełnionym w dniu 27 grudnia 2007r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06 listopada 2007r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie m. in. dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości wykorzystywanych w prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.
Wniosek powyższy zawierał braki formalne. Dlatego też, pismem z dnia 14 grudnia 2007r. wnioskodawcę wezwano do jego uzupełnienia. W dniu 27 grudnia 2007r. do tut. Biura wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 1982 r. wnioskodawca nabył wraz z żoną od gminy, prawo wieczystego użytkowania gruntów (działki). W 1987r. został oddany do użytku wybudowany na tej działce budynek mieszkalny. W 1988r. podatnik wybudował na w/w działce budynek warsztatowy (stolarnię), który wykorzystywał w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i z dniem 01 stycznia 1989r. wprowadził go do ewidencji środków trwałych dokonując odpisów amortyzacyjnych. W 2000r. również na tej działce wybudował drewniany pawilonik z przeznaczeniem na działalność gastronomiczną. W sierpniu 2000r. wprowadził go do ewidencji środków trwałych i dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Do ewidencji środków trwałych nigdy nie był wprowadzony budynek mieszkalny, ani stanowiące odrębną własność (nieruchomość) prawo wieczystego użytkowania gruntów.

24 sierpnia 2007r., aktem notarialnym, wnioskodawca sprzedał wraz z żoną prawo wieczystego użytkowania oraz stanowiącą odrębną nieruchomość własność budynku mieszkalnego, budynku stolarni oraz budynku gastronomicznego.

W części D.3. poz. 45. wniosku wskazano, iż przedmiotem interpretacji indywidualnej są m. in. przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8, art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W jaki sposób opodatkować sprzedaż w/w nieruchomości, m. in. w podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem wnioskodawcy, w podatku dochodowym od osób fizycznych, na ogólnych zasadach (tak jak jest opodatkowana jego działalność gospodarcza), opodatkowany powinien być przychód ze sprzedaży stolarni i budynku gastronomicznego jako przychód z działalności gospodarczej, gdyż nieruchomości te wprowadzone były do ewidencji środków trwałych. Pozostałe elementy (działka i budynek mieszkalny) nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym, gdyż nie były związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, a od ich nabycia (wybudowania) upłynęło więcej niż pięć lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.